De komende weken verblijf ik op ruim 1000 kilometer van onze mooie Martinistad, in een huis met uitzicht op die schitterende berg: de Mont Ventoux. De berg, die vaak in de Tour de France figureert, de berg ook waar wielrenner Tommy Simpson zo tragisch aan zijn einde kwam - op 13 juli 1967.
Deze berg is voor mij inmiddels een bekende verschijning: mijn zus woont in een huis op zo’n veertig kilometer verderop, maar omdat ze nu kleiner wil gaan wonen en daarvoor een alleraardigst huis heeft laten bouwen is de hulp van een schilderende broer natuurlijk welkom.
Maandag spoorde ik daarom naar Eindhoven, en stapte daar op een vlucht van de bekende budgetmaatschappij naar Marseille. Het zijn van die vluchten waarbij de dankbare passagiers nog een applaus laten klinken, als de piloot de kist weer fatsoenlijk aan de grond heeft weten te zetten. Ach ja: mij lijkt het vanzelfsprekend dat de man of vrouw zelf ook veilig thuis wil komen, maar het is een gebruik dat je je er bewust van maakt dat vliegen nog steeds een wat vreemde manier van je verplaatsen is. Zo zit je in Brabant, zo zit je in de buurt van de Middellandse Zee.
Mijn zus woont echter nog anderhalf uur rijden van Marseille, dus we waren pas tegen middernacht op de plaats van bestemming. Even een drankje, toen naar bed. En gistermorgen vroeg al de verfroller en de kwasten in de handen: aan het werk! Leuk leven, dit. Zeker als aan het eind van de middag de zon en het zwembad op je wachten....
Ik schrijf mijn columns de komende weken dus vanuit het land van de wijn en de olijven...dat jullie het maar even weten. Proost, of beter nog: santé!
Han Borg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten