Het kan ingewikkeld zijn om met twee kinderen te gaan wandelen.
Maar ook met twee honden.
Honden zijn net kinderen. Aandacht willen. Aandacht trekken. Constant: zie mij, hoor mij, weet dat ik er ben.
Bazinnetje liep onlangs met een prettig zootje ongeregeld door de promenade van Winkelcentrum Beijum.
Links en rechts een riem in de hand. Trekken, corrigeren.
Het rechter exemplaar kwam wel iets minder ADHD over in vergelijking met zijn hondgenoot.
Het schijnt dat honden menselijke trekjes kunnen hebben. Ze kunnen neurotisch zijn, homoseksueel, gestoord. Van alles.
Geen idee of ze ook racistisch kunnen zijn, of bouviers zich wellicht verheven voelen boven Mechelse herders.
Misschien is dat typisch iets menselijks.
Ik vraag me altijd af wat mensen bezield om met honden naar het winkelcentrum te gaan.
BeantwoordenVerwijderen