Drieënhalf jaar geleden stond er reeds iets over de gebakken vlees-walm op Beijumnieuws gepubliceerd. Zie dit bericht. De blogger maakt de geur van gebakken kippenpoten in het begin van de promenade van Winkelcentrum Beijum niks uit. En om irritatie bij de kassa van de AH te voorkomen stopt hij z'n tas steevast in een kluisje of geeft ie die af bij de servicebalie. Een cassiere krijgt immers ook maar opgedragen om de klant te vragen de tas te openen. Maar zoals altijd wordt hier verschillend over gedacht. Wat vind jij, Willem Pauwelussen? Jij woont nog maar kort in de Beijum, hoe kijk je tegen het gebraden kippenvlees en de tassencontrole aan?
Het eerste wat me opvalt, als ik vanaf de Emingaheerd het winkelcentrum binnenkom is een penetrante vleeslucht.
Het is ongetwijfeld bedoeld als lokkertje, maar voor een vegetariër is dit elke keer weer spitsroeden lopen.
Het is net zoiets als in de sigarenlucht zitten voor een niet-roker.
Maar goed, ik haal het karretje op want de boodschappen moeten nu eenmaal worden gedaan.
Heerlijk, even bijkomen tussen de groenten en het fruit.
Het vlees ligt, wat verderop, veilig verpakt in plastic.
En er is ook voldoende sortering in vis en vegetarisch, niet te vergeten een keur aan kaassoorten, en allerlei soorten broodjes.
Da’s leuk, denk ik, als net gearriveerde inwoner van Beijum, dat was ook in Oosterhoogebrug prima geregeld.
Dus boodschappen op de lopende band, pas alvast in de gleuf en met de tas sta ik klaar voor de voorbijstromende artikelen.
En dan: “mag ik uw tas even inzien meneer?” En dat vraagt u aan een heer van seniorenleeftijd, met keurig gepoetste schoenen en stemmig donkere regenjas?
Waar ziet u me eigenlijk voor aan? Voor de eerste de beste ordinaire winkeldief?
Ik doe mijn boodschappen maar weer in de Oosterhoogebrug, denk ik dan, want daar is me dit nog nooit overkomen.
De familie Van der Heide, die snapt in ieder geval dat de klant koning is.
En dat je beter het risico kunt lopen dat iemand een keer wat meepikt dan de een na de andere klant te schofferen en dus kwijt te raken.
Mij zien ze daar niet weer.
(Foto ook door Pauwelussen gemaakt)
