ZOMERBERICHT (12, Hoge bomen vangen veel wind maar weinig aandacht)

Door Han Borg

Een dag met harde wind, en ja hoor: weer liggen er dode takken op de weg, sommige wel dik vijf centimeter in doorsnee. Als je die op je auto krijgt of op je hoofd, dan is er zeker sprake van schade. 

De twee kronkelwilgen staan in het gemeenteperkje vóór mijn huis, waar menige dode vogel door mij begraven is, waar overbodige tuinplantjes zijn gepoot, zelfs kerstbomen-met-kluit een wat treurig leven hebben geleid. Die wilgen staan er al zolang ik daar woon: minstens 26 jaar. En wilgen hebben, net zomin als bijvoorbeeld populieren, het eeuwige leven.

Ooit had ik al eens aan de gemeente gevraagd of het niet eens tijd werd om die wilgen uit hun lijden te verlossen. Steeds meer dode takken waren zichtbaar en als het herfst werd, dan werd het trottoir behoorlijk vervuild door vele dode bladeren, die maar eens per zoveel maanden door diezelfde gemeente werden weggeveegd. Ontelbare keren ging ik er zelf maar even met de bezem overheen, maar zo langzamerhand was ik dat wel een beetje beu.

Nu er na die niet eens zo harde windvlagen gevaarlijke takken onder de bomen lagen diende ik maar eens een klacht in, via de door iemand aanbevolen website groningen.slimmelden.nl – en het werkte!! De melding werd genoteerd, en een dag of tien later ging de bel. Daar stond iemand (een bomeninspecteur?) van de gemeente voor de deur, die me vertelde dat hij even kwam kijken wat er aan de hand was. Ik legde hem uit dat de beide wilgen in ‘zijn’ perkje nu wel erg veel overlast begonnen te geven.

We bekeken samen de twee bomen, en ik wees hem op een soort van breuk in één van de bomen, waar de twee hoofdtakken uit elkaar liepen. Een flinke storm, en deze boom zou zo maar uit elkaar kunnen scheuren. Nou zijn ze allebei zo’n zes, zeven meter hoog, en de hoofdtakken zijn ook nogal dik…dat werd dan echt een levensgevaarlijke situatie.

De overigens heel aardige inspecteur zag het allemaal wat minder somber in, en meldde dat er binnenkort wel iemand zou komen om de dode takken er uit te zagen, maar dat de bomen zelf bleven staan. 

Als burger heb je dan niet zoveel verweer meer, maar terug achter mijn computer dook ik eens de site van de gemeente in, en trof daar zowaar een bomenonderhoudsplan voor de wijken Beijum en Lewenborg aan, dat stamde uit 2014. Het was nog eens herzien in 2019, maar dat maakte voor de situatie bij mij vóór niets uit. Want wat liet het keurig bijgeleverde kaartje zien? Al in 2014 waren deze twee bomen aangemerkt met de notitie: “z.s.m. kappen” – en ik kon dat niet anders lezen als dat ze toen al gevaarlijk waren….

Vanmorgen stond er ineens een hoogwerker voor de deur. Een mannetje op de grond (om het verkeer te wijzen op neerkomende takken), een mannetje in het bakje met een apparaat, waarmee hij dode takken gemakkelijk kon weghalen. Ik zag het gebeuren…nu snoeien, en (voorlopig) nog niet kappen! Zo waren we niet getrouwd!! In trainingsbroek en T-shirt liep ik naar buiten, en sprak de grondmeneer aan: “wist u dat deze bomen allang gekapt hadden moeten worden?” Hij wist van niets. Ik legde het uit, en vertelde dat in het bomenbeheerplan (https://gemeente.groningen.nl/beheerplan-bomen-lewenborg-en-beijum) deze twee wilgen allang het leven hadden moeten laten. 

Hij keek me wat verward aan, en zei dat ‘ie even de computer in de vrachtwagen op zou starten, om te kijken of ik gelijk had. Even later stond ik met mijn eigen iPadje op straat, om hem het kaartje met de twee rode stippen op de plek van de twee wilgen te laten zien. Hij leek het niet te geloven, maar kroop vervolgens samen met zijn maat in de bestuurderscabine van de hoogwerker, raampjes dicht. Zou hij bang zijn geweest dat ik hem er over zou blijven doorzagen? 

Een paar minuten later werden de snoeiwerkzaamheden definitief gestopt. Er lag al heel wat dood hout op de parkeerplaatsen voor mijn deur, maar de heren reden weg, en lieten de boel de boel.

Hoe nu verder? Komt er binnenkort een kapvergunningsaanvraag? En zo ja: verdwijnen deze bomen nog voordat ik dit najaar verhuisd hoop te zijn? Ik help het de medebewoners van de heerd hopen….de interne communicatie bij de gemeente op dit punt stemt me somber.