COLUMN UIT LEWENBORG (133)

Kaalkopjes als medicijn

Een depressie wordt vaak onderschat. Mensen zeggen dan vaak tegen je van: ‘Ach joh, ik heb ook weleens een dipje. Je hebt gewoon een schop onder je kont nodig.’
Toch is dit niet waar en helpt het ook niet. Een depressie, is een heuse ziekte waar je maar moeilijk van af komt. 

Als je in een depressie zit, dan zie je de wereld niet meer zo mooi als dat een ander die ziet. Men is niet in staat nog ergens van te genieten.
Sombere gedachten, een negatief zelfbeeld, moedeloosheid en zich terugtrekken uit de sociale wereld, zijn kenmerken van een depressie.

De wetenschap ontwikkelt zich razendsnel en dat is maar goed ook. Het UMCG heeft een onderzoek lopen waarbij er gebruik wordt gemaakt van het stofje “psilocybine” deze stof bevindt zich in de paddenstoel, genaamd “kaalkopje”
Deze kaalkopjes zijn hele vriendelijke en sociale paddenstoelen, je wordt er spontaan empathisch, vrolijk en klessebessig van. Ze kunnen zelfs leiden tot diepere inzichten.
Het UMCG heeft het stofje “psilocybine” toegepast bij mensen die lijden aan een depressie. Dit met goede resultaten.
Bij een depressie is je brein vaak één grote donkere brij en het lijkt erop dat het stofje je brein reset.
Sommige proefpersonen noemden het in computertaal: ‘Het voelde alsof mijn brein gedefragmenteerd werd, zoals je dat met de harde schijf van je computer doet.’

Nu is het natuurlijk niet de bedoeling dat je de natuur in gaat op zoek naar de kaalkopjes, daar thee van gaat zetten en hoopt dat je zo tript dat je in één klap van je depressie af bent… Laat de wijsheid van de kaalkopjes maar mooi over aan de geleerden, dat lijkt mij veel beter en veiliger.

Wel hoop ik dat dit experiment een groot bereik gaat krijgen en dan alleen al om het feit dat puur natuurlijke middelen nou eenmaal gezonder en dus beter voor het lichaam zijn dan al die chemische troep. Je kent het middel “oxazepam” vast wel.
Dit maakt je zo ontzettend duf, dat je niet normaal meer kunt functioneren. Het legt het denken van je brein zo dusdanig lam, dat er simpelweg niets meer te denken valt.
Na een zeer turbulente periode vroeger heb ik dat medicijn ook eens een tijd moeten gebruiken. Ja, depressief was ik toen. Er was niets meer waar ik voor hoefde te vechten. Mijn brein was één groot zwart gat. Hoe moest ik nou verder? Ik was de rust helemaal niet meer gewend. Mijn lichaam had immers bijna twee jaar lang op scherp gestaan. Ik raakte compleet de weg en de wil van mijn eigen lichaam kwijt. Dagen werden nachten en nachten werden dagen. Ik begon in een omgekeerde ritme te leven. Een leven zonder enige uitzicht, wat had dat voor nut en wat was ik nou eigenlijk voor iemand?
Terwijl buiten de zon volop scheen, was het in mijn binnenste pikzwart.
Na een lange periode oxazepam te hebben geslikt, kwam er weer enigszins een beetje licht en ben ik niet voor het eeuwige zwart gezwicht.

Vergeet dus niet dat depressief zijn een ziekte is, die je nooit mag onderschatten. Als ik vroeger voor een natuurlijk middel had kunnen kiezen in plaats van voor het chemische, of nog beter proefpersoon had kunnen zijn voor het stofje “psilocybine” dat uit de kaalkop paddenstoel komt, dan had ik dat zeker weten met alle liefde geprobeerd.

2019©Vlindertje73

Foto: pixabay