Levenslust
De pensioengerechtigde leeftijd is deze Beijumse schone al ruim gepasseerd. Een stralende lach. Scherpe, heldere ogen. Haren grijs, lippen gestift en nagels rood gelakt. Levenslust.
Voorbereiden op het leven
Je komt kennismaken. Onderzoeken of een coachingstraject je iets kan bieden. Je verrast me wanneer je antwoord geeft op mijn vraag wat je graag zou willen bereiken door coaching. ‘Ik bereid me voor op het leven’, zeg je terwijl je straalt. Je noemt jezelf een laatbloeier.
Volwassen schoonheid
Laatbloeiers bloeien ook. In precies die kleur die bij hen past. Dieper misschien, de kleuren meer verzadigd en doorleefd. Ze geven rust in een overvolle tuin vol lentebloeiers en vaste planten die zich zo sterk wanen dat ze de leefruimte van hun prille buren gaan beperken. Zo niet de laatbloeier. Zij straalt in unieke eenvoud. Neemt geen ruimte van de ander. Ze vindt haar eigen harmonieuze plek, alsof ze weet dat volwassen schoonheid het beste tot zijn recht komt wanneer dit goed is afgestemd met de omgeving.
Het beste uit jezelf
Opgevoed, vertel je, met de nadruk op prestatie, competitie en ambitie. Het paste niet bij je. Hakken in het zand. Protest! Kwaliteiten en talenten komen daardoor niet tot bloei. Het is alsof je een inhaalslag wilt maken. Je verlangt ernaar het beste uit jezelf te halen. Je wilt een dorp om je heen bouwen van mensen die er voor elkaar willen zijn.
Honger
Je hebt honger naar kennis en wijsheid. Als een echte verzamelaar lees je boeken van vooraanstaande denkers en doeners. Je wilt al die kennis en wijsheid vastpakken, omkeren, doorvoelen én kunnen reproduceren.
Prestatie?
Bij dat laatste kom je tot de conclusie dat daar wellicht een vorm van prestatiedrang in mee speelt. En daar had je je nou net zo tegen afgezet. Bovendien merk je dat je niet alles vast kunt houden. Wellicht is wat je tot je neemt ook van waarde wanneer je het niet kunt /moet delen?
Stemmen
Het leven is geen examen, toch? Wie vertelt je dat het pas waarde heeft wanneer je de ander in jouw dorp kunt vertellen hoe het allemaal precies zit? Stemmen uit het verleden? Je moet erom lachen. Herkent snel waarover dit gaat. En eigenlijk is het op geen enkele manier een probleem.
Groeien en bloeien
Wat je me vertelt is niet waar je vanaf wilt, maar waar je naartoe wilt! Dat is zo enorm krachtig. Het lijkt er vaak op dat we geleerd hebben om hulp te zoeken voor iets waar we niet meer mee uit de voeten kunnen. Er is een probleem en dat moet weg, gerepareerd. Jij vertelt me dat je wilt groeien en bloeien.
Je bent er
Dat doe je al! Je bent er al, je hoeft nergens naar toe. Jouw leven is de reis; waar jij loopt, daar is de weg. ‘Wat denk je?’, vraag je na een inspirerend gesprek, heb ik een coachingstraject nodig? Daar kan ik duidelijk over zijn: ‘Ik hoor geen vraag en je bent precies waar je wilt zijn'. Je bent flexibel van geest en durft te kiezen. Je bent tevreden over de keuzes die je nu maakt. Je leeft je leven helemaal. Voor jezelf, voor de ander, met jezelf, met mensen die je lief zijn.
‘We are human beings. Not human doings’. (John Bradshaw)
We denken dat we van alles moeten doen om er te mogen zijn. We vergelijken voortdurend waar we zijn met waar we naartoe willen. We leven in de 'doe modus'. We zijn er nog niet. Met doen proberen we ons leven onder controle te houden. Vaak is dat best handig. Maar wanneer we in de 'doe modus' proberen dingen op te lossen die niet op te lossen zijn (gevoelens, gedachten, stemmingen) raken we verder van huis. Daar wordt juist controle het probleem. 'Het is een toestand van gewoon zijn, zonder iets te willen bereiken, zonder eisen te stellen aan de werkelijkheid’.
Inspiratie
Ik voel me dankbaar en geïnspireerd. Ik heb een mens ontmoet die leeft, die daar elke dag voor kiest en die zich nu realiseert dat ze zich niet langer hoeft voor te bereiden op het leven: ze is er al. En er is geen enkele reden waarom je op je 70e niet tot volle wasdom zou komen. Wanneer we (wat) ouder worden vertellen we onszelf soms dat onze tijd is geweest. Je tijd geweest? Dacht het niet! Zolang we leven is het jouw tijd. Leven, dat doe je nu.
Groet'n Jan Wedema
Geen opmerkingen:
Een reactie posten