Toal en Taiken
Tiedschrift veur Grunneger Kultuur
Als je je huis opruimt vind je nog eens wat en dat geld ook voor mij.
Zoals in dit geval een aantal jaargangen Toal en Taiken. Er doorheen bladerend besef ik me weer eens hoe mooi de Groningse taal is.
Zelf opgegroeid in het westen en thuis de plicht om ABN te spreken, spreek ik het zelf jammer genoeg niet, maar omdat mijn ouders thuis Gronings praatten versta ik het des te beter. Er komt bij het doorbladeren van de tijdschriften gelijk een herinnering boven drijven. Ooit stond ik in Zoetermeer in een supermarkt waar twee Groningse meisjes in het Gronings over van alles en nog wat spraken en daarbij de stomme westerlingen bekritiseerde (hun woorden). Een van de twee zei uiteindelijk: 'Wellicht moeten we even wat zachter praten want stel je voor dat iemand ons verstaat.' Ja, dat kon volgens de ander ook niet.
Je snapt vast wel wat er gebeurde toen ik langzaam voorbij liep en een uitbundig Moi liet horen. Rode konen waren het gevolg. En ik kon mijn lachen nog net inhouden. Maar goed, gewoon omdat het Gronings een mooie taal is wil ik twee dingen met jullie delen uit Toal en Taiken 27e jaargang nummer 3 mei/juni 2009, te weten een Gronings cryptogram en een klein gedichtje.
Alvorens ik dat doe nog even dit. Na navraag blijkt dat het tijdschrift nog steeds bestaat, inlichtingen hierover zijn verkrijgbaar bij De Boukenkist te Scheemda tel: 0597-591135
Keel- neus en oorarts
k Ging naar keel-, neus- en oorarts
op zekere dag
Man vruig: "Wat dust hier?"
dou hai mie aankomen zag.
Hai ruip:"Bist te vroug, man!".
Schol mie de hoed vol.
k Zee dat k allain mor even
mien neuze zain loaten wol.
(Henk Puister)
Een mooie taal
Saskia Smid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten