THRILLER 'ONTSNAPT AAN DE DOOD' GERECENSEERD DOOR HAN BORG

'Hoe dan ook schreef Engelina Fenn met ‘Ontsnapt aan de dood’ een zeer verdienstelijke eerste thriller, en met een beetje ‘scherpere’ redactie zal haar tweede boek nóg beter zijn.' 

Sinds maart 2016 worden lezers van Beijumnieuws op de maandagavonden (18.00 uur) getrakteerd op een Column uit Lewenborg.
De columnist is een zij, ze heet Engelina Fenn en ze schrijft onder pseudoniem: Vlindertje.

Begin november dit jaar kwam een boek van haar hand, zie afbeelding links, op de markt waarin de Drentse van geboorte, maar inmiddels stadjer geworden schrijfster, haar turbulente levensgeschiedenis beschrijft. Zie nog eens deze aankondiging.

De Beijumblogger vroeg aan de andere columnist die voor Beijumnieuws schrijft of hij het boek zou willen lezen en er een recensie over zou willen schrijven. (Beijumborg, sinds november 2015).

Han Borg interviewde maart 2017 Sonja Barend, in september datzelfde jaar Adriaan van Dis en nog veel meer bekende schrijvers. Hij las afgelopen week het boek 'Ontsnapt aan de dood' van Engelina Fenn en stuurde onderstaande beoordeling op:

Op de website van de Groningse uitgeverij Palmslag is de roman ‘Ontsnapt aan de dood’ van Engelina Fenn onder twee noemers te vinden: die van thrillers en die van (auto)biografische fictie. Ook de flaptekst van het boek suggereert dat het verhaal van Fenn authentiek is: de schrijfster heeft verschrikkelijke dingen meegemaakt, en schrijft die als het ware van zich af.

Dat laatste brengt risico’s met zich mee: als auteur ben je zó indringend bij de gebeurtenissen betrokken geweest dat het wel eens moeilijk kan zijn om er wat afstand van te nemen. En dan loop je de kans dat het voor de lezer allemaal wat veel wordt, en hier en daar zelfs ongeloofwaardig. Nu wil ik niet beweren dat de gebeurtenissen die Engelina Fenn in haar boek beschrijft niet echt hebben plaatsgevonden, maar het is vooral wel erg véél wat er over de lezers wordt uitgestort. En het zou nog meer geweest zijn, als de eindredactie van dit boek er niet nog eens 30.000 woorden op had gekort, zoals in het nawoord te lezen valt.

Engelina Fenn

Is het daarmee een minder geslaagd boek? Nee:‘Ontsnapt aan de dood’ lees je –bij wijze van spreken- in één adem uit, gewoon omdat de gebeurtenissen je mee slepen. Ik stel me zo voor dat de lezers van deze wijkblog het boek kopen, en er een paar vermakelijke middagen  mee op het strand van een leuk en warm land mee doorbrengen. Af en toe hoofdschuddend bij zoveel ellende en zoveel (het moet toch even gezegd:) naïviteit van de ik-figuur. Monica, zoals de ik-figuur zichzelf noemt, maakt bijna voortdurend verkeerde keuzes, die dan ook nog eens gebaseerd zijn op gevoel, in plaats van op redelijk nadenken. Je ziet als lezer bij wijze van spreken de keuzes aan komen, en denkt: “doe dat nou niet!! Je weet dat dat helemaal fout zit”. Maar Monica trekt van de ene kroeg naar het andere pension, schenkt hier en daar een pils voor louche figuren, komt –uiteraard tegen haar wil, maar onontkoombaar- in het criminele circuit terecht, beleeft het ene liefdesavontuur na het andere, ziet ‘vrienden’  ten onder gaan, schuurtjes gevuld worden met cocaïne (‘witgoed’, zoals ze dat zo mooi noemt), auto’s ongewild van eigenaar verwisselen…het is een aaneenschakeling van doffe ellende.

Rustpunten in het verhaal zijn haar hond Nero en enkele vrienden in het land. Die laatsten fungeren dan als ruimhartige geldschieter, als onderdakverlener of als bemiddelaar bij ‘zakelijke’ conflicten.

Hier en daar had de eindredactie nog wat strakker gekund. Zo rijden er bij mijn weten (nog) geen trams in Amersfoort, is de geboden informatie soms amper bij te benen, is het aantal namen en de daar bijbehorende personen wel erg groot voor een thriller, en worden er ook wel cliché’s gebruikt: zo is een pistool consequent een ‘blaffer’. Dat is een overbodige jargon-vertaling. En ook is het woordgebruik niet altijd even sterk: ergens staat bijvoorbeeld ‘vertolken’, waar gewoon ‘vertalen’ gebruikt had moeten worden.  En ja: ook in dit boek komen nog wel wat ‘d’- en ‘dt’-spelfouten voor: en dat, terwijl de regels daarvoor zo simpel zijn.  

Hoe dan ook schreef Engelina Fenn met ‘Ontsnapt aan de dood’ een zeer verdienstelijke eerste thriller, en met een beetje ‘scherpere’ redactie zal haar tweede boek nóg beter zijn.