Snottekop. Scheurende hoest. Spierpijn alsof je de Mont Blanc bent opgelopen. Koppijn als na een avond flink doordrinken. Algehele malaise. Kortom: griep!
Ik las dat collega-columnist Vlindertje getroffen is door iets wat daar op lijkt. Laat me het afkloppen: tot nu toe ben ik de dans ontsprongen. Heel trouw haal ik ieder jaar de griepprik bij mijn huisarts in Zuidwolde, en die lijkt te helpen. Toch heb ikzelf ook nog niet zo lang geleden wel weer griep gehad: oktober 2018, een kleine 1 ½ jaar geleden. Bij terugkomst uit Italië deed echt alles me zeer en heb ik ruim een week in bed doorgebracht, met flinke koorts en paracetamol.
Griep heb je in twee soorten: echte griep en mannengriep. Dat laatste zit zo. Als wij mannen ziek zijn, dan schijnen we heel veel misbaar te maken, ons verschrikkelijk aan te stellen, net te doen of ons laatste uur geslagen heeft. Als vrouwen griep krijgen, dan zijn ze weliswaar ziek, maar gaan toch zoveel mogelijk door met hun dagelijkse werk. Tenminste: dat hoor ik dan uit mijn omgeving, die – qua familie – in meerderheid uit vrouwen bestaat.
Echte griep: je bent er doodziek van. En nou overdrijf ik even niet: griep is best een gevaarlijke ziekte. Elk jaar krijgen zo ruim 800.000 (!) Nederlanders griep, en daarvan gaan er ieder jaar zo’n 250-2000 (!) dood aan griep of de gevolgen daarvan (longontsteking bijvoorbeeld). Ware epidemieën eisen nog veel meer slachtoffers. Ik herinner me bijvoorbeeld nog heel goed de Hongkong-griep van 1968 (ook wel ‘Mao-griep’ genoemd), toen ons hele gezin (vader, moeder, broer en zus) compleet plat lag en ik -als enige- in staat was om bij de drogist pijnstillers en vitamine-C te kopen. Wereldwijd kwamen er door deze pandemie (is nog erger dan een epidemie) zo’n miljoen mensen om het leven.
Nog veel en veel erger was de pandemie van 1918/1919: de beruchte Spaanse griep. Bij gebrek aan antibiotica tegen longontstekingen (die moesten nog uitgevonden worden…) zijn er toen miljoenen mensen aan deze griep overleden: de schattingen lopen uiteen van 20 tot 100 (!) miljoen, wereldwijd. Vooral jonge mannen (veel soldaten uit de Eerste Wereldoorlog ook) kregen deze griep, en gingen er vaak aan dood.
Let maar eens op als je in Groningen (stad en ommeland) over een kerkhof loopt, en tel de grafstenen uit 1918 en 1919: dat zijn er veel meer dan in de jaren daar onmiddellijk aan voorafgaand of op volgend. Ook Groningen werd dus hevig getroffen….
Nu ja: hopelijk worden we dit jaar weer gespaard. Ik wens jullie allemaal gezondheid toe, en beterschap aan Vlindertje.
Han Borg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten