De groenvoorziening
Deze week wil ik het eens hebben over de wijk waarin we wonen. Het zal in heel Nederland wel hetzelfde zijn. Hier ga ik voor het gemak even vanuit. Zelf woon ik in Groningen, in de wijk Lewenborg. Zoals bijna iedere wijk een eigen Facebookpagina heeft, heeft deze wijk dat ook, net als de wijk Beijum waar ik deze column voor schrijf.
Ik kan jullie lezers vertellen dat ik best wel wat teleurgesteld ben in de mensen die zo open en bloot hun gal spugen over het vele onkruid, het te hoge gras, afgebroken takken en het gras tussen de tegels op de stoepen. Op Facebook kwam ik me daar toch een klaagzang tegen, gewoonweg niet normaal meer. En het wil wel wat zeggen, als ík daar over val.
Moet je je toch eens voorstellen dat je in de groenvoorziening werkt. Je moet dan wel een harde schild om je heen hebben om de dagelijkse klachten van de mensen te kunnen aanhoren. Ja aanhoren, want je werkt tenslotte voor de gemeente. En gemeente mensen die behoren zich netjes te gedragen tegen over anderen. Je bent tenslotte een ambtenaar. Weliswaar één met een zware baan, als het niet al de zwaarste baan is die je kan bedenken bij de gemeente.
Nou goed, die mensen van de groenvoorziening doen heus hun uiterste best om hun werk te doen! Moet je nagaan dat ik vroeger ook weleens een opmerking maakte, zo van; ‘kijk, ze werken alweer niet, wat een luizenbaan, hangt maar wat te leunen op die schoffel.’Spijt heb ik van die opmerking.
Nu ik zelf midden in een prachtige groene wijk woon, denk ik er wel anders over. Ik hoop met deze column te bereiken dat de plantsoenmedewerkers wat meer respect krijgen van de wijkbewoners.
Als afkeurde vrouw zit ik weliswaar niet achter de geraniums, echter wel achter een paar enorme bomen en een lange heg en als ik met mijn hondje erop uit ben zie ik dat sommige stukken langs de singel wel gemaaid is en sommige stukken niet. Zou daar dan niet een logische reden voor zijn? Wat denk je zelf? Denk eerst eens na voordat je een openbare klaagzang begint op je FB wijksite.
Waarschijnlijk zat er nog gewoon één of andere vogel te broeden. Logisch met de steeds veranderende klimaat in ons kikkerlandje. Het weer is zó grillig, dat zelfs de vogels er van in de war raken. Jonge vogeltjes zijn uitgevlogen, terwijl bijvoorbeeld een meerkoetje spontaan weer een nestje maakt. Gisteren zag ik ieniemienie meerkoetjes zwemmen. Moet je nagaan, dat in de laatste week van juni.
Inmiddels is de wijk alweer aardig opgeknapt. Afgewaaide takken opgeruimd. Het gras overal gemaaid. Onkruid geschoffeld en gewied. Heggen netjes. De stoepen met zo’n veegwagen gedaan. Nou hoppa.
Maar lezers, laten we wel wezen. Als nu iedereen eens een stukje groen voor zijn of haar eigen zou nemen (je stoepje of steegje voor de deur) dan maken we het met elkaar een stuk aangenamer. In het kader, kleine moeite groot plezier!
Houd jij het ook netjes rondom je eigen huis?
2018©Vlindertje73
Geen opmerkingen:
Een reactie posten