"Ik zal altijd voor mensen klaar blijven staan, dat zit gewoon in me. Maar het is genoeg geweest, mijn lichaam kan niet meer."
Vanmiddag nam mister Hulpexpress, Sietze den Iseger, na bijna zes jaar afscheid van 'zijn' hulp-'kindje.'
Dat gebeurde met een lach en een traan. Sietze heeft het nodige meegemaakt in zijn leven, en achter de ogenschijnlijke rauwdauwer zit een gevoelige, zachtaardige en, hoe kan het ook anders: een behulpzame man.
Foto boven, de gaande man en de komende vrouw.
Rechts naast de afzwaaiende directeur staat Lisette de Voogd.
Lisette zal het stokje van Sietze over gaan nemen. "Ik vertrouw haar en ik heb er alle vertrouwen in dat ze dit goed gaat doen."
Er was een besloten afscheidsreceptie voor Sietze georganiseerd in het het pand van de Hulpexpress aan de Ulgersmaweg (sinds 2018).
Een hapje een drankje, en.....hij ontkwam er niet aan...een paar toespraken.
Daar staat iets van op de mini-video die beneden is te zien.
Lisette, is het te doen om Mister Hulpexpress op te volgen (met een knipoog)? Lachend: "Ik ga mijn best doen, maar ik heb natuurlijk mijn eigen persoonlijkheid en stijl van werken."
Dat komt wel goed, dacht deze blogger, haar een beetje kennende. "Punt is wel dat we vrijwilligers nodig hebben, en we gaan fondsen aanschrijven."
Vrijwilligers zijn tegenwoordig schaars, meer organisaties en buurtcentra hebben daar mee te kampen. Kom op mensen, meld je aan, hou de Hulpexpress springlevend.
Foto linksboven, in gesprek met twee dames van de bijna naastgelegen Voedselbank (Ulgersmaweg).
Rechts, warme woorden van waardering...(video).
Rechts beneden, zomaar een Beijumer die ook langskwam op de receptie.
Het is mooi geweest, Beijum is Sietze veel dank verschuldigd voor zijn niet aflatende inzet.
De blogger kwam hem wel eens in het wild tegen
Foto beneden, bedankt jongen. Geweldig gedaan (en een Berenburg gaat er binnenkort wel in bij je).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten