Spelletjes doen? Niet echt mijn favoriete bezigheid, ook al zijn er uitzonderingen op die regel. Een voorbeeld daarvan is iets wat ik éénmaal per ongeveer twee jaar een weekend lang doe: het beroemde ‘oorlogsspel’ Risk.
Dat komt zo: lang geleden deed ik mijn eindexamen, en met een deel van die examenklas hield ik contact. Al snel werd dat een gezelschap van zeven ‘Heeren’, dat met enige (on)regelmaat samen een weekend op stap ging. Sinds 1975 is dat zo ongeveer 25 keer gebeurd en die weekenden, die zich meestal op een bungalowpark ergens in Nederland of het directe buitenland afspelen, vullen zich voornamelijk met het drinken van gerstenat (en omdat ik zelf niet zo’n bierliefhebber ben: een goed glas rode wijn), een hele hoop geklets, altijd ook een flinke wandeling of boottocht en een flink aantal spelletjes Risk.
Nou weten de kenners van dit spel dat je dat met maximaal zes personen kunt spelen, maar daar hebben we wat op gevonden. Van een tweede riskspel zijn de gele legers met wasbenzine overgoten, waardoor er een bakje vol ‘gespikkelde legers ontstond. Die behoren dan gewoon tot het spel. Eén van de vaste opdrachten is veranderd in ‘vernietig de spikkels’ en zo zijn we in staat om dit spel al jarenlang samen te spelen….met Zeven Heeren.
Een ander spel waar ik me graag in uitleef is het edele klaverjassen. Dat deed ik al in de tijd dat ik nog studeerde. Hoeveel uren ik destijds samen met vrienden verbeuzelde aan dit kaartspel zal ik maar niet opschrijven: studeren werd er bijna wel eens bijzaak van. Maar goed: uiteindelijk ben ik dan toch echt afgestudeerd, ondanks de boer en de nel, de troef en het spelen van doormarsjes….
Een tijd geleden deed ik een poging om dat klaverjassen weer op te pikken, in de hoop dat er ook in Beijum wel iets van een klaverjasclub zou zijn, maar helaas: dat is niet gelukt. Toen vertelden kennissen van me dat er bij sociëteit De Harmonie (in het centrum, vrijwel onder de Martinitoren) eens per maand een klaverjasavond is, en dat je daar als niet-lid van De Harmonie ook aan deel mocht nemen, tegen een kleine bijdrage. Enfin: ik ging er maar eens heen, en werd gelijk enthousiast over de manier waarop men daar dit kaartspel in goede verstandhouding (zeg maar: harmonie) en met een hoop lol speelde. En toen ik hoorde dat men daar ook aan andere spelletjes deed spitste ik mijn oren….
Nee: ik ga er – nu ik alsnog lid van de sociëteit geworden ben - niet biljarten en ook het edele bridge-spel zal in mij geen speler vinden. Maar wél neem ik deel aan een ander spel, naast klaverjassen. Een spel, dat ik twintig jaar geleden voor het laatst gespeeld heb: het Chinese Mahjong. Ik vrees het ergste: dat wordt een nieuwe verslaving…chow, pung, kong!!
Han Borg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten