Deze vogels hoog op hun stelten zie je toch het meest op zee en aan de kust. Wat moeten ze dan in de stad? Zijn ze de weg kwijt ofzo?
Afgelopen week zat ik in met een kopje koffie wakker te worden achter in de tuin, heerlijk in het zonnetje. De kat kwam me gezelschap houden en ging er eens uitgebreid bij zitten om zich lekker te wassen. Ik hoorde al wat geluiden van vogels die ik niet zo snel kon thuis brengen… En ja hoor, daar kwam een scholekster vanaf mijn dak gevlogen, recht op de kat af.
Het scheelde nog geen dertig centimeter en waarschijnlijk heeft ie de kat gepikt met zijn oranje lange snavel. De kat schrok zich rot en dook in elkaar en ging al kruipend, sluipend naar binnen. Bij mijn tweede kopje koffie inschenkend in de keuken was de kat zoek en vond ik hem achter de waterkoker in het hoekje, nog helemaal verstijfd van schrik. Ik probeerde hem gerust te stellen, wat niet lukte. Hij was niet meer naar buiten te krijgen. Zelf ging ik nog wel even in het zonnetje zitten en kort daarna vloog die zelfde scholekster wel heel dicht over mijn hoofd, dus hop ook maar naar binnen waar ik de scholekster eens intikte bij google.
De scholekster is dus wel vaker in de stad aanwezig en mag graag een nest bouwen tussen de kiezelstenen die je vaak op platte daken ziet. Nou, daar ben ik dus weer mooi klaar mee. Vooral na dat ik las dat die vogels ook nog eens beschermd zijn. Jammer voor dat beest, want als ik hem gewapend met een rol aluminiumfolie kan raken zal ik niet laten, zoveel vogelagressie kan ik niet over mijn kattenhart krijgen. Mijn kat woont hier en komt toch al niet de tuin uit, die vogel moet gewoon weg dacht ik. Niet zo simpel als je zou denken, want het mislukte compleet. Als je in plaatjes kan denken, heb je er vast wel een beeld bij… De vogel won het en zo laat ik ’t even gaan, tot de jongen uitgevlogen zijn. Gelukkig heb ik een voortuin, waar we toch vaker zitten en de kat aan zijn halsbandje met riem ook kan genieten van het mooie weer.In het weekend kwam een goede vriend van mij even gezellig borrelen en een hapje mee eten en ik vertelde hem ’t hele verhaal terwijl we voor buiten zaten. De hond onder de tafel op haar kleedje en de kat aan ’t bandje in de deuropening. Hij moest lachen en geloofde me niet. YouTube kwam er aan te pas, hij liet mij een foto zien en zette het geluid aan op zijn telefoon. Dat zelfde geluid van die scholekster kwam er luid uit. Arme kat schrok zich lam en stoof naar binnen, vergetend dat ie vast zat en sloeg drie slagen in de rondte, het bandje met elastiek ging van zijn kop af en zo gleed hij door de kamer verder tegen de achterdeur aan. Compleet van slag. De kat is even genezen van het buiten zijn, hij blijft schrikachtig bij alle andere gekke geluiden. Heb er gewoon medelijden mee.
Ik hoop dat die scholekster gauw z’n jongen leert vliegen en de rust hier wederkeert. Het beschermde beest heb ik wel aangeven op een site die daarom vraagt. Lees *hier* meer over dit toch wel bijzondere mooie vogel.
2021©Vlindertje73
Geen opmerkingen:
Een reactie posten