BEIJUMBORG (142)

Wissewasjes

Oftewel: kleine ergernissen of steentjes des aanstoots. Af en toe moet ik ze even kwijt, ook om te toetsen of ik soms niet al te chagrijnig word. Laat me beginnen met iets wat me vandaag pas opgevallen is, maar wat ook al jaren gewoonte is.

Het gaat om de kassa van een supermarkt (in dit geval: de Duitse, in WC West). Zondagmiddag, even na 12 uur. Het is alweer behoorlijk druk in deze super, en er zijn drie kassa’s in gebruik. Wat me bij deze supermarkt opvalt is hoe klein die is, vergeleken bij de winkels van dezelfde keten in bijvoorbeeld WC Selwerd of aan de Rijksweg. Die laatste is onlangs verbouwd, en een echte ‘super’ super geworden. Ruime gangpaden, ruimte bij de kassa’s….iets waar onze Beijumse vrienden wel wat van zouden mogen leren. Maar goed: de huurprijzen van het vastgoed in Beijum liggen daarvoor te hoog, vrees ik. Zoiets hoorde ik onlangs van een ondernemer in dit winkelcentrum. Gevolg van een (bijna) monopoliepositie van één onderneemster? De Blokker is er misschien wel door verdwenen….

Terug naar de kassa. Ik leg mijn boodschappen op de band, en achter de kassa zit een jongeman, die me nauwelijks een blik waardig gunt, laat staan me een goedemiddag wenst. Maar goed: iemand kan een slechte nacht hebben gehad, of ruzie met zijn partner, of al veel te lang zitten te wachten op een loonsverhoging. Hoe dan ook: als hij alle boodschappen heeft aangeslagen, zegt hij: “dat wordt dan 12 euro 25”. Pas dan realiseer ik me hoe vreemd dat is: alles is verwerkt, de betaling staat op het punt te geschieden, en iemand zegt: ‘”dat WORDT dan ….”. Ik corrigeer hem, en zeg: “u bedoelt: dat IS dan 12 euro 25?” Want bij het werkwoord ‘worden’  gaat het over iets dat nog in de toekomst ligt, en bij het werkwoord ‘zijn’ over iets dat al in het heden speelt.

De jongeman reageert totaal niet. Wat zou hij denken?  “Idioot: heeft die gek niks anders te doen dan mij een beetje staan te corrigeren?” Of heeft hij het simpelweg niet gehoord? Ik sprak nogal zachtjes, om hem niet in verlegenheid te brengen. Let maar eens op, lezer. Deze uitdrukking hoort u overal, bij alle kassa’s en niet specifiek alleen bij deze winkel. En ja: ook ik zondig nog regelmatig tegen het (correct geschreven) Nederlands. 

De beheerder van deze blog wijst me regelmatig op foutjes die ik maak, maar daar leer ik van. Toch?

Han Borg