Vrijheid en verantwoordelijkheid.
Twee woorden die wat mij betreft niet los van elkaar zijn te zien.
Mensen willen wel vrijheid, maar geen verantwoordelijkheid nemen, en die twee gaan niet samen. Vrijheid zonder verantwoordelijkheid kan niet bestaan.
Nou hou ik persoonlijk niet van plichten dus blijft besef over. Verantwoordelijkheidsbesef is een mooi woord, maar jammer genoeg zie ik de uitvoering te weinig. Wij als mensen -het zou toch leuk zijn- zijn denk ik verantwoordelijk voor elkaar.
We leven in een rare tijd, allerlei waarheden vliegen ons om de oren en ik moet bekennen dat ik daardoor door de bomen het bos niet meer zie.
Blijft over mijn gezond verstand. Als ik door twee weken thuis te blijven mensenlevens kan redden, waarom niet? Kleine moeite toch! Maar ik besef me ook dat dat niet genoeg is. Wellicht wordt het letterlijk en figuurlijk tijd om minder zooi te maken. Het klinkt oudbollig maar wat is er mis met wat normen en waarden? Met elkaar praten en luisteren in plaats van schreeuwen tegen elkaar?
Wellicht wordt het tijd om ons eens af tevragen wat werkelijk belangrijk is in het leven, we leven in een wegwerpmaatschappij, we willen meer meer meer..... blijkbaar hebben we nooit genoeg. Velen mensen denken dat het IK belangrijker is dan het WIJ. Maar ik kan niks zonder de ander. Vrijheid en verantwoordelijkheid, ze horen bij elkaar!
Dus als een ieder nou gewoon zijn of haar verantwoordelijkheid neemt dan komt het wel goed met de vrijheid.
Saskia Smid
Ps. Nog even dit: als ik ergens een hekel aan heb dan is het aan zwerfafval, we hebben niet voor niks prullenbakken uitgevonden. Ik hoop dat wat ik nu zeg niet waar is, maar het zou zo maar waar kunnen zijn. Men zegt dat Covid van dier naar mens is gegaan, dat wij nertsen hebben aangestoken.
Blijkbaar kan het dus van dier naar mens en van mens naar dier gaan. Wat doen dan toch al die weggegooide mondkapjes in de natuur?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten