vrijdag 31 januari 2020

RECREATIEPARK KARDINGE (134)



Drie jaar geleden vlogen kinderen nog met een slee van een besneeuwde Kardingerheuvel af.
Zie nog eens dit bericht

De rechter foto is toentertijd gemaakt.


Maar het grootste gedeelte van het jaar ligt de bult of heuvel (aan de lezer) er maar tamelijk werkloos bij.

De meeste bedrijvigheid vlakbij vindt nog steeds plaats op en bij de skatebaan, het prachtige en veel gebruikte jongerenplekje aan de voet van de heuvel, aan de oostkant ervan, zoals de meeste lezers wellicht weten.

Maar er staat wat te gebeuren, wellicht hebt u het hier gelezen of elders op een nieuwssite.

Er komt een rodelbaan.

Zie foto's. Als het goed is hoeven alle bomen op de bult niet te verdwijnen, anders krijg je daar weer gedoe over.

Gewoon tussen het groen door rodelen is helemaal niet verkeerd. Rodelen tussen het groen.

Ze zijn er al jaren mee bezig, maar als alles meezit heeft Groningen in 2021 de langste rodelbaan van Nederland. Initiatiefnemers Roel Kuper en Marco van Dijk uit Lewenborg zijn druk in gesprek met de gemeente.
Het duo wil bij de Kardingerbult de langste rodelbaan van Nederland realiseren. Een rodelbaan is een lange glijbaan waar mensen met sleeën op wielen naar beneden kunnen roetsjen. Met behulp van een stok kan de passagier de snelheid regelen. dvhn

Kom op Recreatiepark Kardinge. je moet het mooiste recreatiepark van heul Grunn word'n.

En kan dat waterskiën er een beetje geactiveerd worden? Kardingerplas.

Zie ook de video uit 2009. Blueberry Hill....



ROKEN WORDT STEEDS MEER AAN BANDEN GELEGD (Rookvrij Groningen)


Terwijl welzijnswerkers van WIJ Beijum nog steeds elke werkdag vlakbij spelende kinderen een sigaret opsteken, en ze dus maling hebben aan een gezonde rookvrije jeugdige generatie, zijn de supermarkten in Beijum wél bezig om de route naar een Rookvrij Groningen te plaveien.

In de Lidl wordt al een tijd geen rookwaren meer verkocht.


En bij de AH is de verkoop van sigaretten en tabak sinds de verbouwing als het ware 'ondergronds' gegaan.

Zie foto's boven en links.

De nieuwe service-balie.

Er is geen pakje sigaretten of shag te zien.


Het spul ligt 'keurig' verstopt in de grote lade die we rechts op bovenstaande foto zien.


Uit het zicht dus.


Hoe anders was dat bij de vorige service-balie, voor de verbouwing van afgelopen zomer, zie afbeelding rechts.


Rookwaren zijn dodelijke drugs bij uitstek. Per jaar 20.000 mensen door roken.


Tijd voor meer maatregelen. Gisteren in het nieuws:

De NS gaat het roken verder uitbannen. Per 1 april stopt de NS met de verkoop van rook- en tabakswaren op alle stations. Verder zullen alle stations per oktober rookvrij zijn. (RtL)

Waar geld verdient wordt aan roken worden plannen om rookwaren uit zicht van jongeren te houden niet al te snel uitgevoerd. Maar het is er hier uiteindelijk toch ook van gekomen. Al in 2016 verkondigde AH dat rookwaren niet zo opzichtig zouden worden uitgestald, zie dit bericht


ONDERTUSSEN BIJ HET BOTERDIEP THV BEIJUM



De Beijumblogger was de afgelopen week weer eens op bedrijvenpark Witte Lam voor een autoreparatie. 

De kortste wandel- of fietsroute is nog altijd via een der ijzeren smalle bruggetjes ter hoogte van de Hornbach (waarheen ook de kortste route vanuit Beijum loopt).

Zie foto boven en links.

Om op de hoogte van een der bruggetjes te komen moet je (al of niet met de fiets) eerst een glibberig paadje opklauteren, of op de terugweg glibberend afdalen.

Foto rechts, de aanwezige troep dat bij de brug ligt kan niet verder drijven en komt tezamen.

Trouwens, zal er een graffiti-'kunstenaar' zijn die Lios heet?
Gekken en dwazen schrijven hun hersenspinsels niet alleen op ramen en glazen, maar klaarblijkelijk ook op bruggen.

Foto beneden, raadselachtig wat dat voor apparaat is dat daar naast het kanaal staat. Het lijkt wel een soort van weegschaal.

Als iemand weet wat het moet voorstellen: Beijumnieuws@hotmail.com

donderdag 30 januari 2020

ONDERTUSSEN IN DE HUNZE (163)


SP 2020?

Ondertussen op de grens van Beijum en De Hunze, zou deze aflevering eigenlijk moeten heten.

Lezers uit genoemde wijken herkennen de fietstunnel die beide wijken verbindt. En die onder de oostelijke ring om Stad doorloopt.

Wat zijn er vele uren ingestopt om keer op keer de graffiti te fatsoeneren.

Zie nog eens dit bericht+doorverwijzingen

Zie foto boven, is er weer gekliederd door vandalen?

Moet eigenlijk wel, te zien aan 2020.

Maar even, De Hunze lijkt deze Beijumblogger geen SP-wijk.
Ook geen GroenLinks-wijk trouwens en ook een PvdA-wijk.

Dat kunnen vooroordelen zijn. Maar Beijum lijkt deze blogger linkser dan De Hunze.

Mensen met lagere inkomens stemmen nu eenmaal linkser.

Op zijlijn-roeptoeter-partijen als FVD en/of PVV kan natuurlijk ook.

Zie foto's.

Een niet in de graffiti-wereld ingevoerd mens weet bij al deze bonte afbeeldingen niet meer wat nou oorspronkelijk graffiti was en wat er later bij gekliederd is.

E.e.a. kan natuurlijk ook in elkaar overlopen.
Een 'normaal'....was is dat?...mens vindt alle graffiti-uitingen waarschijnlijk geklieder.

Hoe het ook zij, VVD-wijk De Hunze (?) en Linkse Kerk-wijk Beijum worden met elkaar verbonden door een overvloed aan bontheid en kleuren.

MIJNHEER DE ROOIJ ZORGT EEN KEER VOOR VUURWERK



"De domme politicus had zich verkeken op de maatschappij. De maatschappij luisterde deze keer namelijk wel."

Eindelijk.

Het heeft lang geduurd.

Altijd kalme columns. Beetje zeuren. Soezen.

De naam niet waardig. Hoezo 'Over de Rooie', heer Arjan de Rooij?

Gelukkig, hij gaat eindelijk een keer echt los.

Van Arjan de zeurpiet naar Arjan over de Rooije. Van 'slappe hap'-columns naar 'ergens voor staan'-columns.

Zie afbeelding boven, in de gisteren verschenen wijkkrant De Beijumer

Hij kan wel pittig schrijven....over Baudet bijvoorbeeld
Deze blogger dacht de afgelopen maanden bij het lezen van zijn columns, is het een beetje een saaie burgerman aan het worden? Een uitgebluste PvdA-er?

Eindelijk een beetje pit dit keer. Zie column.

Wel één dingetje, noem nou gewoon man en paard. Noem 'die politicus' nou gewoon Klaas-Proefballon-Dijkhof.

Afbeelding links, hij stapte als fractievoorzitter van de PvdA op...
Mijnheer had weer tijd voor hobby's

Beetje neuzelen met een geflopt Beijum 40-groepje

Ha, eindelijk, hij roerde zich op wijk-niveau. Jaar of vijf geleden.
En terecht. Wat een wijk-gedoe...+ video

Kom op Lullo de Behango.

Gestrekt been er in in het vervolg. Het heet niet voor niks Over de Rooie....

Beetje meer vuurwerk in de komende wijkkranten aub!

DÉ PEUTERSPEELZAALLEIDSTER VAN BEIJUM (Gefeliciteerd Nettie!!)




Er lopen honderden kinderen, jeugdigen, jong volwassenen in Beijum rond die hun eerste levensjaren met haar te maken hebben gehad.
En allemaal zullen ze in koor kunnen beamen: "Wat een lieverd, kon niet beter. Onze juf Nettie."

"Op 30 januari is Nettie 25 jaar als peuterleidster werkzaam bij Pinokkio in Beijum. Ze is begonnen in een lokaaltje naast de oude Montessorischool, later in de school zelf. Daarna de Expeditie en na sluiting daarvan gecombineerd bij de Beijumkorf en locatie Fultsemaheerd. De laatste locatie is nu haar vaste werkplek. Het mooie is dat ze nog steeds even enthousiast is over haar werk
Ze heeft zelf nu kinderen in de groep waarvan de ouders ook bij haar geweest zijn."

Bovenstaande tekst werd onlangs door echtgenoot Jan ingezonden.
Jan van wie? 
Nou, lees verder.

Wat was het en was is is het een kanjer.

Bovenstaande zin heeft ze waarschijnlijk moeite mee.

Bescheiden als altijd. Dienend.

Maar het is niet anders, juf Nettie is een kanjer.

En wat een staat van dienst, dames en heren!

Een ouder: "Ze is de liefste peuter-begeleidster for ever. Ze zág kinderen. Het is zo'n schat."

Gezien worden als kind. Erkenning krijgen. Dáár gaat het om.

Zie ook dit bericht uit 2012

Deze Beijumblogger kan bovenstaande alleen maar beamen.


Collega Erika, vertel over Nettie.

Lastig om écht iets te schrijven. Behalve dan dat ze zo attent, liefdevol en geduldig is. Dat ze uitstraalt dat ze ze het altijd zo naar de zin heeft, dit schreef. Cindy over haar. En inderdaad, Nettie heeft engelengeduld. Ze is altijd blij naar de kinderen. Maar een specifieke anekdote is zo lastig. Eens had Cor zijn gezicht op een ballon geplakt en boven zijn jas gezet in de stoel.. Nettie begon een heel gesprek met hem.. Wij altemaal in een duik van het lachen.
Neutrale lezers snappen dit misschien niet. Maar Nettie was en is een super lieve collega, een voorbeeld voor velen. 

Deze Beijumblogger had een zoon bij Nettie. Ongeveer vijftien jaar geleden. Hij kan de foto van hem en haar tot nu toe niet terug vinden.

Ze kan niet tegen poespas. Het liefst doet ze gewoon haar werk.

Maar lieve Nettie, zoals JIJ vele kinderen tijdens hun eerste levensjaren hebt begeleid.....

Een diepe buiging, bedankt en een zoen op beide wangen. Namens Beijum.

En vooral niet stoppen maar doorgaan! Nettie!

Mochten er Beijum-lintjes bestaan.......
Update 18.00 uur. Reacties lopen meestal via Facebook, daar waar Beijumnieuws-berichten worden aangezwengeld.

woensdag 29 januari 2020

BEIJUMBORG (166)


Soms zijn het kleine dingen die een mens gelukkig(er) maken. 

Vorig weekend was ik een avondje uit, met een borrel bij De Oude Wacht aan het Zuiderdiep, een voortreffelijk etentje bij de Griekse traiteur in de Steentilstraat en een filmvoorstelling in het Forum. En omdat we dachten dat er in verband met ESNS (muziek overal in Stad) geen bussen over de Grote Markt reden stapten we in lijn 4 bij de halte Zuiderdiep. Daar moesten we weliswaar 25 minuten wachten, maar wat een genot toen we ontdekten dat de metalen zitbankjes in het wachthokje (met een mooi woord: de abri) waren vervangen door houten zittingen! 

Ik kan jullie melden dat dat heel veel kou aan de tere billen scheelt: hout zit écht een heel stuk prettiger dan metaal. En een paar dagen later ontdekte ik dat ook de abri’s onder de Martinitoren van houten zittingen voorzien waren. En nóg weer een paar dagen later zelfs de abri in Winkelcentrum West: Qbuzz lijkt werkelijk met haar klanten begaan! Vraag: wanneer volgen de andere abri’s? Die van de Jensemaheerd is nog steeds van ijskoud metaal. 

Ik schreef al: kleine dingen doen het hem soms. Een vriendelijke kassamedewerker, een begripvolle huisarts, een prettige conducteur. Met een klein beetje moeite wordt de wereld zoveel leuker. Dankjewel, Qbuzz! 

Nu nog de bussen een beetje volgens het opgegeven schema laten rijden, en niet zomaar een dienst laten vervallen als het koud en nat is, zodat je een half uur moet wachten op dat warme(re) bankje... 

Han Borg

TATOEAGES IN BEIJUM (5)


"Wat de tatoeages op mijn been betekenen? Laugh now, cry later. Het verleden, de slechte herinneringen, achter me laten. Alles een plek geven en positief de toekomst ingaan." 

De blogger kwam haar afgelopen zaterdagavond tegen in het Melsema-gebouw, tijdens het Vietnamees nieuwjaarsfeest die daar werd gehouden.

Natasja.

Al pratend met haar schoot hem bij het zien van haar tatoeage  op de rechterarm te binnen dat hij nog een tatoo-serie had waar nodig weer eens een aflevering van mag komen.

Even een foto van haar arm maken, zie afbeelding links.

Natasja vervolgens: "Ik heb ook nog tatoeages op mijn linker been."
Om daar nou op dat moment een foto van te maken zou niet gepast zijn geweest.
Natasja: "Ik stuur wel even een foto."

Het resultaat zien we boven.

Het verhaal wat ermee verbonden is snapt deze blogger bij het bekijken van de drie gezichten niet helemaal. Dat hoeft ook niet, Natasja zal zelf prima weten wat er nu gelachen kan worden, wat er later gehuild kan worden, hoe ze het verleden loslaat, alles een plek geeft en hoe ze positief de toekomst in wenst te gaan.

Zie ook de eerste drie aflevering van deze serie en aflevering vier
Acht jaar geleden in Beijum....

Toevalligerwijs in het nieuws: Tattoos zijn de explosie van het ik.

EERSTE WIJKKRANT VAN 2020 IS UIT


 De jaarwisseling ligt al weer vier weken achter ons, niet nodig om daar nu nog uitgebreid op terug te komen. Wel even kort.

Wat staat er dan wel in de nieuwste De Beijumer?
Van alles en nog wat. Een 'Over de Rooie-column van Arjan de Rooij, een ondernemersbericht over een Beijumer die (internationale) studenten begeleidt, kruidentips van Saskia Nieboer.

En nog veel meer.
Tips, kopij, foto's e.d. aub naar redactie@beijumer.nl
Nb, de krant wordt vanaf nu niet meer bezorgd vanuit Santibri, maar vanuit een eigen bezorgsysteem in de wijk. De verwachting is dat er minder kranten gedumpt gaan worden en de bezorging beter zal verlopen.
Toch bezorgklachten? Mail dan naar bovenstaande e-mail adres.

dinsdag 28 januari 2020

UIT DE OUDE DOOS (445)


CDA- er René Paas heeft het ver geschopt in Groningen.

Hij kwam wel eens in Beijum, zie ook Oude Doos 173. Herbouwcomité. (Zie link beneden)

Bovenste foto is ongeveer vijftien jaar oud (DvhN), Paas was op winkelplein Beijum West aan het folderen vanuit zijn toenmalige functie als CNV-voorzitter.

De rest is geschiedenis. Sinds 2016 is hij commissaris van de Koning voor de provincie Groningen.

En daarin laat hij zich niet manipuleren of chanteren, bleek tijdens de boerenprotesten eind vorig jaar:

Commissaris van de Koning in Groningen René Paas was duidelijk over het uit de hand gelopen boerenprotest: "Het is een misverstand dat je door geweld en dreiging je zin kan krijgen." Hij veroordeelde tijdens de korte persbijeenkomst vanavond daarmee het geweld van een aantal boeren vanmiddag in Groningen. RTL
Update 23.00 uur, op de een of andere manier werkt de bovenstaande link niet. Zo wel:
https://beijumnieuws.blogspot.com/2013/10/uit-de-oude-doos-173.html

WEL BESCHUT WERKEN TIJDENS HOOSPARTIJEN SVP

Ter hoogte van de Claremaheerd zat een mannetje onder een paraplu in een gat te werken. Foto is mislukt ivm de regen.
Maar dan in de Bentismaheerd, zie foto.
Ja, we willen wel op een steiger onze werkzaamheden uitvoeren, maar we willen niet zeiknat worden.

Gelijk hebben de buitenwerkers op een dag als vandaag.
Huilen met de pet op.

Foto beneden, toch ook een soort van werken, de arme schapen midden in de wijk hebben geen keus. Ze grazen er sinds ongeveer een week. Winterherfstdag 2020.
Update 16.04 uur; en van regen ging het over in natte sneeuw. Helaas geen foto van want bleef niet liggen.

OUDE BOMEN, JONGE BOOMPJES


Ja, er sneuvelen genoeg oude hoge bomen in Beijum.
Honderden exemplaren zijn de afgelopen jaren neergegaan en afgevoerd.

Zomaar ergens in de wijk, in het Groene Hart van de wijk, langs de Zuidwending.
Maar als je goed kijkt wordt er op vershillende plekken ook weer jonge boompjes teruggezet.

Zoals langs het wandelpad tussen de Kremersheerd en het Boterdiep, bij het plantsoentje

Zie foto.

Helemaal achteraan ligt genoemde kanaal. Een moeder en dochter liepen richting de fotograaf. Even een praatje maken.
En zien dat oude bomen, links en jonge boompjes, rechts, een soort van erehaag vormden.

maandag 27 januari 2020

COLUMN UIT LEWENBORG (172)



Mijn lichaam in strijd met mijn geest.

Jullie kennen het vast wel. Dat je geest van alles wil, maar je lichaam niet. Het kan natuurlijk ook andersom zijn, dat je lichaam wel van alles wil, maar dat je geest zegt; ‘hé doe even rustig aan, wil je!’

Elke ochtend als ik wakker word, hetzij door het geblèr van mijn wekker of gewoon door mezelf en dit laatste komt niet zo heel vaak voor kan ik je vertellen, heb ik de grootste moeite om mijn ogen te openen, mijn benen te bewegen en op te staan. Mijn geest fluistert mij in dat ik nog maar even moet blijven liggen en een ander stemmetje wil dat ik juist wel op ga staan. De hond moet er uit en je wilde toch zoveel doen vandaag. Mijn pijnlijke lichaam wint het van mijn geest en ik zet mijn blèrende wekker nog even een kwartiertje vooruit. In mijn hoofd speelt zich een hele strijd af in dat kwartiertje, kan ik je verzekeren. Gék, word ik ervan! Ik wil dat en dat en dat allemaal doen vandaag, maar mijn lichaam is het daar niet mee eens. De algehele malaise was nog niet eens weg en nu hebben de fibers mij weer in hun greep, alles kost meer moeite. Hier kun je meer lezen over >>>Fibromyalgie<<<

Als na een kwartiertje het blérend ding weer afgaat, geef ik mezelf een denkbeeldige schop onder mijn reet en sta op. Strompel de trap af naar beneden, neem medicatie in, ga de koffie klaarzetten en dan neem ik Snoopy mee voor een wandeling. Tijdens de wandeling word ik een beetje wakker en bij thuiskomst glijdt de warme koffie goed door mijn strotje en verwarmd mijn koude lichaam.

Na de koffie word het toch wel eens tijd dat ik hier wat ga uitvoeren en doe dat dan ook. Elke dag een beetje en beetje bij beetje kan ik het hier dan aardig op orde houden. Maar je hebt ook van die dagen dat je niets uit kan voeren, terwijl je je heilig hebt voorgenomen élke dag wel iets te doen. Zoals jullie vast al wel weten heb ik veel mensen om mij heen en ook die moeten natuurlijk weleens aandacht en of hulp. Zoals ik hun weet te vinden met mijn problemen van willekeurige aard, weten zij mij ook te vinden met hun dingetjes. Aangezien ze dus altijd voor mij klaarstaan, hoort dat natuurlijk ook andersom.

Vandaag was dan ook zo’n dag waarin ik meer met een ander bezig was dan met mezelf. Ja, vandaag was ik voor een paar anderen een; klusjesvrouw, wasvrouw, telefoniste, maatschappelijk werkster, wandelmachine voor de hondjes, boodschappenmeisje en de kokkin.

Geen flikker in huis gedaan, maar toch druk bezig geweest, op de was na dan, maar ach die draait zichzelf wel schoon.

En zo zit ik nu dan aan een welverdiende borrel, terwijl mijn lichaam hevig tegen sputtert en trilt dat het een lieve lust is.
Morgen heb ik er mezelf weer mee… dus dat gaat een rustdag worden.

Ren jij jezelf ook weleens voorbij?

Proost!

2020©Vlindertje73

EEN BAL UIT DE SLOOT HALEN


Er ligt her en der een wel eens een bal in de sloot te Beijum.

Dat is geen vreselijke ramp, maar ja, als je verder wil voetballen, of dat je vindt dat de bal te kostbaar is om te laten liggen, dan wil je het ding graag terug.

Wat het motief is geweest van de drie jongens die we op de foto zien om hun bal terug te willen, weet deze blogger zo niet.

Maar er werd met steentjes gegooid en er werd een lange tak opgespoord.

Het is een kunst op zich om een bal uit een sloot of kanaal te vissen. Een steentje vlak achter de bal gooien zodat ie je kant op golft is een goed idee. Maar ja, gooi je het steentje iets te dichtbij, op de bal, dan ben je verder van huis. De bal ook.

Deze blogger kan als geboren Veenkoloniaal, land van kanalen en sloten, uitgebreid les geven over hoe een bal uit het water te halen, maar al tikkend realiseerde hij opeens dat hij dit acht jaar geleden al eens had gedaan.

Zie nog eens dit bericht (de opmaak en berichtopbouw liep acht jaar geleden i.v.m. minder schrijfervaring vanuit het huidige oogpunt een beetje te wensen over).

Het is de drie jongens trouwens gelukt om hun bal van de waterige elementen terug te vorderen.

MAANDAGOCHTEND (427)


Het is rustig in Beijum. 
Geen nieuws is nog altijd geen nieuws.  En dus goed nieuws.

Beetje saai volgens velen. Wordt er een hennepplantage in de wijk opgerold, de 'kijkcijfers' op Beijumnieuws schieten de lucht in.
Een overval of ongeluk? De 'kijkcijfers' gaan driedubbel over de kop.
Een traumaheli? Tiendubbel.

Tja, de kijkcijfers blijven hier onverminderd hoog voor een wijkwebsite. Goh, wat interessant.

Maar deze blogger, totaal onafhankelijk, want hij haalt zijn inkomen niet uit 'de journalistiek', weet, ziet (online) en signaleert: redelijk wat lezers/journo's/rampenwebsites zijn gespitst op Beijum.

We moeten erbij zijn als in daar de beer los is. Scoren. Hits, clickbaits. Kunnen 112 Groningen of steggel-blog (lees ons) Sikkom nog wat schurende, rellende of ranzige berichten uit de grootste wijk van Groningen uitvergroten en/of uitmelken?

Scoren is het motto.

Vanuit Beijum op deze laatste maandagochtend van januari 2020. Helaas, er valt niks te halen.

Foto boven, last van droogte in Beijum?
Neuh.
Foto links, wat is dat bij Plein Oost?
Foto rechts, er zou een traumaheli kunnen landen, maar we zien een onleesbaar plakkaat op een boom.

Foto beneden.
Al en in eerdere januari-jaartijden vermeld: leuk dat vuurwerk en de overblijfselen daarvan.
Weer een overblijfsel van een 'vreugde' vuur bij de vijver in de Holmsterheerd.

Tja.

De laatste maandagochtend van januari 2020 is begonnen.
Nattigheid, vuurwerk, verder wat loos?

Helaas, Sikkom, 112, Noord, OOG en andere sensatie- en clickbaits jagers. Dagbladje. Gezinsbode.
Gain nijs uut Beijum.

Een prettige en voor zover mogelijk gezonde week toegewenst.
En hou de ongelukken en hennepplantages zover mogelijk weg,

zondag 26 januari 2020

EEN MOOIE ZONDAGMIDDAG (Fc wint, lente in aantocht)


Je hebt er mooie zondagmiddagen bij.
Zoals vanmiddag.

Fc Groningen wint in de Euroborg van Ajax en tegen vijf uur vanmiddag kon je duidelijk merken dat we naar het voorjaar kruipen.
Het was nog licht.
In de Jensemaheerd waren lente- en zomerattributen zichtbaar.

Zie foto. Waar laat je je ligstoel voor in de tuin als het nog 'winter' is?
Waarom niet op het dak van je schuur?
Parasol erbij.

Leuke wijk. Beijum. Klaar voor de lente.

GEZELLIG VIETNAMEES NIEUWJAAR TE BEIJUM (Chúc mừng năm mới)



Tegen de 200 Vietnamezen uit Groningen-Beijum en omstreken vierden gisteravond hun Nieuwjaar in het Melsema-gebouw bij Plein Oost.

Deze blogger liep tegen half negen via het Heerdenhoes even door naar achter in het gebouw.
Daar stond een geweldig buffet opgesteld en in een zij-ruimte zaten de feestvierders.

De tafels stonden vol met borden met smakelijk uitziend eten erin, er werd een pilsje of iets fris gedronken en er werd volop gepraat (waar deze Groninger weinig van verstond).

Maar wat een vriendelijke en gastvrije mensen.
Deze blogger kreeg direct een pilsje in de handen gedrukt en hij moest zeker even wat eten.

Dat laatste weigerde ondergetekende beleeft, geen idee of dat een belediging is, maar hij zat nog redelijk vol met avondeten.

Maar wat een aardige en gastvrije mensen. 
Natuurlijk, maak maar foto's.

Of een filmpje.
Ondergetekende deed beiden. Zie de foto's, en zie de video beneden.


Leuk, het schijnt dat bingo een internationaal spel is, tientallen Vietnamezen luisterden aandachtig naar het uit het molentje getrokken nummer om die vervolgens op hun bingo-kaartje te kunnen schrijven.

Zie beneden, even een in het Vietnamees opgesteld dankwoord door deze blogger en nog een nieuwjaarswens.

Người Việt tốt nhất từ ​​Beijum và môi trường xung quanh. Thật tuyệt vời khi tôi được phép xem bữa tiệc năm mới của bạn để chụp ảnh và quay phim.

Cảm ơn bạn vì điều đó và tất cả những lời chúc tốt nhất cho năm 2020!




Ondergetekende deed beiden.


Zie de foto's, en zie de video beneden.






NATUUR IN EN ROND BEIJUM (149)



Je kunt er over twisten wat de mooiste plekken in Beijum zijn, maar volgens deze blogger behoort het groengebied achter de Kremersheerd daar zeker ook toe.

Vanaf de wijkring, ter hoogte van basisschool de Beijumkorf, wandel of loop je genoemde heerd in om vervolgens het wandel-fietspad richting het Boterdiep te nemen.

Je komt de omgeving tegen die je op de drie hier gepubliceerde foto's ziet.

Het lijkt deels wel een plantsoen.
Een soort van kruising tussen een brede sloot en een plas, zwemmende zwanen, bruggetjes.

En ook veel rust.
De Kremerheerdjes wonen er maar mooi.

Tien jaar geleden fietste de Beijumrijder door de Kremersheerd

zaterdag 25 januari 2020

MULTIFUNCTIONELE MINIBIEB JENSEMAHEERD



Het gaat natuurlijk in eerste instantie om de kast met inhoud.

En er is veel inhoud, we zien tientallen boeken achter het glas liggen.

Maar het lijkt ook een beetje dienst te doen als relax-plekje voor katten en poezen.

Minibieb Jensemaheerd.

Zie foto boven, de kat of poes kijkt de fotograaf scherp aan vanonder  het zitje.
Of is het een tafeltje?

In elk geval fijn, straks met warmer weer kun je hier even rustig in een boek gaan bladeren. Zal ik hem meenemen om thuis te lezen?

De minibieb in de Jensemaheerd ontstond in 2017

Ruim vijf jaar geleden werd eerste minibieb in Beijum geopend. In de Fossemaheerd zag de Fossebieb het levenslicht. Zie nog eens dit blogbericht. En in de Scheltemaheerd, voorjaar, in mei 2016, werd de Mussenbieb in de Scheltemaheerd geopend. Zie dit bericht. 

WINTER T.H.V. HET KOERSPAD- MEEDENPAD (7)


Het meest eentonige verhaal ooit op Beijumnieuws.

Geen sneeuw.
Geen ijs.
Geen sleetjes.
Geen mensen met mutsen op en met handschoenen aan.
Geen fietsers of wandelaars die onderuit glijden.

Het is wat. De gecastreerde Koning Winter, geen ballen meer, laat zich nog steeds in geen velden of wegen zien.
Over een week is het februari.

Deze serie kan nog gered worden, het kan nog altijd behoorlijk winteren in februari en maart.

Maar deze blogger voelt aan zijn water en aan zijn tenen dat het er waarschijnlijk niet van gaat komen.