ONDERTUSSEN IN DE HUNZE (172)

Mensen houden braaf zoveel mogelijk anderhalf meter van elkaar tijdens deze corona-crisis, honden hebben daar geen boodschap aan.

Deze blogger maakte eergisteren een klein fietstochtje door De Hunze, en op een gegeven moment, langs een parallelweg van de Beijumerweg, zag hij twee hondjes met elkaar spelen. Dollen, achterelkaar aan rennen, en natuurlijk, want dat doen honden graag, aan elkaars poepert ruiken.

Zie foto boven.

Om jaloers van te worden, honden leven louter in het hier en nu, en ze hebben geen weet van welke pandemie dan ook. Spelen en aan elkaars kont ruiken, wat kan het leven toch eenvoudig zijn,

Foto links, als je vanaf de bovenste foto denkbeeldig naar links gaat is dit de eerste weg links, we zien bomen getooid met mooie bloesems.

Het leven gaat altijd maar door, om er maar even een cliché tegenaan te gooien.

Aan het einde van de bloesemstraat komen we bij het grote centrale speelveld dat de wijk rijk is.

Aan elkaars poepert ruiken, bloesems, spelende kinderen. Er is een oorlog gaande. Maar het is gelukkig ook vredestijd.