De wijken Beijum en De Hunze staan erg met elkaar in contrast. Waar levendigheid meestal domineert in de groenste wijk van de stad, daar is het in De Hunze vaak rustig.
Beijum heeft winkels, kroegen en scholen, in De Hunze vindt je die niet. De heerden in Beijum lijken op doolhoven, in de Hunze is alles overzichtelijk en recht toe recht aan. In Beijum staan naast koopwoningen ook huurwoningen, in De Hunze alleen koop. In bijna elke heerd staan speelveldjes, in De Hunze staat een grote joekel van speelveld midden in de wijk.Verschillen te over.
Zijn er dan geen overeenkomsten? Jawel, beide wijken liggen lekker ver van de binnenstad vandaan en binnen tien minuten fietsen zit je op het platteland. Beide wijken zijn ook lekker ruim opgezet. De bewoners van Beijum zijn over het algemeen tevreden met hun leefomgeving, de Hunzenaren die ik ken zijn even zo in hun nopjes met de wijk waarin ze wonen. De verschillen zijn mooi meegenomen, er valt wat te kiezen qua woonomgeving. Het contact tussen
Beijumnieuws en de 'bewonersorganisatie Hunze/Van Starkenborgh' is goed. Als er iets is gebeurd op bijvoorbeeld het Heerdenpad wordt even contact opgenomen en getipt, zodat lezers van
Beijumnieuws ook op de hoogte blijven van het e.e.a. Ondergetekende vroeg aan de mensen van de Hunze/Starkenborgh of ze als bijschrift bij de video iets over hun wijk zouden willen vertellen. Jazeker wel.
Een bewoonster, ze is van het Hunze Oranje Comité, windt geen doekjes om het feit dat ze van haar woonwijk geniet:
"Het is heerlijk wonen in De Hunze en Van Starkenborgh! Omdat de wijken worden ingesloten door het Van Starkenborghkanaal aan de ene kant en de Ring van Groningen aan de andere kant, vormt 't een eilandje tussen de buitenwijken en het centrum. Je bent op de fiets dus zo de stad uit, maar ook zo in het centrum! Per auto is de wijk vanuit de stad moeilijker bereikbaar, maar dat heeft weer als voordeel dat er weinig verkeer door de wijk rijdt. Alleen tijdens de ochtend- en avondspits is het even druk: dan zie je slierten auto's en fietsers de wijk uit komen. Je ziet in onze wijken dus veel spelende kinderen op straat! Dat maakt dat De Hunze soms aanvoelt als een dorp in de stad. Zeker op 30 april krijg je dat gevoel, als het hele middenterrein aan de Berlageweg in het teken staat van het Kinderoranjefeest dat elk jaar vol enthousiasme wordt gevierd. Achter de drumband door de straten van Van Starkenborgh en De Hunze, langs versierde huizen en groene grasvelden: je vergeet haast dat je in de stad woont en toch is die makkelijk dichtbij!"
Het was niet te doen om alle straten uit de Hunze door te fietsen en te filmen, dat zou een video van een half uur opleveren. Fiets even zes minuten mee door onze meest bijzijnde buurtwijk. Het was rustig op straat op het moment van filmen. (ongeveer drie uur afgelopen donderdagmiddag) Daar had een klassiek muziekje bij gekund om het nog rustiger te maken. Maar waarom zou De Hunze niet kunnen swingen? Daarom een fietsvideo door de westelijk van Beijum gelegen wijk begeleidt door Radar Love van de Golden Earring. Op de site
Dehunzevanstarkenborgh gaan de buren ook aandacht aan deze video + blogbericht besteden.
Ik kan niet ontkennen dat de reacties op het een na laatste artikel over onze AH me erg verbaasd hebben. Zie het blogbericht van afgelopen zaterdag. Een onschuldig berichtje over een gestalde step en een fietsje was het. Bedoeld om aan te geven dat het aardig is dat dit bij onze AH kan. Ik kan alleen voor mezelf spreken, ik vind het personeel in onze grootste supermarkt bijzonder aardig, attent en behulpzaam. En volgens mij is er geen cassière die het prettig vindt om bij iemand in de tas te koekeloeren. Natuurlijk zit er een spanning op, aan de ene kant je autonomie, en aan de andere kant de controledrang vanuit de winkel. Natuurlijk laat je je als ondernemer de boel niet afjatten. En natuurlijk kunnen de blikken in je tas onwelkom overkomen. Maar dat er zo gereageerd werd verrast me. Een jaar geleden publiceerde ik ook een blogbericht over tassencontrole bij onze AH. Niet een reactie. Vreemd dat dit nu wel gebeurde, nota bene bij een blogbericht dat tassencontrole niet eens als onderwerp had. Maar goed, ieder zijn of haar mening.
