woensdag 28 oktober 2020

BEIJUMBORG (171)

 PHPD

De meeste oudere lezers weten wel waar deze afkorting voor staat: pijntje hier, pijntje daar…want naarmate we ouder worden neemt het aantal kleine en soms grote gebreken aan ons lijf ook toe. Een dankbaar onderwerp voor feesten en partijen, zoals uit het bijgaande gedicht van Willem Wilmink blijkt. 


Het is in het Twents, maar met een beetje moeite valt het voor Groningers nog wel te ontcijferen. Als geboren en getogen tukker heb ik er zelf hartelijk om gelachen, ook omdat het bij mij zoveel herinneringen opriep aan verjaardagsfeestjes thuis, bij mijn ouders in Enschede. Daar zat dan de hele familie bij elkaar, vrolijk sigaren en sigaretten dampend, drinkend (de dames met een advocaatje, de heren met een glas bier of glaasje vieux), elkaar vertellend over alle kwaaltjes en kwalen die er in het afgelopen jaar bijgekomen waren. 

 

Heftan tattat

Zundag weer verjöarsviseet
en iej weet wa hoo dat geet:
Herman hef zoo zeek ewes,
Graads mut ok weer oonder t mes,
Trui hebt z' alns a vort-enomn,
Kloas is oet de tied ekomn,
Leida hef zon pien in t lief,
oo, dat aarme, aarme wief.
En hoo is t dan noe met Bernard?
Heftan tattat! Heftan tattat!
Hee har völs te völ patat had
en doo hef e t dus an t hart had. 


Dat genöal, oo man oo man,
doodzeek goa'j op hoes op an.


En ja: ook ik ontkom niet aan allerlei kleine en grotere kwalen. Sommige daarvan waren zelfs levensbedreigend, andere nauwelijks de moeite waard om er mee naar de huisarts te gaan. Die laatste kwalen vallen dus onder de PHPD-categorie. Als je jong bent kun je je dat nauwelijks voorstellen: een verzwikte enkel na het sporten is dan al heel wat. Maar naarmate de tijd vordert sluipt er van alles in ons lijf. 

Ik heb wel eens uitgerekend dat er zo ongeveer dertig keer aan en in dat lijf van mij gesneden is, nog even afgezien van de tandheelkundige zorg. De littekens zijn soms nog erg zichtbaar, maar zoals een familielid van me zei, die iets in de rechtbank doet: “de gemiddelde crimineel zou zelfs trots zijn op zoveel littekens”. En stilletjes ben ik dat ook: ze laten zien dat je zelfs erge kwalen kunt overleven, met een portie geluk en vooral dankzij de wijsheid en kundigheid van de dokter.


 Volgende week maar eens met een al zes maanden verstopt oor naar de KNO-arts. Typisch PHPD…


Han Borg

Geen opmerkingen:

Een reactie posten