COLUMN UIT LEWENBORG (123)

Kerstgedachten

Vrede op aarde. Waar is het dan nog vrede? Volgens mij is het vaak ver te zoeken. Samen delen is ook zoiets groots, want hoe doe je dat dan in je eentje?
Vrijwel alle goede doelen houden zich rond de kerst bezig met inzamelen van geld en goederen. In het kader van ‘we hebben allemaal goede gedachten’ rond deze tijd van het jaar en dan valt er wel wat te halen…Niet bij mij, ik help liever iemand in de buurt!

Aan het eind van het jaar komen de krantenbezorgers en folderlopers weer langs de deuren om ons fijne feestdagen te wensen in de hoop een kleinigheidje te krijgen. Ik en vele andere mensen geven dan vaak een paar euro of iets lekkers. De bezorgers komen immers trouw elke week de reclame in onze brievenbussen stoppen, door weer en wind. Dat is zeker wel wat waard.
De grote doelen vind ik persoonlijk allemaal te groots opgezet en vaak erg commercieel. Bovendien weet je nooit of het wel op de juiste plaats terecht komt. Juist daarom help ik dan liever iemand in de buurt, die bijvoorbeeld dringend hulp kan gebruiken. Dit vind ik nou een mooie kerstgedachte. En toevallig sprak ik deze week een mevrouw die wel zeer dringend hulp nodig heeft en het werkelijk verdient om geholpen te worden. 

Ik heb het in dit geval over een mevrouw die een meervoudig gehandicapte dochter heeft van nog maar vijf jaar jong, met het RETT syndroom. Het meisje kan niet lopen, niet staan en ook niet praten.
De familie is in het bezit van een bus, dit voor de rolstoel waar het meisje in zit. Het is de enige manier om op pad te kunnen gaan. Nu komt het grootste probleem, want als dochterlief verschoond moet worden dan is er nergens een ruimte te vinden waarin dit makkelijk te doen is onderweg. Denk aan openbare gelegenheden…

Je kent vast de invalidentoiletten wel, waarin zich een verhoogde toilet bevindt en van die steunen ernaast. Vaak heb je er ook een baby verschoonplank. Helaas is dit veel te klein voor deze meid, dus zijn ze gebonden aan verschonen op voor andere mensen zichtbare plaatsen, zoals een zitbankje in de hal bijvoorbeeld. Vast herkenbaar voor mensen die ook gehandicapte kinderen hebben. Dit is natuurlijk zéér ongemakkelijk en biedt totaal geen privacy, waarbij ze dan ook nog eens raar aangekeken worden door voorbijgangers en zoals altijd heb je brutale mensen in de wereld die zich verbaal niet kunnen stilhouden. Ik vind het mensonwaardig.
Geen dure cadeaus met de feestdagen, nee maar één duidelijke wens hebben! 

De verschoon/douche brancard die ingeklapt mee op pad kan, ongeacht op welke manier. Dit artikel.
Deze zal de familie in staat stellen om op elk invalidentoilet hun dochter op een menswaardige wijze te kunnen verschonen. Helaas ondersteund het W.M.O. dit niet, net als zovele andere materialen die nodig zijn om het leven draaglijk te maken, voor moeder en dochter. Elke spaarcent wordt aan de kant gezet, reken daar maar op.

Dus heb je het idee dat je iets goeds wilt doen in deze dagen, dan is dit de link van hun crowdfundingproject “Ons meisje verschonen onderweg” Ik weet zeker dat het op de juiste plaats terecht komt!

Zojuist heb ik gedoneerd!
Het gaf mij een goed gevoel, om te geven aan dit doel.

Geef jij ook?

2018©Vlindertje73