woensdag 14 april 2021

COLUMN UIT LEWENBORG (198)

 Als kat en hond

Het gezegde; vechten als kat en hond gaat hier bij mij in huis niet op. Dat is maar goed ook, want de kat is groter dan de hond. Tijdens hun gezamenlijk spel gaat het er wel eens ruw aan toe, toch is mijn hondje de baas en laat de kat haar met rust na één keer grommen. Ze zijn stapelgek op elkaar en nu mijn hondje zo ziek is (hartkwaal) waakt de kat over de hond.

 Overdag mag ik het doen en ’s nacht neemt hij het over en bij elk raar geluidje uit de hond, miauwt de kat mij wakker. Slapeloze nachten levert het mij op. Toch is het zo aandoenlijk om te zien hoe ze dicht tegen elkaar aan liggen. De kat in een waakstand en de hond ver in dromenland. 

Ook een gezegde is; als de kat van huis is dansen de muizen. Nú, die krijgen hier al helemaal geen kans in huis. Een heuse muizenplaag in een zo goed als onbewoonbaar huis vlakbij. De muisjes willen schijnbaar lekker warm achter onder mijn keuken zitten. Ze zijn wel gekker op pindakaas dan op gewone kaas, moet ik zeggen. Ik had alle soorten kaas al eens geprobeerd. Van heel jong tot oud, leverde geen muis op in mijn muizenvallen, die ik achterin het aanrechtkastje had gezet. Het aanrechtkastje moest wel hermetisch afgesloten worden, met slot en al, want de kat was er niet weg te slaan en kon het deurtje met zijn poot open maken, kroop erin en kon zich niet meer terug. Wat een hoop gekrijs van mij opleverde en ik haar met veel moeite heb weten los te rukken aan haar poezelige
zachte vacht, wat hij niet erg kon waarderen. Hij snelde al miauwend naar mijn hondje voor een knuffel, waar hij zich zwaar geërgerd ging zitten wassen en mij negeerde. 

Op een avond kwam ik thuis en die maffe kat zat door het rooster onder de koelkast te loeren, zijn staart opgezet en een grom die ik niet echt kon plaatsten bij een kat. Nou goed, ik op mijn buik liggen en door dat zelfde rooster kijken, zaklampje aan en jawel daar zat een muisje. De val in het kastje was leeg, dus denk dat hij lekker even zat uit te buiken ofzo… Daarna probeerde ik die heerlijke pindakaas in de vallen, arm muisje en haar of zijn familie.  

Terugkerende naar het eerste gezegde; leven als kat en hond, dat is hier werkelijk een lust voor ’t oog. De liefde tussen die twee is puur en onvoorwaardelijk. Zó zorgzaam dat die maffe kat van mij is, heb ik eigenlijk nog nooit eerder meegemaakt. 

Als ik dat dan vergelijk met de mensheid, kan men hier nog veel van leren denk ik. De wereld is te vol van zichzelf, luistert niet, heeft weinig begrip voor een ander. 

Het is van; ‘hoor mij nou eens.’

Je hoeft er de televisie maar bij aan te zetten en je snapt vast wat ik hiermee bedoel.

2021©Vlindertje73

Geen opmerkingen:

Een reactie posten