DvhN-artikel van 29 dec.2007. Klik groter.
DE GESCHIEDENIS HERHAALT ZICHTweeënhalf jaar geleden is de voltallige redactie van de Beijumkrant opgestapt. Ondergetekende was een van de redacteuren die destijds niet meer kon samenwerken met een nieuw bestuur van de BOB, een bestuur die een onafhankelijke redactie aan banden wilde leggen. Ik stapte destijds tegelijkertijd met twee redacteuren op, de rest volgde de weken daarna. Afgelopen vrijdag gooide een moegestreden en diep teleurgestelde nieuwe redactie wederom de handdoek in de ring."We hebben het echt helemaal gehad. Het lukt ons niet meer om fysiek en geestelijk verder te gaan." Beijum telt weer een paar gedesillusioneerde vrijwilligers minder.
Met hart en ziel probeerden ze afgelopen tweeënhalf jaar een wijkkrant te maken, en vol goede moed begonnen ze hier in het najaar van 2007 aan. Ze wilden de leemte opvullen die de toenmalig opgestapte redactie had achtergelaten, een opgestapte redactie die, althans zo begrepen ze uit de verhalen van het bestuur, voor geen meter deugde: die wilden niet samenwerken en overleggen. En ze wilden geen tips, suggesties en ideeën van het bestuur wat betreft de inhoud van de krant ter harte nemen. Onwetend van wat er werkelijk gebeurd was trad een nieuwe redactie van "medewerkers" aan.
Gezondheidklachten
Het afgelopen half jaar kreeg ik regelmatig signalen door dat de geschiedenis in
Beijum zich aan het herhalen was. De bemoeizucht, aansturingen, manipulaties en het de baas willen spelen tijden redactievergaderingen door
BOB-voorzitter Wim Klein zorgde, net als in het najaar van 2007, wederom voor een onwerkbare sfeer. Een opgestapte redactielid:"Hij zat bij redactievergaderingen en wilde daar de baas spelen en alles bepalen, je werd er horensdol van." Redacteur en opmaker Hans Koopman ondernam het afgelopen jaar verwoede pogingen Klein uit de redactievergaderingen te verwijderen. Dit lukte gedeeltelijk, de bemoeizuchtige voorzitter van de BOB trachtte vervolgens zijn invloed te blijven uitoefenen via voorvergaderingen. Die veroorzaakten ook steevast een sfeer van conflict en spanning. Een paar nieuwe mensen zijn het afgelopen jaar al afgehaakt door de slechte sfeer die het optreden van Klein veroorzaakten. Redacteur en opmaker Hans Koopman schreef onlangs namens de redactie een brief aan het bestuur om een grens aan te geven:"
Er is duidelijk een conflict ontstaan tussen de redactie van de Beijumkrant en het bestuur van de BOB. Als gevolg hiervan heeft de redactie unaniem het vertrouwen opgezegd in Wim Klein." En verder:"
De rust keerde niet terug tijdens de vergaderingen. Wim was op nagenoeg elke redactieoverleg dusdanig dominant aanwezig dat het eindigde met een slechte sfeer. Zelfs gezondheidklachten dienden zich aan zoals buikpijn, slapeloosheid etc." De brief eindigt met
:"Het maken van een krant is een samenwerking tussen de schrijvers, de eindredactie en de vormgevers. De samenwerking is helaas niet mogelijk met Wim erbij." Een voorstel om uit de impasse te komen en om een redactiestatuut te maken om
de verhoudingen te
normaliseren werd door
Wim Klein van tafel geveegd.
RespectloosAfgelopen vrijdag sprak ik vier opgestapte redacteuren die de afgelopen tweeënhalf jaar keihard gewerkt hebben om
Beijum elke maand van een wijkkrant te voorzien.
Willie Koolstra en Hans en
Phillipine Koopman o.a., het hart van de
Beijumkrant. Vermoeide gezichten zag ik, tranen vloeiden en er heerste ongeloof over het feit dat een heerzuchtig heerschap zich met behulp van een bestuur van een bewonersorganisatie zo
dictatoriaal kon en mocht opstellen t.o.v. vrijwilligers. Er waren ook positieve gevoelens, opluchting was er om het genomen besluit te stoppen. De druk valt eindelijk voor ze weg. Over de inhoud van het artikel uit het
DvhN (29 december 2007), zie rechts: "Nu snappen we het pas, het ging bij ons precies zo." Harde woorden vielen en werden onderstreept. Woede, verbijstering en verslagenheid klonk door in de woorden van de opgestapte mensen. Het maken van een krant was hun lust en hun leven en hun lol daaraan is helemaal verpest. Geen bestuurslid van de BOB stond op om de praktijken van Klein een halt toe te roepen, niemand die voor een aanvankelijk enthousiaste groep mensen ging staan om ze in een sfeer van veiligheid, respect en vertrouwen hun vrijwilligerswerk te laten doen. De tragische geschiedenis uit 2007 herhaalt zich.
Ernstige zorgenDe schuld zal door Klein en consorten wederom bij de opgestapte mensen worden gelegd, en de pijlen zullen zonder twijfel op deze blogger worden gericht. Er zal weer ergernis zijn om het toch weer oprakelen van dit nieuwsfeit na eerdere beloften dit niet meer te doen. Hier zit inderdaad een inconsequentie in, maar omdat
Beijum in 2007 niet eerlijk is ingelicht over de ontwikkelingen kwam ik daar inderdaad regelmatig weer op terug. Het eigen straatje zal voor de 2e keer worden schoongeveegd en de eigen
redelijkheid weer geëtaleerd worden."Maak het stuk niet te persoonlijk," aldus de opgestapte en
geinterviewde mensen, het hele bestuur heeft hier schuld aan." Wat volgde was een waslijst aan klachten over Klein en zijn manier van optreden. Manipuleren, drammen, liegen en de eigen agenda doordrukken, daar kwamen alle vertelde verhalen afgelopen vrijdag op neer. Later meer over deze onverkwikkelijke situatie in
Beijum, en ook meer reacties.
Eén reactie alvast. Fractievoorzitter
Arjan de
Rooij van de
PvdA, en woonachtig in
Beijum:" Ik weet dat dit al langer speelt en ik maak me daar ernstig zorgen over. Dit is niet goed voor
Beijum, het geeft zo'n onrust en het is zo verrekte jammer."
Onderstaand de brief die vrijdag door de opgestapte redactie is gestuurd nadat ze eerst een brandbrief hadden gestuurd. Later een gedeelte uit de brandbrief en de reactie daar weer op:
Geachte leden van het BOBbestuur.Jullie reactie op onze brandbrief is zeer teleurstellend. Het is een ijzige en ambtelijke reactie op de noodkreet van de redactieleden van de Beijumkrant.Verderop:
Alhoewel we in een brandbrief alleen verzoeken ingediend hebben en volkomen open stonden voor het verder uitbrengen van de Beijumkrant heeft u als bestuur voor ons de deur dichtgegooid. Het is een druk die bij een aantal redactieleden zelfs in de huiselijke kring spanning oplevert. Onder deze spanning van een bestuur dat per decreet regeert kan deze redactie niet werken. Onder de druk van een paar drammerige bestuursleden die continu hun eigen persoonlijke ideeën er willen doordrukken wil deze redactie ook niet werken. Dat, terwijl we in onze gehele samenwerkingperiode als redactie geen artikelen van het bestuur hebben geweigerd en zelfs loyaal zijn geweest!Het is helaas niet mogelijk samen te werken met mensen die continu je woorden verdraaien om hun eigen gelijk te halen. De brandbrief gebruikt u als politiek spelletje om mensen te benadelen en zelfs te schofferen. Het is verwerpelijk hoe u de redactie bejegent. Het maken van de Beijumkrant is voor een groot deel van de redactie hun lust en hun leven. Onder de huidige omstandigheden is dit fysiek en geestelijk voor ons niet mogelijk verder te gaan. Bij deze staken wij onze activiteiten per direct.Per mail heb ik(
JF) aan de, volgens de opgestapte mensen, twee hoofdrolspelers,
Wim Klein en bestuurslid
John Veldman, op vrijdagavond 10 uur onderstaande mail gestuurd.
Vanmiddag heb ik van vier redactieleden van de Beijumkrant begrepen dat ze de samenwerking met de BOB per direct opzeggen.Ik begrijp dat de voltallige redactie is opgestapt. Dit doet sterk denken aan de gang van zaken die zich in oktober 2007 heeft afgespeeld met de oude redactie van de toenmalige Beijumkrant. Maandagochtend publiceer ik daar een bericht over. In het kader van hoor en wederhoor geef ik jullie de gelegenheid om jullie mening over dit herhaalde voorval te geven. Dit, omdat door de afgetredenen vooral jullie namen als veroorzakers van hun aftreden worden genoemd. Mocht ik maandagochtend niks gehoord hebben dan acht ik me vrij om te vermelden dat jullie geen nader commentaar wensen te geven. De reactie wordt later op de dag geplaatst. Drie tipjes van de sluier reeds: Het bestuur van de BOB heeft correct gehandeld, het ligt aan de opgestapten, en de berichtgeving van deze blogger deugt niet. Hans Koopman werd vrijdagavond, na het sturen van de "ontslagbrief", nog gesommeerd om direct inlogcodes in te leveren. Geen vraag of medeleven hoe het met hem en de moegestreden redacteuren was. De vraag dient zich aan wanneer de gemeente Groningen eindelijk
gaat ingrijpen om deze vorm van gesubsidieerde ruziemakerij een halt toe te roepen. Kunnen de gemeente Groningen of Stichting Stiel eindelijk eens in grijpen in deze voor
Beijum beschamende vertoning!!?? Later twee reacties van
Menno Fritsma en Kees
Huizenga. En nog later op de dag zoals gezegd het verweer van de BOB, lees dan hoe ze wederom een
verdediginglinie tegen gedesillusioneerde en moegestreden vrijwilligers optrekken. Wederom geen zelfreflexie en geen respect voor de gevoelens van de opgestapte mensen. De "schuld" ligt niet bij het bestuur van de BOB, maar bij de in totaal 12 opgestapte redacteuren in
tweeënhalf jaar tijd!
(wordt vervolgd)
Afgelopen zaterdag trof ik deze frisse, actieve en goedgemuste jongeren van Scoutingclub de Voerman naast het veldje van Ambiënte bij het Trefpunt. Ze waren bezig palen aan elkaar te knopen, het had iets weg van vlottenbouwen maar dat was het niet precies. Het doet er ook niet toe, ze waren lekker bezig met z'n allen. Wat is het eigenlijk een positieve aangelegenheid, deze scoutingclub in Beijum. Het is vormend, verbindend, opbouwend, sociaal, en er wordt een beroep gedaan op je creativiteit, doorzettingsvermogen en inventiviteit.
Uit eigen ervaring weet ik dat het prettig is om een dakkapel te hebben. Eerst even dit, ik tracht via internet uit te vinden waarom de bekende uitbouw bovenop het dak eigenlijk kapel wordt genoemd. Ik kom er niet achter, als iemand het weet hou ik me aanbevolen. Het woord kapel associeer ik van oudsher met een klein kerkje. Een mariakapelletje bijvoorbeeld. Enfin, een hedendaagse dakkapel geeft extra licht en ruimte en het is een genot om er een te hebben.
