Na gedane arbeid toog ondergetekende zaterdag-gister-avond tegen het middernachtelijk uur nog even naar hét uitgaansgelegenheid op Plein Oost. Nou ja, misschien mag ik het ook wel hét uitgaansgelegenheid van Beijum noemen. Zoals links reeds ruim een week werd aangekondigd, zanger Klaus zou er een optreden verzorgen. Nog nooit van de man en z'n gezang gehoord, maar wat doet het er toe. Het Café Biljart aan de Claremaheerd was gezellig vol en de muziek dampte me vanaf de straat al tegemoet. Wat een sfeer. De groene discolampen en stralen deden soms het zicht verblinden. Hoe het kan weet ik niet, maar het waren hoofdzakelijk dames die op de dansvloer uit hun dak gingen. Ze wilden praktisch allemaal wel op de foto, teveel foto's gemaakt om allemaal te publiceren en daarom een kleine selectie. Eerst de bovenste foto, de (mannelijke) lezer moet zelf maar bepalen wat oogverblindender is, de groene disco-stralen of de zwoel kijkende dames. Links ziet u nog twee zich vermakende exemplaren van het vrouwelijk geslacht in de lens kijken, klik groter. En dan rechts, een oudere jongere met een jongere dame, zo te zien vermaakten ze zich even zo prima.
Ondergetekende keek een uurtje rond en keek z'n ogen uit. Bij het verlaten van hét Beijumer café bij uitstek galmden de tonen van zanger Klaus hem na in de oren. Ja, volkse muziek. Maar het oversteeg voor zijn gevoel wel even alle tegenstellingen. Of je nu links bent of rechts, voor de tram bent of er tegen, of je intellectueel of André Hazes-achtig bent, of je de Volkskrant leest, de Telegraaf of ons aller Nieuwsblad van het Noorden, zanger Klaus had in al z'n volkse simpelheid gelijk; ondergetekende verliet het café terwijl hij hoorde zingen: " Ja, we zijn er maar even, dat geldt voor mij, maar ook voor jou."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten