BEIJUMBORG (112)

Stemmen

We horen allemaal wel eens stemmen. Op het station bijvoorbeeld: ‘beste reizigers, de trein uit Zwolle en Rotterdam heeft bij aankomst een vertraging van ongeveer vijf minuten’. Waar zit die mevrouw nou toch, die dit aan ons meedeelt? Dat intrigeert me altijd weer. Weet iemand het antwoord?

Of in het ziekenhuis, in de uitslaapkamer na een operatie: ‘meneer X, bent u al wakker?’ Ik heb dat een paar keer meegemaakt, en dacht iedere keer weer: ‘laat me toch even met rust. Ik lig nog zo lekker te slapen’. Of in het gebouw waar je werkt: ‘dit is een oefening. U wordt verzocht het gebouw te verlaten in verband met brand. De ontruiming gaat nu in’. Tja: en dan sjok je het gebouw uit, terwijl nergens de vlammen uit het dak slaan.

Zo’n dertig jaar geleden zat ik wekelijks achter een Hilversumse microfoon, om de luisteraars te vertellen naar welk muziekstuk ze net geluisterd hadden of zouden gaan luisteren. De moeilijkste aankondiging was die op zaterdagavond. Zo rond een uur of tien begon dan een programma, waarvan de aankondiging ongeveer als volgt ging: ‘het is tien uur, dit is de KRO op Radio 4. Dan nu: de orgelrubriek’. Wat is daar nou zo moeilijk aan, zult u zeggen. Nou, probeer het maar eens uit te spreken, het woord ‘orgelrubriek’. Dat is, wat we in het Engels noemen, een echte tongue twister. Het is een woord met drie x de letter r, en dat is gewoon erg lastig. Probeer het zelf maar eens. 

Afgelopen week zat ik in lijn 4 naar de Grote Markt, om daar ter gelegenheid van Koningsdag de Martiniklokken te luiden. En wat me opviel was dat de stem in lijn 4 ineens veranderd is. Vreemd genoeg nog niet op de hele route, maar op een groot deel daarvan is de vrouwenstem die ik hier al eens kritisch besprak (ze zei echt ‘plain’ waar ze ‘plein’ bedoelde) nu vervangen door een stemmige bariton. Prima stem, helder en accentloos. 

We rijden weer over het Wouter van Doeverenplein, en het Hereplein. En niet over het Hereplain.....gelukkig maar. Wat een stem al niet kan doen met ons. 

Han Borg