ONZE LOEMPIA-VERKOPER RIJDT DAGELIJKS VAN EN NAAR PLEIN WEST

 

Daar reed ie weer de Fossemaheerd in. Thuishaven van de loempia-ondernemer en van de wagen.

Praktisch elke doordeweekse en zaterdag maar weer. Loempia's verkopen.

Wat zal het zijn, vierhonderd meter? Vijfhonderd?

Elke werkdag maar weer. 's Ochtends heen...aan het einde van de middag weer terug. 

Naar Winkelplein Beijum West.

Groot respect voor deze Vietnamese ondernemer. Ooit gevlucht, en met meedere landgenoten in het veilige Beijmse neergestreken.

Niet de hand ophouden maar ondernemen, zelf geld verdienen en en een bijdrage leveren aan de Nederlandse-Groningse-Beijumse maatschappij. 

Zowel, toch een uitkering nodig hebben, dat kan ook zijn reden hebben.

Is het aan de blogger of de lezer om daar vanachter het toetsenbord gemakkelijk over te oordelen?

Vangong Duan (schrijft de blogger dat goed? Corrigeer hem!) rijdt al een paar decennia met zijn wagen heen en weer tussen huis, Fossemaheerd, en zijn werkplek, Winkelplein Beijum, halve kilometer vice versa. Er rijdt ook wel eens een collega op. Zoon? Heerlijke warme oosterse hap verkopen. Met pittige sauce.

Foto rechts komt uit het Beijumboek.

Elk jaargetijde gaat het heen en weer. Door weer en wind.

Kort door de bocht, de Vietnameze gemeenschap in Beijum is een aanwinst voor de wijk

Een Vietnamees uit de Wibenaheerd is nog steeds bezig zijn loempiawagen op te bouwen