BEIJUMBORG (148)

Tweedehands

Het was een mooi weekend, ook wat het weer betreft. Terwijl in het oosten van Spanje de auto’s door de straten dreven, in Griekenland de veerboten aan de wal bleven liggen vanwege een flinke storm, scheen bij ons een aangename najaarszon. Ik was weer even thuis, na een inspannend weekje revalideren in Beatrixoord. 

Mijn jongste dochter had dit weekend ‘oppasdienst’: de drie meiden hebben afgesproken dat ze hun vader in de weekenden die hij thuis mag doorbrengen een beetje zullen steunen. Handig, ook omdat ik nog niet zwaar mag tillen, niet mag fietsen of een auto mag besturen. Boodschappen doen is dus nog even wat lastig, ook al ben ik al wel op vrijdagmiddag met de bus van de ene kant van Beijum naar de Duitse super in WC West heen en weer geweest voor de broodnodige proviand, die in een rugzakje paste. 

Maar goed: op zaterdag stapten we in het autootje van dochterlief, en reden via de papier- en glasbakken in De Hunze, het Hoofdstation voor een speciaal kortingsabonnement, een grote sportwinkel voor een nieuwe zwembroek naar de vestiging van diezelfde Duitse super aan de Rijksweg. Maar nauwelijks onderweg zag mijn chauffeuse langs de Amkemaheerd een merkwaardig tafereel, bij de bushalte ter hoogte van de Edzemaheerd. Daar stond een kinderstoel op de stoep met een groot stuk karton er op, waar het woord ‘gratis’ op geschreven stond. 

Even verderop draaide ze haar auto, en we reden terug naar die stoel. Het toeval wilde dat ik net op zoek was naar een stoel, waar mijn nu ruim tweejarige kleinzoon op kan zitten als we hier thuis aan tafel zitten te eten.
Een eerste inspectie liet zien dat het een uitstekende stoel was, in licht hout uitgevoerd. Hij paste net in de auto, en we namen ‘m dus mee. Het ‘gratis’-karton verdween even later in de papierbak, en kleinzoon 1 zat ‘s avonds prinsheerlijk zijn ovenschotel op te peuzelen op zijn ‘nieuwe’ stoel, terwijl kleinzoon 2 (nog een baby) nu in het vertrouwde witte plastic bakje-op-poten van de Zweedse meubelreus kon plaatsnemen

Een nuttige bestemming van een tijdelijk op de straat zwervend meubelstuk....bedankt, anonieme Beijumer!! 

Han Borg