BEIJUMBORG (165)

 

Dat we afhankelijk zijn van het weer voor veel van onze activiteiten weet iedereen. Geen buurtvuur als het plenst, niet schaatsen als er een hittegolf over het land gaat, en vissen schijn je vooral bij regenachtig weer te moeten doen.

Wie in de zomermaanden in Griekenland verblijft hoeft eigenlijk geen jas mee, geen paraplu, nee: niet eens een trui. De temperaturen op de Griekse eilanden zijn zo tussen begin juni en midden september aardig constant. Overdag zo’n 26 tot 32 graden, en ‘s nachts zo’n 20 graden. Dat komt natuurlijk door het warme zeewater, dat nooit ver weg is. Op het moment van schrijven (tien over zeven ‘s morgens) zit ik op mijn dakterras en kijk uit over de zee richting het eiland Naxos. 

De zon gaat op, de haan in de tuin achter mij zit al vrolijk een uurtje te kraaien, de ezel bij de buurman balkt er lustig op los en straks vertrekt mijn veerboot - eerst naar dat eerdergenoemde Naxos, dan stap ik daar over naar de haven van Athene, Piraeus. 

Alleen: gisteren leek het er niet op dat dit schema zou gaan lukken. Het waaide enorm (windkracht 7-8), en dan gaan veel veerboten simpelweg de haven niet uit. Als dat vanmorgen ook zo zou zijn geweest, dan had ik mijn reisje naar Athene wel kunnen vergeten, en ook mijn vliegtuig morgen was erg twijfelachtig geworden. 

Maar: de weergoden zijn me welgezind. Hobbelend en stijgerend zullen we straks bij windkracht 5-6 over de Aegeïsche zee varen, en vanavond om zeven uur hoop ik in Piraeus aan te komen. En morgen in het vliegtuig te stappen naar Nederland: ik heb er zin in! 

Han Borg

(Blogger heeft sinds vandaag een nieuw opmaakprogramma, ondergetekende moet nog even onder de knie kriijgen hoe hij foto's in het bericht krijgt, daarom de grote foto)