Wildplassen.
Een
meisje in Amsterdam kreeg een boete van € 140,- voor wildplassen in
de stad, maar ze stapt naar de rechter omdat het volgens haar niet
terecht is.
De reden van het wildplassen was dat ze na het uitgaan
heel nodig moest en na sluitingstijd van de kroegen nergens een
openbare wc te vinden is voor vrouwen. Tja, wat moet je dan. Ze is in
een rustig steegje neergezegen om te plassen. In Amsterdam zijn maar
twee openbare wc’s voor vrouwen, terwijl er 45 urinoirs staan. Voor
mannen zijn er dus gelegenheden om bij hoge nood hun blaas te
ledigen, maar vrouwen moeten het maar ophouden.
Ik
heb ook weleens wildgeplast, dat was ergens in de vrije natuur
tijdens een fietstocht. In een afgelegen duinpan of zo. Ik zorgde er
ook altijd voor dat ik ver genoeg van het fietspad verwijderd was en
dat ik in ieder geval het pad niet meer zien kon, er zodoende vanuit
gaande dat iemand mij vanaf daar ook niet zou kunnen zien. Ok, met
blaren van de brandnetels soms op de koop toe.
Hoeveel
openbare toiletten zijn er eigenlijk in Groningen voor vrouwen? De
enige die ik ken is de “metrohalte”, een in Art Deco stijl
ontworpen openbaar toilet voor mannen en vrouwen. Het heeft deze
bijnaam omdat de ingang op die van een metrostation lijkt. Het staat
al ruim 90 jaar op de Grote Markt. De ingang discreet en op mooie
wijze verhullend dat de trappen naar ondergrondse wc’s leiden. Deze
is overigens ’s avonds gesloten.
Hoe
doen de Groningse vrouwen dat na het uitgaan? Kunnen ze de plas beter
ophouden dan mannen? Laatst overkwam het mij dat ik twee keer binnen
korte tijd een man in de stad zonder blikken of blozen zag
wildpassen. Het eerste geval was toen ik langs een jongen fietste die
over de stoep liep en zonder schroom naast een brievenbus tussen de
struiken ging staan, vlak aan de openbare weg. Het tweede geval was
een man die rustig richting een volkstuinencomplex fietste, zijn
fiets parkeerde en vlakbij de ingang tegen een boom ging staan
pissen. (Voor degenen die nu denken dat het wel immigranten zullen
zijn geweest: Het waren in beide gevallen mannen met
melkboerenhondenhaar).
Ik
moet elke keer de neiging onderdrukken om heel hard te roepen en dan
iets over dat er iemand achter hen staat, asociaal gedrag of
anderszins. Denken die mensen nu echt dat niemand hen zal zien? Wat
is dat met mannen? Je fietst al in de stad. Is het nu zó moeilijk om
het gewoon eventjes op te houden. Een plee is altijd nabij.
Nee,
dan wij vrouwen. Wij hebben te klagen: Geen fatsoenlijke
plasmogelijkheid voor de dames!
Mijn
wekelijkse column is deze keer geschreven door: Bettie Kloos.
Ik
had dit weekend een schrijfweekend voor mijn toekomstig boek en
zodoende zelf geen tijd. Ik ben erg blij dat het zo te regelen viel.
Wie benieuwd is naar mijn toekomstig boek, kan mij volgen op FB
pagina: https://www.facebook.com/geldstinkt/
JF; de foto is meegestuurd en schijnt van Groninger Archieven te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten