COLUMN UIT LEWENBORG (155)

Uit balans

Het is wat als je lichaam niet wil wat je in je hoofd hebt. Van alles willen, maar niet kunnen is best frustrerend. Zeker voor zo’n iemand als ik. Vorig week was de pijn niet uit te houden en omdat ik bang was voor nierbeschadiging toch maar een bezoekje aan de huisarts gebracht. Ja en nu komt ie. De verklaring is dat ik nog veel napijn heb na die nierbekkenontsteking en daarbij het feit dat de spieren rondom de pijnlijke plek zich enorm hebben aangespannen om het te beschermen.

 Neem daarbij dat ik Fibromyalgie heb en sowieso dus altijd last van mijn spieren ondervind. Een logische verklaring vond ik, want ik voel me net een trekpop. Met extra diazepam als spierverslapper liep ik weer naar huis. Helemaal kapot. O ja, de huisarts stelde fysio voor. Echter leek mij dat niet een goed plan. Jaren geleden heb ik namelijk een masseur een blauw oog geslagen toen ik vroeg om te stoppen aangezien het niet uit houden was, dat gekneed op een zere plek.
Gewone fysio, zoals op de loopband, roeien en fietsen is ook niet echt een optie aangezien ik blij ben dat mijn knieën mij nog niet in de steek hebben gelaten.

Voor de rest is het buiten op dit moment erg vochtig (97%) en dat zorgt ervoor dat al mijn spieren zich hevig verzetten en als elastiekjes trekken aan mijn pezen en gewrichten.
Nee, voor mij even geen polonaise aan mijn lijf. Ik los het zelf wel op. Mijn yogamatje op de grond en rek en strek oefeningen doen met een muziekje op de achtergrond en dan een pammetje en gauw een tukkie op de bank.

Ik ga dus wel iets vooruit, want ik heb mijn bed al verruild voor de bank tijdens mijn middagdutje. Verder is het alles weer langzaam opbouwen. Normaal was bij alles en, en, en. Nu is het of, of, of. Niet eens en/of. Nou goed, daar werk ik hard aan en inmiddels loop ik elke dag een klein stukje. Hetzij met de hond, of de winkel, of ik ruim puin uit mijn laden van de kast. Dus of, of, of.

Volledig uit balans, maakt dat ik hard knok om weer in balans te komen. Wikken en wegen is de oplossing en steeds een beetje verder door de pijn barrière. I can do this!

2019©Vlindertje73