COLUMN UIT LEWENBORG (71)

Blij, dat ik trein.

Wat klinkt dat gek eigenlijk. Toch is het waar. Ik ben blij met de trein, alhoewel als ik weleens verhalen hoor over de drama’s die voorkomen op en om het spoor denk ik vast anders. Daar heb ik het alleen nu even niet over. Zie column: ‘zelfdoding’ Als je zelf niet meer goed in staat bent om met de auto te rijden, omdat je een zee aan sterretjes en streepjes voor je ogen ziet, is het openbaar vervoer dus een goed alternatief.

Een OV-chipkaart was zo gekocht en Nederland lag in mijn handen. Mijn lol kon niet op en ik reisde van hot naar her. Op een dag belde een vriendin mij op, met de vraag of ik een treinkaartje voor haar wilde uitprinten. ‘Huh?’ vroeg ik, ‘een treinkaartje printen. Hoe bedoel je?’ ‘Nou, ik heb een code op een kassabon staan en die code moet je op de computer invoeren en dan krijg je een ticket voor de trein,’ antwoordde zij. Ik begreep er nog weinig van, maar zei dat het goed was. Nog diezelfde avond kwam zij langs en liet mij een kassabon zien waarop daadwerkelijk een code stond. ‘Ken je dit niet?’ vroeg zij verbaasd aan mij. ‘Nee,’ antwoordde ik, ‘maar je maakt mij wel nieuwsgierig.’ ‘Je kan dan voor € 17,50 reizen, heen en terug. 

Een dagretour dus, vaak krijg je er ook nog iets bij cadeau. Zoals bij deze een tompouce bij de Hema,’ vertelde zij mij. ‘Goh, dan ben ik toch echt de laatste tijd stom bezig geweest,’ zei ik, ‘want ik gebruikte steeds mijn OV-chipkaart. Deze kaartjes zijn dan vele malen goedkoper.’

Met de OV-chipkaart ergens heen reizen vond ik toch al zo duur. Alleen als ik even naar de stad heen en weer moet, ben ik al € 3,86 kwijt. Toch duur nietwaar? Als ik de trein nam naar een vriendin van mij was ik al meer kwijt aan alleen de heenreis, dan de prijs van deze dagretour. Wat een zot gedoe, dat OV. Op het station moet je door van die poortjes, het is net of je in een gevangenis op bezoek gaat. De piepjes, piepen aan alle kanten om je heen.

Ik voelde mij echt dom, omdat ik weleens in de krant had gelezen van deze goedkope treinkaartjes, maar er geen acht op had geslagen. Het treinen wordt zo nóg veel leuker en mijn vrijheid groter en gelijk de volgende dag kocht ik twee kaartjes bij de Hema, inclusief die tompouces. De treinkaartjes ‘rijzen’ de winkels uit, ze zijn opeens werkelijk overal te koop. Noem het maar op; bij de Kruidvat, Etos, Primera, Blokker, AH en natuurlijk via het internet. Misschien ben ik echt de enige die het nooit was opgevallen. Het zal toch niet…?
Nog een waarschuwing op het laatst. Die code moet je dan niet laten rondslingeren, want stel je voor dat je huisdier het niet leuk vindt dat je zo vaak weg bent. Mijn kat heeft er schijnbaar wel een probleem mee, want de kassabon met code lag in het Hema mapje op tafel toen ik ging slapen en de volgende dag lag deze in snippers in de kattenmand.


2017©Vlindertje73

Vergeet je niet in te schrijven voor mijn  ‘nieuwsbrief’  omtrent mijn boek. Bij inschrijving ontvang je de samenvatting in je mailbox.