Vorige week waren er verkiezingen en ook ik behoorde tot de grote groep zwevende kiezers. Maar gelukkig hebben we tegenwoordig internet en kunnen we dan vragenlijsten invullen die ons kunnen helpen bij onze keuze.
Ik heb er drie ingevuld en vond het opmerkelijk dat er drie verschillende antwoorden uitkwamen. Wat natuurlijk vreemd is, want je zou denken dat de uitslagen op zijn minst bij elkaar in de buurt zouden moeten liggen. Hoe zo objectief? Hoe zo sturend? Maar goed dat is niet waar ik het vandaag over wil hebben. In twee van de drie vragenlijsten kwam ik deze vraag tegen: Moet onze regering zijn excuses aanbieden voor het slavernijverleden?
In eerste instantie zeg ik hierop nee, immers wij zijn niet verantwoordelijk voor de daden van onze ouders en voorouders. Dan filosofeer ik even verder en trek de conclusie dat de geschiedenis, zoals wij die leren, wel erg geschreven is vanuit een bepaalde kijk, en dat het mooie aan de huidige tijd is, dat we in staat zijn onze geschiedenis van verschillende kanten te bekijken. Wat zouden excuses opleveren? We zouden daarmee het signaal neer kunnen zetten dat wij zien en erkennen dat onze voorouders hun voorouders.....
Maar dan nog vind ik dat wij geen excuses hoeven aan te bieden namens een ander. Maar wat dan wel? Want ja, ik vind wel dat sommige hedendaagse politici hun excuses moeten aanbieden. Nog steeds hoor ik verschillende politici zeggen dat wij trots mogen zijn op onze VOC-mentaliteit. En dat is een uitspraak in het hier en nu. Een uitspraak die lijkt aan te geven dat we nog steeds eenzijdig naar onze geschiedenis kijken.
Voor die uitspraak mag, degene die hem maakt of heeft gemaakt, zijn excuses aanbieden. Want laten we op zijn minst duidelijk maken dat het toen en ook nu, niet oké is om jezelf te verrijken over de rug van een ander.
Saskia Smid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten