Dubbele depressie.
De blaadjes komen weer aan
de bomen, het voorjaar hangt in de lucht. Voor de tijd van het jaar
is het vrij koud en waait het hard. Tegelijkertijd als de blaadjes
aan de bomen komen, raken vele mensen
depressief. Net als wanneer de blaadjes er weer af vallen…
Afgelopen weekend is de klok een
uur vooruit gegaan, het tast ons bioritme
aan. Laten we gewoon ophouden met die flauwekul. Op RTV Noord werd
door middel van het lopend vuur onze mening gevraagd. Ruim de
meerderheid is er voor om de zomer en wintertijd af te schaffen.
Waarom vragen ze ons onze mening als er vervolgens toch niets mee
gedaan word? Dit gebeurt met veel meer kwesties. Vragen neerleggen
bij de mensheid om hun mening en er vervolgens niets mee doen.
Eigenlijk hebben we nu
drie situaties in één. De blaadjes, zomertijd is ingegaan en het
coronavirus. Nou hoop ik maar dat men niet in een dubbele depressie
raakt.
Je moet niet vergeten te genieten van de kleine dingetjes
in het leven. En ik kan mij heel goed begrijpen dat er nu ouders zijn
die het liefst hun kind achter het behang willen plakken, omdat ze de
hele dag thuis zitten. Je kan echter ook leuke dingen verzinnen. Soms
moeten we onze creativiteit gebruiken en dat is heel leuk, want je
leert dan heel veel van jezelf of van je kind.
Kijk bijvoorbeeld
eens naar die ‘
berenloop’
dat is toch een supergaaf idee. Zo krijg je en een frisse neus,
beweging en samen met je kind beren spotten achter de ramen van de
mensen die hieraan mee doen. Wel op afstand blijven van andere mensen
natuurlijk, die anderhalve meter weet je wel…
Online kun je ook
veel activiteiten volgen en denk hierbij aan gym voor het gezin,
muziekoptredens waar je naar kan kijken en luisteren tegelijk. Weet
je wat ik zo tof vind? De muziekkorpsen en zangers die bij de
bejaardenhuizen langs gaan en muziek maken, zodat de bewoners van
achter hun raam ervan kunnen genieten. Dit zijn de mensen die nu geen
bezoek mogen ontvangen. Mooi om te zien dat zij niet vergeten worden.
Ach, eigenlijk zijn er zoveel dingen te bedenken.
Mensen
die gewend zijn aan hun druk leven, met of zonder kind, doen heel wat
stappen terug in de maatschappij. Een mens hoeft zich niet te
vervelen, de mens heeft alleen prikkels nodig en als die op zijn
worden ze kriegel. Neem daarbij dat we verplicht elk in onze eigen
bubbel leven momenteel… Verveling kan je ook
positief benaderen door jezelf te motiveren om een zinvolle
activiteit te ontplooien. Zo is verveling toch nog ergens goed voor!
Wanneer de muren op je afvliegen, kun je misschien een pen en papier
pakken en daar je zegeningen opschrijven. Wat maakt jou gelukkig?
Weer andere mensen zoals die in de zorg, vrachtwagenchauffeurs,
winkelpersoneel en het OV en voor die ik nog vergeten ben, werken
zich momenteel een slag in de rondte. Hier gaat mijn respect naar
toe. Ze stellen zich toch bloot aan het virus om de maatschappij
draaiende te houden.
Zo lieve lezers, ik wens
jullie allemaal veel wijsheid, gezondheid, creativiteit en veel
virtuele knuffels in deze best moeilijke tijd.
Die we samen, doch
op afstand met elkaar moeten doorstaan!
Deze keer sluit ik af
met een gedicht:
Geluk: Genieten van
kleine dingen…
Geluk kan je voelen,
zelfs met je ogen
dicht.
Geluk is dat kleine,
dat het grote overwint.
Geluk kan je voelen,
door een simpel gebaar,
een knipoog een lach,
of gewoon een
goedendag.
Soms is er echt niet
veel nodig
om je gelukkig te
voelen,
als je maar kan
genieten van kleine dingen...
Geniet dus van de
kleine dingen, nu het grote even niet kan.
