NOG 'N FOTO UIT DE WIERSHOECK- TUIN

Ik denk niet dat Luit Staghouwer direct concurrentie krijgt vanuit de Wiershoeck- en Schooltuin, maar lezeres Sjoekie liep er vanmiddag rond en maakte bovenstaande foto. Bijna oktober en dan bloemen en een vlinder fotograferen terwijl de zon schijnt. Ze schreef erbij: Ik wist niet zo goed hoe ik je een foto moest mailen, dus doe het maar even zo... vanmiddag even gewandeld oa door de Wiershoeck tuin, prachtige bloemen en vooral veel vlinders, ik heb de volgende foto o.a. gemaakt, misschien vind je het leuk om de foto te plaatsen maar voel je uiteraard niet verplicht hahha, Beijum is toch echt een superwijk met prachtige plekjes, ik woon hier nu meer dan 20 jaar maar heb er nog lang niet genoeg van... Zelfs mijn man die uit Nieuw Zeeland komt vindt het hier helemaal prima en voelt zich erg thuis!

EVEN DE HOND UITLATEN

Ondergetekende is het hele stad-Groninger-hondengedoe-beleid even helemaal kwijt. Zelf heeft hij geen hond, en hij weet ook niet meer wat of waar de viervoeters vrij uitgelaten mogen worden, waar ze mogen schijten of waar de baasjes met een (nep?) opruimzakje de boel zogenaamd mogen opruimen. Zogenaamd? Ja, noem het maar Zuid-Groninger achterdocht, maar ik geloof er niks van dat ook maar één hondenbezitter in de stad vanaf 20.00 uur 's avonds, ja, het is dan donker, de drollen van zijn of haar hond vanaf het grasveld of vanuit het struikgewas in een zakje deponeert.

Maar toe maar. Eergisteravond tegen schemertijd zag uw blogger een hondenbezitster haar hond uitlaten op het Kardingerstrand. Ik heb geen idee of dat daar los of via de halsband en aanlijnsnoer moet. Doet het er toe? Met een zwiepstok waarin een bal werd geklemd bracht het bazinnetje de hond keer op keer in extase. Springen, rennen, terugrennen met de bal. Wat een genot voor hond en bazinnetje.

GEZANG EN FEEST IN 'T CAFÉ BILJART

Na gedane arbeid toog ondergetekende zaterdag-gister-avond tegen het middernachtelijk uur nog even naar hét uitgaansgelegenheid op Plein Oost. Nou ja, misschien mag ik het ook wel hét uitgaansgelegenheid van Beijum noemen. Zoals links reeds ruim een week werd aangekondigd, zanger Klaus zou er een optreden verzorgen. Nog nooit van de man en z'n gezang gehoord, maar wat doet het er toe. Het Café Biljart aan de Claremaheerd was gezellig vol en de muziek dampte me vanaf de straat al tegemoet. Wat een sfeer. De groene discolampen en stralen deden soms het zicht verblinden. Hoe het kan weet ik niet, maar het waren hoofdzakelijk dames die op de dansvloer uit hun dak gingen. Ze wilden praktisch allemaal wel op de foto, teveel foto's gemaakt om allemaal te publiceren en daarom een kleine selectie. Eerst de bovenste foto, de (mannelijke) lezer moet zelf maar bepalen wat oogverblindender is, de groene disco-stralen of de zwoel kijkende dames. Links ziet u nog twee zich vermakende exemplaren van het vrouwelijk geslacht in de lens kijken, klik groter. En dan rechts, een oudere jongere met een jongere dame, zo te zien vermaakten ze zich even zo prima.

Ondergetekende keek een uurtje rond en keek z'n ogen uit. Bij het verlaten van hét Beijumer café bij uitstek galmden de tonen van zanger Klaus hem na in de oren. Ja, volkse muziek. Maar het oversteeg voor zijn gevoel wel even alle tegenstellingen. Of je nu links bent of rechts, voor de tram bent of er tegen, of je intellectueel of André Hazes-achtig bent, of je de Volkskrant leest, de Telegraaf of ons aller Nieuwsblad van het Noorden, zanger Klaus had in al z'n volkse simpelheid gelijk; ondergetekende verliet het café terwijl hij hoorde zingen: " Ja, we zijn er maar even, dat geldt voor mij, maar ook voor jou."

FOTO'S UIT DE WIERSHOECK- EN SCHOOLTUIN (125)

Tijden de dinsdag-excursie zagen we een groepje kleine bruine, beschimmelde “wratten” op de houtsnippers aan de zijkant van het pad. De groep liep speurend en keuvelend verder, maar ik ging toch maar even op de knieën en was verrast door wat ik zag. De volgende vijf minuten was ik bezig met het fotograferen van iets wat ik nog niet eerder in het echt had gezien, maar bij het doorbladeren van een paddenstoelengids wel eens was tegengekomen. “Nestzwammetje” meende ik me te herinneren. Het bleek het gestreept nestzwammetje te zijn.

In ons land komen zeven soorten nestzwammetjes voor. Nestzwammetjes zijn kleine paddenstoeltjes met bekervormige vruchtlichamen waarin als een soort eieren de sporenkapsels liggen. De bekertjes van het gestreept nestzwammetje zijn tien tot vijftien millimeter hoog en staan bij rijpheid bekervormig open. De binnenwand is grijs en overlangs gestreept. De buitenzijde van het zwammetje is donkerbruin en bedekt met ruige, viltige haren. Bij jonge exemplaren is de beker bedekt met een wit vlies.

De sporenkapsels (eitjes) zitten met dunne, navelstrengachtige draadjes aan de bodem van de beker vast tot ze door regendruppels worden weggeslingerd. Uit de afgebroken steel van het eitje ontrolt zich tegelijk een lange kleefdraad, die vast blijft zitten aan het eerste voorwerp waar hij tegenaan komt – een takje, een stengel of een grasspriet bijvoorbeeld.

Het gestreept nestzwammetje komt altijd in groepjes voor op dood hout van loof- en naaldbossen of op andere plantenresten. Op een snipperpad kun je soms duizenden exemplaren bij elkaar vinden. Het gestreept nestzwammetje is de meest algemene soort, het zwammetje is niet giftig, maar ook niet eetbaar. Het zwammetje kan gevonden worden van juni tot en met november. Omdat de rijpe vruchtlichamen de vorm hebben van een vogelnestje (met eitjes) worden ze ook wel vogelnestzwammetjes genoemd.

Nestzwammetjes behoren, net als bovisten, stuifzwammen, aardsterren, schijntruffels, gesteelde stuifballen en stinkzwammen, tot de groep “buikzwammen”. De sporen worden, afgesloten van de buitenlucht, binnenin het vruchtlichaam gevormd.

(Info: o.a. Wikipedia en eifelnatur.de)

Foto + tekst: Luit Staghouwer

GEEN VERKEER, DUS HEEL VEILIG

Gistermiddag omstreeks 18.00 uur stond deze mevrouw, zie foto, samen met een mijnheer, die ook in een groen hesje was gehuld maar niet gefotografeerd wilde worden, op een kruispunt in Kardinge. Niet zomaar een kruispunt, nee ze stond(en) op de 4Mijl-route, vlakbij het Zilvermeer. Wat zijn jullie aan het doen? "Er wordt geoefend voor de 4Mijl en wij staan hier vanuit Veilig Verkeer Nederland."
Ondergetekende bleef na het nemen van de foto een paar minuten wachten en kijken, hij zag geen hardloper en ook geen fietser voorbij komen. Het zal een functie hebben gehad dat deze dame en de onzichtbare heer hier op het kruispunt geposteerd stonden. Veilig Verkeer is altijd mooi meegenomen. De auto die u op de achtergrond ziet moet wel over het fietspad naar de plek waar die staat zijn gereden.
Het zag er allemaal heel rustig uit. En veilig. Want geen verkeer is Veilig Verkeer.

KIJK OP DE WIJK (35)

Ik kom haar regelmatig tegen. Ik ken haar eigenlijk nergens van, behalve dat ik haar in het straatbeeld van de wijk tegen kom. Er staat me iets bij dat ze ooit iets bij de naschoolse opvang in de Wiershoeck heeft gedaan. Wat groet ze altijd lief en op een zangerige manier: "Hallo mijnheer van het Beijumer nieuws." Ik groet altijd even terug, je woont in een dorp of niet. De bovenste foto is twee weken geleden voor de Aldi gemaakt. Jawel, ze wilde wel even op de foto. Wat ziet ze er altijd vrolijk en bont gekleed uit. En dan die roze fiets met dat bruine zadel erbij.

Afgelopen zaterdag trof ik haar weer. Marjan heet ze, vertelde ze. En ja, ze wilde wel even gefilmd worden. Aldus geschiedde. Wat vindt ze van de wijk Beijum?

KASTANJES ZOEKEN IN DE ZON

Gistermiddag omstreeks half vijf. Onder een stralende zon stond een opa, denk ik, voorovergebogen om kastanjes voor z'n kleinkind, denk ik wederom, op te rapen. Op de achtergrond zijn een moeder en een kind met dezelfde activiteit bezig. Op het moment van fotograferen viel het me niet op, maar nu, bij het aanschouwen van de foto, valt me op dat er iemand in het rood gekleed geknield bij de heg zit. Ook kastanjes aan het zoeken? Wie zal het zeggen. Is het nog nodig om te vermelden waar dit is? U ziet het Heerdenpad, met op de achtergrond de Korrewegbrug.

EEN BRADERIE OP PLEIN WEST

Vanmiddag was er een braderie georganiseerd op Plein West. Kraampjes, een draaimolen, Telegraaf-verkoopventers, etc. Wat ik er van begrijp is dat de braderie niet door de gehele winkeliersvereniging werd en wordt gesteund, dientengevolge was het, naar mijn waarneming, niet zo heel erg druk vanmiddag. Hoe dat verder zit, ik bemoei me er niet mee, overal spelen politieke factoren, zo ook binnen het winkelcentrum. Wel opgemerkt, het was prachtig herfstweer vanmiddag. De haring van visvrouwe Peggy smaakte perfect, de draaimolen draaide volop en bij een stoel voor de viskraam ontwaarde ik twee oudere jongeren. Zie foto. Rechts ziet u de voormalige beheerder van buurtcentrum De Beijumkorf, Michel Bechaouch (kan die vreselijke sik een keer worden afgeschoren?). Ja, hij is nog steeds aan het uitrusten van zijn werkzaam leven, zie archief. Naast hem zit een andere oudere jongere, een tattoo-boy met hond. Waarom de heren eind september zonodig een zonnebril moeten dragen, is me een raadsel. Ik weet niet hoe het is om zestig plus te zijn. Maar ik hou m'n hart vast, is dit m'n voorland?

BEIJUMSKAP (97)

In het Groene Hart is het PedalPark Groningen gevestigd, een geweldig initiatief. Op de website (www.pedal-park.nl ) lees ik: Het park is vrij toegankelijk voor de jeugd en de buurtbewoners. Ik zou zeggen: buurtbewoners, neem er eens een kijkje maar laat uw hond thuis, dat dat even duidelijk is!

Foto + tekst: Atsje Straatsma

www.atsjestraatsma.nl

DE AVONDSPITS ROND BEIJUM

Deze foto is donderdagmiddag omstreeks vijf uur gemaakt. U kijkt denkbeeldig vanaf het Heerdenpad neer op de Beneluxweg, links is de noodafslag naar Beijum, rechts naar De Hunze. Wat een gekrioel. Het lijkt erop alsof het drukker is geworden sinds de aanleg van de tijdelijke kruispunten en het instellen van een maximumsnelheid van 50km/uur ter hoogte van Beijum, Kardinge en Lewenborg. Verkeer richting Julianaplein loopt regelmatig vast, ondergetekende heeft regelmatig het stuk tussen Beijum-Zuid en de afslag Kardinge stapvoets moeten afleggen. Voorheen konden automobilisten probleemloos de afslag Beijum- Zuid nemen vanaf hier (foto) bekeken, maar regelmatig moet je in de spits eerst op de strook voor rechtdoorgaand verkeer blijven hangen voor je naar links kunt sorteren.
Soms moeten dingen eerst een tijd moeilijker gaan voordat het gemakkelijker wordt. Naar verwachting zal het verkeer hier over een jaar soepeler en sneller kunnen rijden, afslaan of de ringweg op kunnen rijden.

LEVENSGEVAARLIJKE FIETSGOOTJES AANGEPAKT

Bij mijn weten staan reeds langer dan een jaar gele waarschuwingsborden aan weerskanten van de loop- en fietsbruggen die naast de Korrewegbrug liggen. Fietsers kunnen van deze 'bruggen' gebruik maken en hun weg vervolgen als de echte brug opengedraaid staat. Zie het gele bord rechtsboven op de foto: 'Pas op, fietsgoot glad.' Vorige week waren de drie heren die u op de foto ziet met de gootjes bezig: "We gaan ze ruw maken." Ze vertelden uit Tiel te komen en volgens mij zijn het echte bruggenbouwers: "We hebben de Gideonbrug ook onder handen genomen."
Binnen een week zullen de beide gootjes wel ruw zijn gemaakt en zullen de levensgevaarlijke glibber- en glijpartijen hier tot het verleden behoren. Alhoewel? Binnenkort zullen de (gladheid veroorzakende) herfstbladeren massaal gaan vallen. En over een maand of drie zal het hier weer gaan ijzelen en sneeuwen. Misschien kunnen in die periode elke dag de gootjes even worden schoongemaakt? Kan er een soort van vloer-gootjesverwarming in worden gebouwd? Het blijft een onderneming om over de loop- en fietsbruggen naast de Korrewegbrug te gaan. Leun beter ook niet te ver over de balustrades die u aan weerskanten ziet, u zou er zomaar over heen kunnen vallen.

HERFSTSFEER

Het is nog niet volop herfst, maar de eerste plaagstoten zijn wel al uitgedeeld. Aan het begin van de week een bijna-storm en verder regenbuien en voorzichtig vallende bladeren. Eerst maar eens de regen, u ziet op de linker foto twee poezen of katten wat mistroostig voor zich uit kijken. Alhoewel, dat is natuurlijk vanuit menselijk oogpunt geïnterpreteerd, ik weet niet of poeskatten mistroostig kunnen kijken. Zullen ze tevredener zijn en meer spinnen als ze onder de warme zon zitten te zitten? Ik weet het niet, maar volgens mij hebben ze een hekel aan water. Een hond mag graag zwemmen en het water in duiken om iets terughalen wat er door het baasje in is gegooid, een poes of kat begint daar niet aan. Beide foto's zijn gistermiddag gemaakt. De bovenste foto laat de prachtige fiets- en wandelpad zien die vanaf de Kremersheerd richting het Boterdiep loopt. Het is goed te zien dat de herfst nog in een voorstadium verkeert, de bladeren van de bomen en struiken komen nog redelijk groen over. Het zal me waarschijnlijk niet lukken om hier elke week vanaf dezelfde plek een foto te maken, wel neem ik me voor om over een maand weer een te maken, kijken hoe de kleuren eind oktober zijn. Misschien is het dan al grotendeels kaal, wie zal het zeggen.

Laat het een mooie herfst worden.

En daarna, maak je borst maar nat. Vergaat op 22 december de wereld? En krijgen we weer zo'n enorme horrorwinter? (De ironie moge duidelijk zijn)

AANPAK SCHUTTING STEMT TOT TEVREDENHEID

Ondergetekende kon niet bij de schilderwerkzaamheden bij de schutting voor het Innersdijk-terrein aanwezig zijn. Nee, niet bij de schutting, óp de schutting natuurlijk. Of nog beter, tégen de schutting aan. Vlas het archief eventueel even door om achtergrondinformatie over de schuttingperikelen bij Plein Oost  te kunnen lezen. Begin deze week sloegen Pand49 en enkele omwonenden de handen ineen om het uitzicht op de schutting aanvaardbaarder te maken. Witte kwasten zorgden voor een witte ondergrond, teksten, twee 'schoolborden' en houten mensen-figuren werden er vervolgens tegen aan bevestigd. Met als uiteindelijk resultaat dat de schutting nu ook van de omwonenden is, het overval-gevoel is verdwenen. Je hoeft geen sociologie te hebben gestuurd om te weten dat mensen minder gauw iets kapot maken of zich van iets afzetten als ze er zelf mee verbonden zijn, als ze er zelf een bijdrage aan hebben geleverd.

Bovenstaande foto werd vandaag door een omwonende opgestuurd. U ziet op de achtergrond nog een schilderes met de schutting bezig. Uw blogger ging gistermiddag even aan weerskanten van de schutting rondneuzen. Met onderstaande video als resultaat. De muziek? De logical song van Supertramp.

DIE BLECHTROMMEL AUS BEIJUM

Ik zag hem vlak voor m'n vakantie, en ook direct weer er na. De trommelaar van Beijum. Bij de ingang van Winkelcentrum Beijum trommelde hij er op los. Uren achtereen. Een week geleden zag en hoorde ik hem ook nog. Het gaf sfeer. En er werd geld gegeven. Geen idee wie deze muzikale jongeman is. Wie is dit talent? Het riep bij mij associatie op met die Blechtrommel..
Die Blechtrommel is een film uit 1979, naar de gelijknamige roman van Günter Grass. De film werd geregisseerd Volker Schlöndorff, die ook meeschreef aan het scenario. De film won de Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes in 1979 en in hetzelfde jaar de Oscar voor beste buitenlandse film. http://nl.wikipedia.org/wiki/Die_Blechtrommel_(film)

ARJAN DE ROOIJ: 'KATER VAN TRAMDEBACLE'

Hij had een korte nacht achter de rug, om half vier in z'n bed en vanochtend was hij al op bezoek bij burgemeester Rehwinkel geweest om het e.e.a. door te spreken. Want, wat nu? De lezer heeft het waarschijnlijk wel meegekregen, het college is gisteravond gevallen, de SP en D'66 haakten op 'tramgebied' af. Omstreeks kwart over elf vanochtend zag ik fractievoorzitter Arjan de Rooij op de donderdagochtendmarkt ijsberen, de telefoon onafgebroken aan z'n oor. Zie foto.

De in Beijum woonachtige De Rooij wilde wel even voor de camera z'n zegje doen. Hij baalt als een stekker. Want, hoezo achter de rug om de pers inschakelen zoals D'66 en de SP hebben gedaan? Volgens De Rooij is de komst van de tram naar Groningen nog niet helemaal afgeschreven: "Er moet nog over gestemd worden." Op dat moment van interviewen reed buslijn 6 achter hem langs naar de stad. "Die gaan de komende jaren overvol worden. En weet je wat ook erg is? De tram was niet alleen goed geweest voor de bereikbaarheid van de stad, het is ook nog eens zeven miljoen euro per jaar goedkoper dan de bus."

Het is dubbel balen voor De Rooij. Op inhouds- én op betrekkingsniveau. De tram is mijlenver van de stad vandaan, en zijn betrekkingen met de collega's die de tram hebben laten vallen zijn verstoord.

Bekijk en beluister de video.

FOTO-EXPOSITIE IN 'T TREFPUNT

Vanuit 't Trefpunt kwam deze foto + onderstaande tekst binnen:


Bij deze wil ik je laten weten dat er weer een nieuwe foto-expositie gestart is in het Trefpunt. Op dit moment hangt er werk van Jan Knot.
De foto’s blijven hangen tot eind oktober.
Daarna komen er weer nieuwe foto’s, van amateurfotografen van de fotoclub Daguerre uit Groningen.
Het is de planning dat er een wisselende expotie zal plaats vinden.
Het Trefpunt is iedere werkdag open van 9 - 18 uur.

KRUIDENDAMES UIT HELE LAND IN GROENE ZON

Enige tijd geleden trof ik dit gezelschap in de cursusruimte van kruidenvrouw Saskia Nieboer. Ik zag alleen maar dames en ik vroeg me af of er ook heren zijn die wel eens aan een kruidencursus meedoen. Is het een vrouwending? Toch maar even kloppen op de glazen deur tussen de winkel en cursusruimte De Groene Zon. Een vragende blik en de fotocamera hooggeheven. De vraag mocht toch duidelijk zijn, mag er even een foto worden gemaakt? Afwerende blikken: nee. Tja, wat moet zo'n nieuwsgierige man ook bij zo'n vrouwengroep? Maar gelukkig zag La Nieboer dat het de Beijumer blogger was die even wat op de gevoelige plaat wilde vastleggen. Kom maar even binnen, aldus ons kruidenvrouwtje die graag kruidenvrouw wil worden genoemd. In een paar tellen legde ze aan de rest van de dames uit wat de bedoeling was en waar ik een foto voor wilde maken. De stemming sloeg direct om, ja mijnheer, maak maar even een foto. Het resultaat ziet u boven, een foto met iets teveel tegenlicht. Wat er gaande was? Saskia Nieboer:" We zijn bezig met een summerschool, een meerdaagse kruidencursus, de meeste deelnemers komen van elders uit het land." Juist, dat verklaarde de weerstand, ze waren niet bekend met de blogactiviteiten van ondergetekende, dit i.t.t. tot de meeste Beijumers. Maak je even reclame voor m'n site en voor m'n cursusaanbod, vroeg ons kruidenvrouw(tje). En waarom niet? Kijk ook even op www.degroenezon.nl

WITJES EN ZWARTJES GAAN TOCH GOED SAMEN

Ongeveer anderhalf jaar geleden publiceerde ik hier een eerste bericht over een onderwerp uit het in 1947 uitgekomen Nederlandsch Gezinsboek. In januari 2011 ging het betreffende blogbericht over drukke kinderen en hoe daar in 1947 tegen aan werd gekeken, in combinatie met de hedendaagse diagnostiserings-drang en hokjesbehoefte (adhd, Pdd-Nos, etc.). Lees het bericht desgewenst nog even hier.

Jonge mensen die destijds (1947) op het punt stonden om te gaan trouwen, huwen heette dat toentertijd, kregen in het Nederlandsch Gezinsboek allerlei adviezen en voorschriften. Uit het voorwoord: Vele duizenden jonggehuwden hebben in dit boek reeds een uitmuntende wegwijzer gevonden voor problemen en moeilijkheden, die zich in een jong huishouden kunnen voordoen. Mooge het zover komen dat in geen enkel Nederlandsch gezin het gezinsboek ontbreekt.

Wat me trof in het boek was hoe er ongeveer vijfenzeventig jaar geleden tegen het gemengde huwelijk werd aangekeken. Verderop leest u een paar indrukwekkende citaten uit het hoofdstuk ‘Erfelijkheid en Eugenetica.’

Blz. uit het Nederlandsch Gezinsboek

Maar eerst even de hedendaagse moderne tijd. Op de foto ziet u twee gelukkig getrouwde Beijumers, te weten Saskia en Jonker, ik noem alleen even hun voornamen, de achternamen doen er niet toe. Ze wonen al vele jaren in Beijum. De een heeft Hollandse roots, de ander heeft een Indonesische achtergrond. Ze zijn gezegend met drie gezonde en gelukkige kinderen. In het boek Boeren, Burgers, Beijumers heb ik in het hoofdstuk over de herkomst van Beijumers een gelukkig stel geportretteerd waarvan de een uit Brabant komt, terwijl de ander z’n wortels in het Afrikaanse Togo heeft liggen. Ook hier zijn gelukkige en blije kinderen in het spel. Ik zou niet weten wat er mis mee kan zijn met een gemegd huwelijk, trouw als Nederlander met een Chinees, een Afrikaan, een Japanner, of waar dan ook maar mee. En maak vooral ook gezellig kinderen samen, het gaat toch om de liefde?

Echter, midden jaren veertig van de vorige eeuw werd hier ernstig tegen gewaarschuwd. Het is gevaarlijk en slecht voor de gezondheid en er komt niet veel goeds uit voort. In het genoemde hoofdstuk werd eerst gewaarschuwd tegen huwelijken tussen bijvoorbeeld nichten en neven. Vervolgens werd geschreven:

Men dient evenmin in het andere uiterste te vervallen. Personen die tot ver uiteenlopende rassen behooren, doen in het algemeen ook verstandiger niet met elkaar te huwen. Dit advies berust op verschillende gronden. Ten eerste is de sfeer, waarin de betrokkenen zijn opgegroeid, zóó uiteenloopend, dat het bijzonder moeilijk is elkander volkomen te begrijpen, en dat hier met recht geldt, dat men niet alleen den betrokkene, maar ook diens familie en traditie (zeden en gewoonten) huwt. Ten tweede kunnen de erfelijke kiemen zoo zeer van elkaar afwijken, dat dit tot onharmonische verschijnselen- misschien zelfs ziekelijke- bij de kinderen aanleiding geeft. Maar- al ware dit niet het geval, dan nog heeft het kind, dat bastaard is, een heel moeilijk bestaan. Het wordt vaak gedeclasseerd, het voelt zich nergens volkomen thuis en moet zich minderwaardig voelen omdat het veelal met den nek wordt aangezien. Wanneer wij voor onze kinderen het beste wenschen, doen wij goed dit gebeuren te vermijden. In onze koloniën is het, evenals die van andere koloniale rijken, nogal eens voorgekomen, maar het blijft een ongewenschte toestand. Halfbloeden zoals indo’s, mestiezen mulatten of hoe ze verder moogen heeten, zijn doorgaans niet gelukkig. Men zou in dit opzicht veel kunnen vermijden, als de koloniale politiek meer dan nu in de hand werkte, dat slechts voor gehuwde jongelieden betrekkingen open stonden.

Wat een tijdgeest, dames en heren. En wat een angst voor interculturele huwelijken. Het Nederlandsch Gezinsboek wilde, aan de laatste geciteerde regel af te lezen, zelfs zover gaan dat het verboden zou moeten worden dat een jongere alleen naar een ander land zou verhuizen i.v.m. een andere baan. Je zou maar eens verkering krijgen met iemand die tot een ander ras behoort.

Ik zie in deze beleving t.o.v. van de donkere medemens gedurende de veertiger jaren van de vorige eeuw geen slechtheid of racisme. Het komt eerder over als angst en onwetendheid, en uit een behoefte om beschermend op te willen treden tegen het ‘gevaar’ van een gemengd huwelijk. Uit de zestiger jaren herinner ik me dat m’n moeder het wel eens had over ‘die zwartjes’ als ze het over donkergekleurden had. Het was eerder angst en een gevoel van ‘wat zijn dat voor mensen’, dan dat het iets veroordelends of denigrerends in zich had. Ik herinner me in m'n geboortedorp zelfs nog de term ‘wilden’ als het gesprek over donkere mensen ging. Dit kwam wat bedenkelijker en hiërarchischer over, alsof witte blanken beschaafd zijn en donkere mensen wild en onbeschaafd. 'Wat mot'n die zwaart'n hier', klonk destijds ook wel eens uit de Knoalster monden.

De tijden zijn veranderd. Angst voor andere culturen en volkeren is van alle tijden. Maar op wat notoire racisten na, die het witte ras als superieur beschouwen, heeft de liefde grote slagen gemaakt. Bruin, wit, geel, geen angstbeeld kan meer verhinderen dat mensen verliefd op elkaar worden, van elkaar gaan houden en samen kinderen maken. Kijk maar eens goed om u heen in Beijum,

GEEN TRAM VOOR GRONINGEN

Niet de tegenstanders, maar gemeentelijke politici blokkeren tram

Op nieuwssites als www.dvhn.nl en www.oogtv.nl kunt u de ontwillelingen rond al op geen tram voor Groningen intensief volgen. Er is sprake van een bestuurscrisis in de stad nu de SP en D'66 hebben afgehaakt en niet meer voor de komst van de tram zijn.

Drie jaar geleden werd de mening van Beijumers gevraagd, moet er wel of geen tram komen?

http://www.youtube.com/watch?v=bffPc24udDU

Update 20.59 uur: De grondlegger van de Groningse tram, Karin Dekker, stapt op. Op www.dvhn.nl staat:

De wethouders Elly Pastoor (PvdA), Frank de Vries (PvdA) en Karin Dekker (GroenLinks) hebben woensdagavond hun ontslag aangeboden.

En op Nos.nl staat dit:

Drie van de vijf Groningse wethouders hebben hun ontslag aangeboden na een bestuurscrisis over de begroting van 2013. Struikelblok daarbij was de aanleg van een tramlijn in en rond de stad.

De SP en D66 wilden geen verantwoordelijkheid nemen voor de begroting van 2013. Zij vinden de aanleg van de tram veel te duur. De wethouders die voorstander van de tram waren, Elly Pastoor (PvdA), Frank de Vries (PvdA) en Karin Dekker (GroenLinks) namen daarop ontslag.

Door het ontslag van de drie wethouders is de meerderheid van het college opgestapt en is het demissionair. Burgemeester Rehwinkel en de gemeenteraad bespreken vanavond hoe het verder moet.
Anderhalf jaar geleden was ondergetekende in gesprek met wethouder Karin Dekker.
Drie jaar geleden was de wethouder nog zeker van haar zaak, http://beijumnieuws.blogspot.nl/2009/05/karin-dekker-beijum-moet-goed.html

DE KINDERPOSTZEGELS ZIJN ER WEER

Vanmiddag zwierven (zwerven) tientallen kinderen met het nieuwste aanbod kinderpostzegels door de wijk. Voor en door kinderen heet het. Zie links, logo van ondergenoemde site. Gisteren was in het journaal te zien dat de kinderen van Maxima en Willem Alexander op de nieuwe postzegels staan. Stichting Kinderpostzegels Nederland is een kinderhulporganisatie met als motto: 'voor kinderen door kinderen'. De jaarlijkse Kinderpostzegelactie is hiervan het sprekende voorbeeld en vormt het visitekaartje van de organisatie. Kinderen helpen met de actie andere kinderen. Met de opbrengst steunt Kinderpostzegels wereldwijd projecten waarin de veiligheid en ontwikkeling van kinderen centraal staan. Kinderpostzegels vindt het belangrijk kinderen zoveel mogelijk te betrekken bij projecten. Omdat ook hier geldt: voor kinderen, door kinderen. Lees hier.

MIJN UITZICHT IN BEIJUM (25)

PALESTIJNSE LEKKERNIJ IN AH BEIJUM

Lekkere geuren kwamen je afgelopen zaterdagmiddag tegemoet bij het binnengaan van de AH. Nog steeds Koken bij Appie? Het zal, het bord waarop staat vermeldt dat je je kunt aanmelden om in de winkel te kokkerellen (producten gratis uit de winkel) stond er niet, maar voor zover ik weet kunnen belangstellenden zich nog steeds aanmelden. Maar goed. Meestal zie ik mensen uit andere culturen bij de ingang van de winkel lekkere hapjes uitdelen, Kleurrijk Koken is derhalve voor een breder Beijumer publiek toegankelijk geworden. Op de foto ziet u Lina Sulaiman en haar echtgenoot. Ze vertelde Palestijn te zijn en in Beijum te wonen. Even snapte ik het niet en dacht ik dat me iets was ontgaan op internationaal gebied. Palestina bestaat toch niet? Toch maar even doorvragen, in welk land woonde je dan? "In Israël." Tja, wat simpel, daar heb je immers bezette gebieden waar Palestijnen wonen? Volgens mij kun je qua vrede beter hier wonen, of niet? De vraag was er uit voor ik er erg in had. Een zucht van verlichting en een hartgrondig ja kwamen m'n kant op. Het eten smaakte prima. Iets met kip en rijst. Hoe heet het wat je gemaakt hebt? De kokkin schreef het op een briefje: Mklopie. Op internet is daar niks over te vinden. Maar wat maakt het verder uit. Wat mij betreft gaat AH hier tijdens de koude herfst- en wintermaanden mee door. Gezelligheid, sfeer en een smakelijk warm hapje. Wat wil je nog meer?

UIT DE OUDE DOOS (129)

Ook deze foto komt weer uit het plakboek van de ex-beheerder van de Beijumkorf, Michel Bechaouch. De bar van het buurtcentrum zat tijdens het tienjarig jubileum aardig vol. Zie bovenste foto. Wat een drankflessen staan er op de bovenste plank. En ook is een pakje shag en een asbak te zien, destijds kon er binnen nog gewoon gepaft worden. Boven in de linker hoek hangt een simpel wekkertje en uiterst rechts op de foto ziet u recordvrijwilliger Frieda -La-Molenberg. Dan de foto links, en klik desgewenst groter, de beentjes gingen los op de dansvloer. De kapstokken op de achtergrond lijken op kinderhoogte te zijn aangebracht en vierde van rechts ziet u Bechaouch in betere en vitalere jaren. Bekijk ook de tekening boven de kapstok, ik kan me vergissen maar het lijkt wel op een aan het buurtcentrum grenzende gedeelte van de school. Voor mensen die het niet weten, het buurtcentrum en de school dragen beide de naam Beijumkorf) Mocht iemand zich herkennen en meer weten: Beijumnieuws@online.nl  

NOG STEEDS FIETSLESSEN OP PLEIN OOST

Ik heb hem al een tijdje niet meer zien lesgeven. Maar de afgelopen week stond hij er weer. Aanwijzigingen gevend, bemoedigende opmerkingen makend, vertellend hoe de remmen werken, hoe op- en af te stappen, etc. Henk Oostinga heeft vast al tientallen 'nieuwkomers' (wat een vervelend woord, net als allochtonen en buut'nlanders, maar je moet wat) de oerhollandse vaardigheid van het fietsen bijgebracht. Waar kun je beter leskrijgen dan op Plein Oost? Ok, je moet gaan oefenen voordat de maaltijdbezorgers gaan rondscheuren, maar verder is het een prima autovrij plekje om met vallen en opstaan datgene te leren wat elke gezonde Nederlanden behoort te kunnen. Fietsen.
Henk Oostinga geeft al minstens vier jaar fietsles. Volgens mijn waarneming alleen aan vrouwen, of de mannen het al kunnen of dat die niet durven, is me niet bekend. Bekijk ook een video uit november 2008.

FIETS STUK? GA NAAR PIOTR SKILUK

Jarenlang was het een begrip in de Wibenaheerd. De Poolse fietsenmaker. Nee, het was niet zozeer de zoon die deze titel droeg als wel senior, Janusz Skiluk. Maar ja, die is vorig jaar van ons heengegaan. Lees ook nog even hier, hier of hier.

Het was een aderlating voor de mensen met een iets krappere beurs die hun fiets stuk hebben, dat eerst de oude Skiluk overleed en dat daarna zijn zoon ( een,- half jaar geleden) uit Beijum vertrok. Het goede nieuws is, hij is weer terug. De zoon volgt zijn vader op, Piotr is vanaf nu de Poolse fietsenmaker van Beijum. Het is geen onbenul op dat gebied, hij heeft ooit nog eens bij Ferwerda in de stad gewert. De mensen uit de Wibenaheerd moeten even een stukje verder (met de fiets aan de hand) lopen of fietsen voor een reparatie. Linker foto, klik groter, aankondigingen op lantaarnpalen in de wijk.

Wibenaheerd 173. Telefoon:  0648419147
Update 12.16 uur: Met dank aan de attente lezers die mailden en reageerden. ISEBRANDTSHEERD 173 natuurlijk !!!!

GEZOND ZWANGER CURSUS CJG-BEIJUM

(Ingezonden)
In CJG Beijum start voor de tweede keer de Gezond zwanger cursus.

De eerste cursus was een groot succes!
Aanmelden kan via CJG. Hanneke Feijen is contact persoon. h.feijen@cop-groningen.nl
Gezond Zwanger cursus
De cursus bestaat uit 9 bijeenkomsten waarin verschillende onderwerpen worden behandeld zoals:


http://www.cjg.groningen.nl/beijum

- Leefstijl (voeding, roken, drank)

- Financiën

- Kraamzorg

- Kinderopvang

- Ontspannings technieken

- Bevalling
- Borstvoeding

- Opvoeding

De cursus wordt begeleid door een coach en verder worden er gastdocenten ingezet.  De cursus is gratis.

EINDELIJK BOEK VOOR FIGEN SAY

Ze is ontzettend beroemd in haar geboorteland Turkije, wat wil je ook als je als filmster in tientallen bioscoopfilms de hoofdrol hebt gespeeld. Miljoenen Turken zagen haar schitteren op het wittte doek. De naam Figen Say is er een begrip.

In Nederland, Groningen, Beijum is ze niet zo bekend, maar wel zag ondergetekende in haar persoon en bijbehorende status reden om haar te portretteren voor het geschiedenisboek Boeren, Burgers, Beijumers. Wat een overgang moet dat toch zijn geweest, van gevierde en op handen gedragen filmster in Turkije, naar een anoniem bestaan in een huisje op de koude klei aan de Emingaheerd te Beijum. Lees desgewenst haar verhaal in het goedlopende Beijumer Boek.

Omdat Figen op vakantie was geweest in haar geboorteland, kwam het er nog niet van om haar een exemplaar van het boek te overhandigen. U ziet haar op de foto blij het boek in ontvangst nemen. Of ze nog weer een rol in een film wil spelen? Nee, die tijd is geweest. Vanuit Turkije wordt nog wel eens een beroep op haar gedaan, en ook heeft de VPRO haar een poosje geleden gepolst voor een filmrol. Maar kijk, even op de film voor Beijumnieuws wilde ze wel. Kijk even mee naar een gewezen filmster, ze laat u op de video een paar oude bioscoop-posters zien. In haar jongere jaren zag ze eruit zoals u op de zwartwit foto kunt zien. Foto van http://sanatkop.com/index.php/figen-say-35-yil-sonra-soylesi-yapti/

Er staan verscheidene oude films met haar in de hoofdrol op You Tube.

Beijum herbergt vele bijzondere gasten. Figen Say is daar een van.
Vorige week kwam via uitgeverij Leander dit bericht binnen:
Beste mede-Beijumer,
23 mei van dit jaar ging het boek Boeren, burgers, Beijumers in de verkoop.
Vandaag 18-9-2012, dus in krap vier maanden tijd staat de teller op 1211 daadwerkelijk verkochte boeken. Een topresultaat! 347 boeken vallen in de categorie presentexemplaren, kapot gegaan of anderszins onverkoopbaar, voor de schrijvers enz.).
Dat betekent dat er nu nog maximaal 104 boeken voor de verkoop beschikbaar zijn. Daarna is deze druk op! Totaal aantal uitgezette exemplaren die kunnen worden verkocht is dus 1315 boeken.

KOM VAN DAT DAK AF

Zes tieners leefden zich zondagmiddag uit op het dak van een school aan de Isebrandtsheerd. Het leverde hen een boete op. Agenten gingen eropaf na een melding van buurtbewoners. De zes jongeren van 13, 14 en 15 jaar uit Groningen werden van het dak afgehaald. Omdat ze zich op verboden terrein bevonden moesten ze mee naar het politiebureau.
Daar kregen ze een bekeuring en werden overgedragen aan hun ouders. www.oogtv.nl

ONTWIKKELINGEN WINKELPLEIN WEST

Volgens een betrouwbare bron wordt in januari een begin gemaakt met de uitbreiding van de Lidl op Plein West. De winkel van de Duitse prijsbreker zal er, zoals al eens eerder vermeldt, letterlijk en figuurlijk op vooruit gaan, de voorgevel die u op bovenstaande foto ziet zal naar voren worden verplaatst en parallel met de gevel van kapper De Boer gaan lopen. Hoe de verbouwing in z'n werk zal gaan, of de winkel noodgedwongen een tijdje dicht moet of niet, of hoe dat bouwtechnisch gezien met het naastgelegen pand van de computerzaak zal gaan verlopen, is nog niet bekend.  Het plein zal door de verbouwing naar verwachting wat kleiner gaan worden qua bewegingsruimte, immers de fietsenstanders en de winkelkarren zullen ook naar voren moeten verhuizen. Aan de andere kant van het plein wordt de oude ruimte van voormalig pizzeria La Scala gereed gemaakt voor een nieuwe aspirant-verhuurder. Hoe lang het gaat duren voordat het bovenste pand weer 'bewoond' gaat worden is niet bekend. Het kan lang duren, links op de rechter foto ziet u een gedeelte van het pand waar vroeger de fietsenmaker was gehuisvest. Hoe lang staat die al leeg? Anderhalf tot twee jaar? Jammer, leegstand bevordert de levendigheid en gezelligheid bepaalt niet op West.

MAANDAGOCHTEND (128)

Het gaat op deze nuchtere maandagochtend in september weer helemaal back to normal. Bruisend Beijum is voorbij, toch altijd een markeringspunt in het Beijumer jaar, je mag nu wel stellen dat het seizoen 2012/1013 echt is begonnen. Iedereen trekt zich weer noodgedwongen meer terug in z'n of haar eigen huis, de jassen gaan weer aan en het 's avonds buiten in de tuin of op een terrasje zitten behoort de komende pakweg zeven maanden eerst weer tot het verleden. Bij elkaar in de tuin kijken gaat enerzijds weer gemakkelijker als de bladeren van bijvoorbeeld de tussenliggende heg gaan vallen, anderzijds valt er weinig te zien, wie gaat er nu met dit weer buiten zitten? Nee, de sociale controle, het een beetje bij elkaar naar binnen en in de tuin kijken, vermindert altijd een beetje als het kouder wordt en als de avonden donker zijn. Voor een Beijumwatcher en Beijumblogger wordt de spoeling vast ook weer wat dunner, er valt gewoon minder te bekijken als het buiten donker is, laat staan dat er wat te fotograferen of te filmen valt. Ik moest er vanochtend even aan denken toen ik tussen de buien door deze katten of poezen ergens in de Isebrandtsheerd op een schutting ontwaarde. Even bij een ander in de tuin kijken. En wat zou het handig zijn om in het donker met kattenogen rond te kunnen lopen. De beestjes ogen monter, het lijkt alsof ze zich niet door het regenachtige  herfstweer, het waait en en de regen klettert tegen de ramen tijdens het intypen van deze tekst, laten beïnvloeden.
Het is al weer de laatste maandag van september 2012. Zoals gezegd, of beter gezegd geschreven, het seizoen is in Beijum nu officieel geopend en begonnen. De afgelopen dagen stonden in het teken van Bruisend Beijum, de komende week (en) wordt het Kabbelend Beijum. Is ook niet verkeerd, zo'n lekkere rustige en melige dorpssfeer. Diep onder de oppervlakte van het ogenschijnlijke Kabbelend Beijum bruist het wel degelijk, het wordt ook steeds kleurrijker, per dag lijken de vele bladeren in de wijk geler of roder te worden.
Een prettige week toegewenst. En kijk toch een beetje bij elkaar over het hek of de schutting, of koekeloer eens bij de buren naar binnen. Elkaar een beetje in de gaten houden is niet verkeerd.

DE AFSLUITENDE BRUISENDE VIDEO

Toekijken naar hoe een Dansmarieke haar danskunsten vertoont. Beneden ziet u de video van vandaag.

AFSLUITINGSDAG KLEURRIJK BRUISEND BEIJUM

De vierdaagse editie van Kleurrijk Bruisend Beijum zit er tijdens het intypen van deze tekst bijna op. Vandaag stond eigenlijk de oorspronkelijke 'uitmarkt' gepland, organisaties konden hun programma's aan het Beijumer publiek tonen; wat is het aanbod voor het komend jaar? Maar er werd ook aan een Beijumschilderij gewerkt, Heleen Groen verzamelde een groep kinderen om haar heen om te djembé-en, er werd kleurrijk gekookt, beter gezegd gegeten, Bert en Ernie liepen rond, zie linker foto, er was een optreden van de Dansmariekes, zie foto boven, en...nou ja, er was van alles te doen. De middag kwam goed uit de verf, de ongemakken van vorig jaar speelden niet, toen kon je amper een gesprek in de galmende sporthal voeren en het was destijds ook een bij elkaar gepropte allegaartje van activiteiten. Dit jaar werd alles verspreid over meerdere dagen. Of het volgend jaar voor herhaling vatbaar is zal waarschijnlijk door de organiserende crew worden geëvalueerd. Feit is dat ze hun nek hebben uitgestoken en de durf hebben getoond om Kleurrijk Bruisend Beijum in een ruimer zittend jasje te gieten. In de loop van de avond volgt nog een video-impressie van deze zondagmiddag bij 't Trefpunt.

GESLAAGDE BURENDAG FOSSEMAHEERD

Rondom de speelplaats in de Fossemaheerd was het gisteren feest. Er hingen ballonnen, er was muziek, er werd een bank in elkaar gezet, kinderen werden geschminkt en...nou, ja, feest. Burendag en het Oranjefonds speelden hier een rol in mee, zeg maar dat die faciliterend waren, maar de bewoners bepaalden de sfeer en het verloop van de middag uiteindelijk zelf. Het moet gezegd, het zag er feestelijk en gezellig uit. Jong en oud hadden het samen goed naar de zin.

Een bewoner uit de Fossemaheerd mailde nog: Dit is tot stand gekomen in samenwerking met burendag en www.oranjefonds.nl

Wij hebben een budget ontvangen en hier diverse spullen voor gekocht en buurtbankjes gemaakt. Erg leuke gezellige dag om zo samen met veel buren iets te maken en een gezellige dag te hebben. Veel buurt kinderen hebben een soort van zeskamp gespeeld en veel lol gehad.
De bank is amper zichtbaar omdat de kinderen er op zitten, JF.

FOTO'S UIT DE WIERSHOECK- EN SCHOOLTUIN (124)

Niet alleen bij mensen zie je na verloop van tijd sporen van ouderdom en slijtage, dat is bij alle andere levensvormen ook het geval. Vlinders vormen daarop geen uitzondering, in tegendeel. De atalanta op de foto is zo te zien hoogbejaard en zal de komende winter waarschijnlijk niet meer beleven / overleven. Op een mooie (laatste?) zomerse dag in september zag ik op De Wiershoeck en de Schoolwerktuin nog tientallen vlinders. Atalanta’s, kleine vossen en diverse soorten witjes waren het talrijkst, maar ook gehakkelde aurelia en bont zandoogje bezochten de al rijk bloeiende (herfst-)asters.

Opvallend was het grote verschil tussen de mooie “verse” atalanta’s en de “afgevlogen” exemplaren van de vorige generatie. Vlinders hebben, net als bijvoorbeeld wespachtigen en vliegen, in beginsel vliezige en doorzichtige vleugels die dun en zeer kwetsbaar zijn. Het vleugeloppervlak is bij vrijwel alle vlinders echter niet te zien doordat het gehele vleugeloppervlak bedekt is met ontelbare microscopische schubben. Deze zijn zo klein dat ze met het blote oog niet te zien zijn; als men de vleugel van een vlinder aanraakt, blijft er een poederachtige substantie achter op de vinger.

De schubben zijn kwetsbaar en breken gemakkelijk af. Omdat ze niet meer aangroeien zijn de vleugels van oudere vlinders vaak gedeeltelijk kaal. Bovendien slijten de vleugels, bijvoorbeeld doordat de vlinder met de vleugel iets raakt.

Ieder jaar vliegen grote aantallen atalanta’s uit Zuid-Europa naar Nederland en brengen hier een of meer nieuwe generaties voort. In het najaar worden, vooral langs de kust, vaak groepjes trekkende atalanta's waargenomen die weer terugkeren naar het zuiden. Met zijn zwaar beschadigde vleugel kan de atalanta op de foto nog wel vliegen, maar het gaat op zijn “oude dag” niet meer zo snel en Zuid-Europa zal hij zeker niet halen.

Het duurt nog wel even voordat (bijna) alle atalanta’s zijn vertrokken. Een enkeling zoekt hier een beschutte plek om te overwinteren en zal op een mooie voorjaarsdag al weer vrolijk rondfladderen.



(Info: Wikipedia, Vlinderstichting)

Foto + tekst: Luit Staghouwer

KNUFFEL KWIJT, FIETS GEVONDEN

Vanmiddag kwam een hartverscheurende mail binnen:

Van de bibliotheek kreeg ik de tip om jullie te mailen. Gistermiddag( vrijdag 21 sept) hebben wij bij het treintje op het plein voor de bibliotheek een knuffel verloren. Het gaat om een kleine Winnie de Poeh met een rood truitje aan. Onze zoon mist hem heel erg. Er is al een briefje bij de bibliotheek en aan het treintje zelf gehangen, ik zal vanmiddag nog meer briefjes verspreiden.
Hopelijk wordt ie terug gevonden!

Ja, laten we dat hopen, voor een kind kan zo'n verlies als erg verdrietig worden ervaren. Vanmiddag zag ik ook nog een kinderfietsje bij een sloot achter de Boerderijum liggen. Zo te zien was die uit de sloot gedregd. Wie weet is er ook nog ergens een meisje die daar blij mee te maken is.

REGGAE OP BRUISEND BEIJUM

Omstreeks half negen vanavond zette ondergetekende nog even kort koers richting Bruisend Beijum. Het woord Kleurrijk vergeet hij af en toe, maar er was op dat moment toch wel iets gekleurds bezig. Reggae Time trad op. Swingende muziek was hoorbaar, kinderen dansten mee op het podium en Beijumers stonden te dansen op de dansvloer. Kijk en luister even mee.

SWINGENDE MUZIEK BIJ BRUISEND BEIJUM

Omstreeks half zes liep ondergetekende een paar minuten het terrein van 't Trefpunt op om even sfeer te proeven en om te kijken en luisteren naar wat voor band vanuit de feesttent van die knallende en swingende muziek voortbracht. Aan het programma af te lezen moet het de band Let's Quo zijn geweest die u op de bovenste foto ziet spelen. Uw blogger houdt maar op om elke dag te beoordelen of het druk was of niet, dit is te moeilijk om vanuit een kort bezoekje te beoordelen. Wel ving hij bij de snackkraam het grapje op van iemand die verkondigde dat het handig zou zijn geweest om dit feestje op Facebook aan te kondigen. Toe maar weer. In de loop van de avond of morgenvroeg wordt hier nog een video geplaatst van het korte bezoekje. U ziet daar o.a. op dat de andere tent, ja er zijn twee feesttenten, in gereedheid is gebracht voor de dag van morgen. Op deze slotmanifestatie gaan we de finale beleven van Bruisend Kleurrijk Beijum 2012. De Buurthuizen in Beijum en andere organisaties gaan dan hun activiteiten voor het komend seizoen presenteren. Wilt u meewerken aan een Beijumschilderij? Workshop, demo of show bezoeken? Een kleurrijk hapje eten? Kom dan morgenmiddag tussen 13.00 en 17.00 uur naar 't Trefpunt!

Update 18:55 uur. Een kleine impressie van dag drie, omstreeks 17.30 uur genomen. Zie video. Beste bewoners van de Fossemaheerd, de foto van jullie Burendag wordt morgen aan het begin van de middag gepubliceerd.

TROMMELEN OP DAG 4 BRUISEND BEIJUM

Het Groene Hart van Beijum klopt deze middag sneller en ritmischer dan dat we in Beijum gewoon zijn. Op de foto ziet u de djembé-groep van Heleen Groen, op de flyer van Kleurrijk Bruisend Beijum aangekondigd als Djembé Barasé. Ze spelen nu, om vier uur worden ze afgelost door de Soulmates, daarna weer door Let's Quo en ...., wat doet het er verder toe, ga desgewenst even naar 't Trefpunt om sfeer te proeven.

BLAUWE BALLON BOVEN BEIJUM

Aan het begin van de week zag ik 's avonds een blauwe luchtballon via het Kardingerpark richting Beijum opstomen. Een kwartiertje later zag ik hem bij het Munsterhoes, en naar eigen inschatting zeilde of beter gezegd vloog de ballon toen net boven Plein Oost. Even tussendoor, wat hebben die Munsterhoesertjes een mooi stel parkeerplaatsen voor hun appartementen gekregen.

Maar goed, de ballon. Ik wil nog steeds een keer een ballontocht boven Beijum maken, maar tot nu toe is dat er niet van gekomen. Een Beijumrijder per luchtballon, het zou toch wat zijn. Wie weet komt het er nog een keer van. Mochten mensen luchtballon-foto's of video-opnames hebben, stuur ze svp naar Beijumnieuws@online.nl