Na vier jaar en 191 columns is dan hier het laatste schrijfsel van jullie Beijumborg. Hoor ik daar zuchten van verlichting, zie ik gezichten vol opluchting?
Er is een grap over een eindexamen, lang geleden. Het betrof de zogenaamde ‘stelopdracht Nederlands’. Leerlingen kregen dan een stuk of tien titels, aan de hand waarvan ze een opstel moesten schrijven. Eén van de opdrachten van dat jaar was: “wat is lef?” en het verhaal gaat dat er een leerling was, die na twee minuten een leeg vel inleverde bij de surveillant, en daarna de zaal waar het examen plaats vond verliet. De surveillant was hoogst verbaasd, maar toen hij het lege blaadje papier openvouwde zag hij dat onderaan de volgende korte zin stond: “dit is lef”.
Ik moest daar wel eens aan denken als de inspiratie voor het schrijven van een column een beetje zoek was. Dat laatste gebeurde dan meestal in tijden van ziekte, van zorg en van rouw. Zou ik het doen? Gewoon een leeg vel papier naar de Beijumblogger sturen, met als enige zin: “ik weet niks”? Maar goed: altijd kwam er wel weer wat voorbij waar commentaar bij te geven was. Commentaar dat me soms niet in dank werd afgenomen. Als de reactie op mijn column al te gortig was wilde ik zelf ook wel eens wat terugschrijven, maar meestal hield ik me in. Want: net als de krant van gisteren vandaag in de kattenbak ligt, zo verdwijnen een column en de eventuele reacties daarop vanzelf weer van het scherm, na verloop van enkele dagen.
Hoe dan ook hoop ik dat de meeste lezers het allemaal enigszins geboeid gevolgd hebben. De wereld zal er niet door veranderd zijn, zoveel is wel zeker.
Ik wil besluiten met een woord van dank aan mijn lezers, maar vooral ook aan Johan Fehrmann, de schijnbaar onvermoeibare Beijumblogger, die als een razende reporter zo vol liefde voor de wijk Beijum verslag doet van de wederwaardigheden van de leukste, meest diverse en boeiendste wijk van Groningen. Zijn taalvoutjes zijn hem vergeven: zijn enthousiasme maakt alles goed. Johan: ga nog lang zo door.
En Beijumers: wees trots op jullie wijk, waar ikzelf ook 32 jaar mocht wonen. Laat al die anderen maar kletsen: Beijum is ge-wel-dig!
Han Borg
Hartelijk dank voor al je mooie columns Han, het ga je goed.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Han voor je boeiende columns. Fijn om zo'n ambassadeur van onze wijk te hebben. Het ga je goed!
BeantwoordenVerwijderenInderdaad het ga je goed. Ik vond je columns echt fijn en herkenbaar
BeantwoordenVerwijderenOok ik wil graag een reactie geven over de boeiende columns die iedere week op deze website van Johan stonden. Vaak prikkelende schrijfsels, maar tevens een eerlijk inkijkje in je privéleven hebt gegeven. Jammer dat je besloten hebt om er vandaag een punt achter te zetten, want je columns worden zeker gemist, Han.
BeantwoordenVerwijderenIk wens je een hele plezierige periode toe in een andere omgeving met nieuwe ontmoetingen en misschien nieuwe vrienden.