maandag 26 november 2018

COLUMN UIT LEWENBORG (120)


Oplossing sinterklaasfeest

Als vroeger de tijd van Sinterklaas aanbrak, deed ik altijd extra mijn best om lief te zijn.
Zong ik ’s avonds mijn longen uit mijn lijf bij de lege schoen die klaarstond onder de schoorsteen. Op een ochtend vond ik er een pak zout in. Oepsss, was ik blijkbaar niet lief genoeg geweest... Die avond nog maar beter mijn best doen met zingen. 

Man, wat was ik altijd blij als ik een klein cadeautje vond in mijn schoen. Op school werd Sinterklaas ook altijd heel uitbundig gevierd. Ik benoem even de kleuterschool waar ik toen op zat. We mochten toen als kind, ik was een jaar of vier denk ik, bij Sinterklaas op schoot zitten en ik weet nu nog steeds heel goed dat ik dat niet durfde. Mijn nichtje wel, die had nergens angst voor en was haantje de voorste. Zij had dan ook altijd het meeste snoepgoed en pepernoten, wat ze vervolgens bij thuiskomst verplicht met mij moest delen. 

Toen wij nog kind waren, leerden we dat zwarte Piet zwart was, omdat hij door de schoorsteen heen moest om bij de opgezette schoenen van de kinderen te kunnen komen. Niet omdat hij vroeger een slaaf was, waar men nu massaal ophef over maakt en gaat lopen demonstreren.

Nu inmiddels volwassen, schrijf ik nog elk jaar een gedicht voor mijn moeder en geef haar een bijbehorend cadeautje. Zo is dat een traditie gebleven. Je kan er gewoon een gezellige avond van maken, door bij elkaar te zijn. Dat gebeurt toch al zo weinig. Mensen denken allemaal druk te zijn. Geniet eens van wat vroeger was, en probeer dat in ere te houden. Met cadeautjes, surprises en gedichten, waarin je de ander nog even lekker te kak kan zetten.

Het is toch té zot voor woorden, dat mensen niet eens met hun kinderen naar de optocht van Sinterklaas durfden te gaan kijken dit jaar. Vanwege de ophanden zijnde demonstraties. Dat is toch echt diep triest. Het hele kinderfeest naar de gallemiezen.

Weet je wat mij nu eigenlijk wel een goede oplossing toe lijkt?
We gaan de sinterklaasintocht volgend jaar twee keer houden.
Eén keertje voor de kinderen, waarbij ze gewoon blij, vrolijk en onbesuisd kunnen zijn met ontspannen ouders.
En we zingen en we springen en we zijn zó blij…

En dan een week later de intocht nog een keer over doen voor de demonstranten. Dit moet natuurlijk wel worden opgenomen, anders is er voor hun geen zak aan. Zo is er minder politie nodig, misschien alleen een extra ambulance inzetten…

2018©Vlindertje73

Geen opmerkingen:

Een reactie posten