EEN 'WANDELING' DOOR HERFSTIG BEIJUM

De scouts van de Voerman zijn lekker bezig in en rond hun thuishaven 't Trefpunt.

De vandalen laten zich er ook niet onbetuigd. Dacht deze blogger vanmiddag tijdens een kleum/tochtje door een gedeelte van de wijk.

Na een midweekje hard werken in een revalidatie-oord nabij Stad verblijft hij dit herfstweekend weer thuis.

Het miezerde vanmiddag en het was niet warm, maar toch vroeg de blogger zijn charmante wederhelft hem even met de rolstoel door een stuk wijk te duwen.

Heeft een -tijdelijk- gehandicapte immers ook geen recht op regen, kou of ander ongemak? 

Hup de Beijumerweg op richting de Wiershoeck voor wat boodschappen. Op de terugweg was te zien dat de parkeerplaats voor 't Trefpunt vol stond met auto's. Vast wat loos al stond er geen enkele fiets.

Toch ook nog maar even naar het winkelcentrum, verkleumd was ondergetekende toch al door het stilzitten. En ook op verkleumd zijn heeft een gehandicapte recht.

Naast het genoemde activiteitencentrum ontwaarde de blogger eerst een winkelwagen in de sloot. Dichtstbijzijnde winkel ongeveer een kilometer verderop. Maar dan, foto boven. Bruggenbouwers zijn het. De scouts wel te verstaan.

De achterdochtige Veenkoloniaal in de blogger dacht wel: maak je het inbrekers zo niet al te gemakkelijk? Maar ja, het terrein rond 't Trefpunt is al vrij toegankelijk i.v.m. het tussenpaadje naar buitenfitness op hetzelfde terrein.

Via de Jaltadaheerd en een stuk Groene Hart en wijkring kwamen we bij het winkelcentrum aan. Foto rechts langs de ring. Amkemaheerd. Wat een bladeren. Op de achtergrond is te zien dat iemand in de Bunnemaheerd de leeftijd van 50 jaar heeft bereikt, getuige de pop die buiten staat. Maar gelukkig zoals gezegd, het warme winkelcentrum. Doorweekt intussen. Maar ook daar heeft een gehandicapte recht op.

Via de achteringang naar binnen na eerst even een warme loempia bij onze Vietnamees te hebben gekocht.

Foto beneden, pakken die medegehandicapten het beter aan? Met hun gemotoriseerd karretje de promenade van het winkelcentrum inrijden. Wat goed, voor en achterlicht. En sneller uit en thuis. Maar zo'n wagentje wil deze blogger niet, hij wil weer gaan lopen. Revalideren.

Vanuit het winkelcentrum ging het weer een kilometertje huiswaarts. Niet meer soezen over kou en regen. Een verwarmende borrel nemen, want ook daar heeft een gehandicapte recht op. Berichtje tikken, verwarming aan. Prettige avond.