Prachtige fluitgeluiden dwarrelden vorige week dinsdag mijn oren binnen bij het oprijden van het terrein van de Wiershoeck. Het leek wel een meditatief concert, zo mooi. Stil en eerbiedig liep ik met de fiets aan de hand de kruidentuin van de stadsboerderij in, hier kwamen de paradijselijke tonen vandaan. Een paar minuten lang bekeek ik de voor mij onbekende muzikant en luisterde genietend verder. Nadat hij klaar was mocht er een foto gemaakt worden. Als ik het me goed herinner heet hij Marius en maakt hij vaker muziek. En dat ook in de kruidentuin. Of ik een keer reclame voor hem kon maken? Eerst maar niet, maar later waarschijnlijk wel, aldus de fluittist. Hij zette zijn fluit weer aan z'n mond en schonk 'de kosmos' weer de prachtigste klanken. Wordt zeer waarschijnlijk vervolgd.
Die kerel heeft zeker geen vrienden ofzo ,blokfluitje spelen hou toch op . En ja ik heb zelf vrienden genoeg en dat zijn blijvers ook na dit bericht.
BeantwoordenVerwijderenDan hebben jouw vrienden zeker net zo'n goed ontwikkeld onderscheidend vermogen als jijzelf denk ik.
BeantwoordenVerwijderenKoop een trommel Kees en ga er lekker bijzitten zit ie ook niet alleen voor lul
BeantwoordenVerwijderen