COLUMN UIT LEWENBORG (259)

 Tekort

Dit moet eigenlijk zo geschreven en gelezen worden (te)kort, want overal waar “te” voor staat is niet goed. Bijvoorbeeld; teveel suiker, teveel zout, teveel lekkers, te dik, te dun, te hoge cholesterol en te weinig uren op een dag. 

Dit laatste is aan de orde momenteel. De dagen vliegen voorbij, ook al sta ik voor mijn doen elke dag vroeg op de laatste weken. Het breekt me op, ik voel me net een vliegende keep of nog beter zo’n jongleerder die alle ballen omhoog moet houden. Twee huishoudens, het valt tegen en dan nog even dit halen, dat halen, boodschappen doen, dieren ziek, dierenarts en ja de hond wil ook weleens een andere plek zien dan wat ie dagelijks ziet, net als m’n mams.

Afgelopen weekend vroeg m’n moeder of ik een vriend had en keek daarbij naar de stofzuiger, waarop ik zei: ‘Ja, wel twee namelijk een blauwe en een rooie.’ Ach ja we lachen er maar om, wat moeten we anders? Mams haar langharige hond in de rui en mijn kat in de rui, wat betekent dat er minstens vier á vijf keer per week een stofzuiger door het huis moet, twee huizen dus! Een huishouden bestaat niet alleen uit stofzuigen er zijn zoveel klusjes te doen. Ik loop achter, zowel hier als daar. 

Tijd tekort dus! Mijn lichaam begint tegen te sputteren, het gaat niet meer zo snel. De uren tikken door en voor ik het weet is er alweer een dag om, met het gevoel dat ik tekort geschoten ben. Dit moet anders, alleen hoe is de vraag? Meer rust? Zit niet in m’n aard. Ik kan niet stil zitten toe te kijken hoe alles verstoft. 

Eén dag in de week is mijn dag en dat is de maandag, column tikdag en huishouden hier. Nou goed, ik was om half negen vanochtend beneden en drink dan koffie om op te starten, mijn spieren kraken als schroeven en bouten die olie nodig hebben. Dan de hond uit en meteen langs de winkel. Elf uur thuis, meteen m’n tikhok in en staren naar een wit beeld. Waar moet ik het over hebben deze keer… Deurbel, pakje aannemen. Happy mee! Boven, hmm oja vlees moet uit de vriezer, was aanzetten, kijken naar een wit beeld. Hond begint te zeuren, kijk op de klok, a ja het is etenstijd, mijn maag knort ook. Eerst maar eten, beestjes eten, fruit mee naar boven, wit beeld. Dus dit is niet columnwaardig, het geeft aan dat ik even lekker van me af tik. Lucht op…

Een mens kan ook niet meer dan dat ie kan. “Te” Veel, nooit niet goed! Ontspannen? Weet niet meer hoe dat voelt, vriendinnen blijven erbij, uitgaan echt geen puf voor. Laat mij m’n gang maar even gaan, op zoek naar…extra tijd en vooral energie.

Tijd is een raar fenomeen!

Hoe verdelen jullie je tijd,, want ik zal vast niet de enige zijn met tijd(te)kort…

2022©Vlindertje73

Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay