BEIJUMBORG (82)

Afgelopen vrijdag mocht ik in Arnhem de schrijver Adriaan van Dis interviewen. 

Voor de jongere lezers: Adriaan van Dis is niet alleen schrijver van een aantal prachtige boeken, maar hij presenteerde tussen 1983 en 1992 (alweer heel lang geleden dus) een geweldig goed bekeken TV-programma over literatuur: “Hier is.....Adriaan van Dis”, zo heette het. In die jaren was het zo dat, als je uitgenodigd werd voor dit programma, je boek vrijwel altijd een bestseller werd. Kom daar nu nog maar eens om: zelfs Matthijs van Nieuwkerk krijgt dat in DWDD niet meer voor elkaar. 

Op het fantastisch mooie nieuwe station van Arnhem wachtten de organisator van de avond en ik de schrijver op, en samen liepen (ik strompelde trouwens meer dan dat ik liep, vanwege ‘hielspoor’) we naar de dichtbij gelegen Koepelkerk, waar zich even later zo’n 350 belangstellenden meldden. Het werd een leuke avond, met veel humor en ook eerlijkheid. Van Dis sprak bijvoorbeeld openhartig over zijn depressie, die hem getroffen had na het verschijnen van zijn vorige boek (een fraaie vertelling over de relatie tussen een stokoude moeder en haar zoon, getiteld “Ik kom terug”), maar ook over zijn - volgens eigen zeggen - vreselijke schooljaren in Het Gooi. Hij las voor uit zijn laatste boek “In het buitengebied” en zat de hele avond op zijn praatstoel. Voor een interviewer is zo’n avond een ‘makkie’: je bent meer aangever dan vragensteller, en dat vind ik wel een mooie rol.

Han Borg, links, en Adriaan van Dis

Om 22.41 uur vertrok mijn trein naar Zwolle, en tot Olst (boven Deventer) verliep alles volgens plan. Maar daarna liep het in de soep met deze literaire expeditie. We bleven stilstaan in Olst, en de conductrice meldde dat dat was vanwege ‘politie-inzet bij supportersproblemen in Zwolle’, waardoor onze trein even niet het station van Zwolle in kon rijden. Na ruim twintig minuten in het altijd mooie maar ook stille Olst gestaan te hebben begonnen we toch weer te rijden. En twintig minuten later gleden we station Zwolle binnen. Ik strompelde naar het perron waar de ook sterk vertraagde trein naar Groningen zou vertrekken, en werd daar getrakteerd op een toneelstuk voor 30 ME’ers, drie luid blaffende herdershonden en ietwat meer hooligans, één perron verderop. Die hooligans werden één voor één uit de trein gehaald, en vervolgens met een plastic strip geboeid, en afgevoerd. 

Waar ging het om? Wel: de voetballers van de eerstedivisieclub Go Ahead Eagles hadden in Emmen gelijk gespeeld tegen de lokale club aldaar. Op de terugweg van de ‘supporters’ van de Eagles was er een oproep aan rivaliserende PEC-supporters gedaan om even lekker te gaan matten op station Zwolle. Zwolle ligt, zoals u weet, op de treinroute van Emmen naar Deventer.....en er schijnt sprake te zijn van een enorme rivaliteit tussen ‘supporters’ uit Deventer en Zwolle. Nou: dan zorg je er dus voor dat midden in de nacht een groot aantal treinen naar knooppunt Zwolle wordt vertraagd, met honderden reizigers die daardoor hun eindbestemming niet of ver na middenacht gaan bereiken. Leuk he, dat voetjebal?? 

Ik ben het zo langzamerhand spuugzat om zoveel overheids- en ander geld naar dit soort activiteiten te zien gaan. Wat denkt u dat dat kost om tientallen ME’ers midden in de nacht urenlang op te roepen, om al die idioten af te voeren en te verhoren, om taxi’s voor onschuldige treinpassagiers te regelen, advocaten te betalen (want geld voor rechtsbijstand hebben die loosers natuurlijk niet)....kortom: afschaffen dat betaald voetbal! Of ben ik nu een boze burger, die zwaar overdrijft? 

Geef mij toch maar liever een goed boek, en een aardige schrijver. 

Han Borg