RECREATIEPARK KARDINGE (92)

Na een kurkdroge tropische zomer, een matige herfst en na een flut winter zijn bepaalde gedeeltes van Recreatiepark Kardinge toch nog redelijk drassig te noemen.
Trouwens hetzelfde verhaal geldt voor het Groene Hart van Beijum, maar deze serie beperkt zich tot genoemde park.

Zoals bekend mag worden geacht, vanuit bepaalde delen in de wijk loop je zo Kardinge binnen. Beijum Zuid en het uiterste Beijum Oost.

Er zijn plekken waarvan uit je zo het park in wandelt of fietst, bijvoorbeeld vanuit de Fossemaheerd en de Nijensteinheerd, en ook via het Koerspad (Beijum-Lewenborg vice versa).

Op andere plekken moet je een brug(getje) over. Bijvoorbeeld ter hoogte van de Fultsemaheerd.
Maar ook in de Froukemaheerd, zie foto.
Het ijzeren bruggetje dat we zien ligt hier ongeveer twee, drie jaar over een sloot. Ooit al eens op Beijumnieuws verschenen toen het voormalig houten bruggetje werd vervangen.

Er is wel eens partij schelpen op de overgang brug-Kardinge gegooid om uitglijden en natte schoenen te voorkomen.
Maar die zijn allemaal al weer in de klei weggezakt.

Maar takjes neerleggen om glijpartijen en drassigheid te voorkomen is weer eens wat nieuws.
Het is wel natuur op natuur. En waarschijnlijk zakken de takjes minder snel de klei in.
Ook is het self-supporting, niet wachten opdat de gemeente Groningen weer schelpen gaat strooien, maar als buurtbewoner zelf een creatieve oplossing bewerkstelligen.

OMGEVING MELSEMA-GEBOUW WORDT AANGEPAKT

Het is even goochelen met de nieuwe benaming van het statige geschakelde gebouwen op het Innersdijk-terrein.

Binnen is alles klaar, buiten wordt nog het een en ander verfraaid.
En het Innersdijk-terrein is nog niet volgebouwd.

Maar de namen, de blogger moet er ook nog even wegwijs in worden, het heeft te maken met de benamingen die op het gebouw zijn aangebracht.

Er staat op EIGEN HEERD. En IS GOUD WEERD.
Maar ook BENTISMAHEERD + een huisnummer, zie nog eens dit bericht

Vanuit De Zijlen hebben ze het over Woonvorm Melsemaheerd
Beetje verwarrend nog.

Wel zeker is dat er nog wat bij gebouwd gaat worden op het terrein, zie dit bericht over de Melsemaheerd

Al opgemerkt, er komt een terras aan de kopse kant aan de Plein Oost zijde, daar wordt nog aan gewerkt.

Zie afbeeldingen links, rechts en boven.

Van de politieauto moet de lezer niet schrikken. En ook de wijkgenoten niet, die zal er vaker staan en wel vooral als de wijkagenten aanwezig zijn (voor spreekuur).

Op  de rechter foto is te zien dat er ook alvast een picknick-tafel op het te realiseren terras is neergezet.

Foto links midden, aan de noordkant van het gebouw, daar waar de schaftkeet al ruim een jaar staat wordt bestrating aangebracht, het ziet er nog een beetje modderig en slordig uit.
Kwestie van afwerken.

Denkbeeldig links van het schaftgebouw ligt nog een groot stuk braak liggend Innersdijk-terrein,

Nu het eerste grote gebouw klaar is kan er zo zoetjes rondom worden afgewerkt en kan de focus naar de verdere plannen voor dit gebied in Beijum verplaatst worden.

Zie afbeeldingen helemaal beneden, een kraanwagentje, een keukentrap en twee rond snuisterende heren ontwaarde de blogger van een afstandje/

Langzamerhand zal ook hier ergens een fundering worden gelegd en een gebouw uit de klei worden getrokken.

Verpleeghuis Innersdijk zal in nieuwe verschijning niet zo groot worden als eerst was gepland.
Het oude gebouw had ongeveer tweehonderd bedden maar het nieuwe Innersdijk wordt met zesennegentig bedden een stuk kleiner.
Lezen we hier in een DvhN-bericht (alleen de data en jaartallen kloppen niet)

NIJNTJE BEWEEGDIPLOMA VOOR PEUTERS UIT BEIJUM

NIJNTJE BEWEEGDIPLOMA VOOR PEUTERS VAN 2-3 JAAR UIT DE WIJK BEIJUM

Vanaf woensdag 13 maart kunnen alle peuters uit de wijk Beijum meedoen aan het Nijntje Beweegdiploma. Gedurende 10 weken wordt op woensdagen van 12u-12.45u beweegles aangeboden aan kinderen van 2 en 3 jaar. Voor slechts €25 doet uw kind mee! Alle informatie kunt u vinden op deze flyer.

Ingezonden door Joyce Mollema

Manager Kindcentrum SKSG locaties Kameleon en De Wierde

Directeur Dom Helder Camaraschool

ONDERTUSSEN IN DE HUNZE (112)

Beijum zucht regelmatig onder slecht nieuws.
Dan weer een overval, af en toe een hennepplantage, een jongeman die door een grote groep gangsters in elkaar wordt gerost (vorige week)...het gaat maar door.

Af en toe vindt de Beijumblogger rust in buur-wijk De Hunze, hij zou er graag een kamertje willen hebben om even afstand van de gekte in eigen woonwijk te krijgen.
Moet wel wifi zijn waardoor hij met een laptop als internet-verslaafde kan blijven bloggen.

Wat een heerlijke en fatsoenlijke wijk. Wat een serene rust. De witte huizen geven tijdens zonnige dagen ook vaak een indruk alsof je ergens in Zuid Europa zit.

Soms is de blogger helemaal flauw van Beijum.
Altijd maar die graffiti en fietswrakken langs de weg.

Nee, De Hunze is een keurige en prachtige wijk. Wat ook mooi is, er heerst totaal geen verloedering.

GRATIS KINDERFIETSREPARATIES IN TREFPUNT

Het had wel wat drukker mogen zijn, ook al omdat het voorjaarsvakantie is en kids alle tijd hadden om langs te komen.
Maar de kids die wel zijn geweest hebben in het algemeen met een tevreden gevoel weer een goede fiets mee huiswaarts gekregen en daarbij geen cent uitgegeven.

Zie foto's. tegen kwart over drie vanmiddag gemaakt.
Twee sympathieke fietsenmakers waren de in de weer om meegebrachte fietsjes op te knappen.

Dat lukte niet altijd, tijdens het fotograferen hoorde de blogger een opmerking over een kapotte trapas en dat de fiets daarom als opgegeven werd beschouwd.

Dat kan natuurlijk, kwestie van kosten en baten, een nieuwe trapas kost een centje, is dat het nog waard bij een oud brikje?

Oftewel, er zit natuurlijk een grens aan gratis repareren, een kapotte fiets krijgt op een middag als deze natuurlijk bijvoorbeeld ook geen twee nieuwe fietsraden, maar de gewone reparaties (lekke band, remmen, versnelling, loszittende zadel of stuur etc) werden van horen zeggen wel vakkundig uitgevoerd.

Aardig initiatief. Volgend keer even wat drukker, jeugd van Beijum. een goede veilioge fiets hebben in Beijum is een groot goed.

RUILWINKELTJE WIJ BEIJUM GAAT NAAR DE WEGWIJZER

Het begon allemaal in het Gezondheidscentrum, daar waar Jeugd en Gezin tot drie jaar geleden bivakkeerde, het Ruilwinkeltje

Het winkeltje begon ooit onder de naam Mix and Match

Het werd en het was een succes. Bericht uit 2016
En uit 2015

Jeugd en Gezin Beijum werd WIJ Beijum.

Op bovenstaande foto ziet u de jongedame, Jessica, die een der beheersters van het nieuwe Ruilwinkeltje is.

"In het nieuwe gebouw is te weinig plaats voor een vervolg op Ruilwinkeltje WIJ-Beijum Isebrandtsheerd. Maar toen kwam dit op ons pad, we gaan een doorstart maken in een ruimte in de Wegwijzer."

Het nieuwe WIJ-Beijum daalt neer in het nieuwe gebouw en is al weer geopend (binnenkort bericht en lees de komende wijkkrant).

Een loopje van ongeveer honderd meter tussen WIJ en het Ruilwinkeltje ligt in het verschiet. Even Plein Oost half oversteken.

Binnenkort wordt het nieuwe ruilwinkeltje geopend....kleren in brengen en weer mee nemen.

Wordt vervolgd.

BEIJUMBORG (127)

Bent u wel eens in een bramenstruik gevallen? Zo eentje van een meter of drie bij drie? Het overkwam mij eens bij een mooie wandeling in het zuiden van Frankrijk, toen ik struikelde over een boomwortel en pardoes midden in zo’n struik denderde.

In je leven gebeuren dit soort dingen: ‘shit happens’, zoals de Engelse taal zo mooi zegt. Onverwacht en ongewild beland je in een netelige situatie, die je veel hinder kan geven. Een ander voorbeeld (onder oudere lezers van deze column vast wel bekend): je komt iemand tegen op straat, en je bent zijn of haar naam totaal vergeten terwijl jij begroet wordt met een vrolijk: “hey Han, ouwe reus: hoe is het er mee?”. Oei: wat te doen? Toegeven dat je de naam van deze persoon gewoon even niet weet? Er omheen draaien, en de persoon in kwestie angstvallig niet bij de voornaam aanspreken? Een beetje wat onhandig mompelen, en dan zo snel mogelijk een einde aan dit gesprekje maken? Herkenbaar??

Soms is de ‘shit’  beperkt van omvang, soms wat groter. Ik heb er veel last van wanneer ik in een groep beland waar ik vaker (gemiddeld één keer per jaar) mee op stap ga. Zo langzamerhand zou je de namen van die mensen (ongeveer dertig personen, in nauwelijks wisselende samenstelling) moeten kennen, maar nee: mij lukt dat echt niet. Van ongeveer 1/3 van die groep moet ik dan bekennen dat de voornaam me wéér ontschoten is.

Sinds een jaar of tien heb ik daar een goed excuus voor. Mijn persoonlijke ‘bramenstruik’ bestaat uit twee chemokuren, die ik in 2008 en 2009 mocht ondergaan. Je valt in zo’n kuur, die bedoeld is om je weer beter te maken of tenminste om de vijand tijdelijk te laten stoppen, en je komt er geblutst en gehavend uit. Zwarte vingers en ‘dode’ teentoppen (met een mooi woord: neuropathie) zijn nog tot daar aan toe, maar het feit dat je geheugen toch ook aangetast is, is écht een serieus probleem, of (zoals iemand dat zo mooi noemde): mijn grootste uitdaging. Een heus ‘chemobrein’!

In mijn huis zwerven dus ook veel briefjes rond, met daarop allerlei aantekeningen van zaken die ik moet onthouden. Mijn telefoon bevat ook talloze memolijstjes, die dan weer onvindbaar zijn als ik ze zoek. En soms, heel soms, overkomt je iets waarvan je denkt dat het probleem zichzelf aan het opheffen is. Dan zie je een buurvrouw fietsen, waarvan de naam je ook totaal ontschoten is. “Hoe heet zij nou ook alweer?”, denk je dan terwijl je in je auto weer honderden meters verder bent beland. Plotseling, als door een bliksemflits, word je dan getroffen door een helder moment. Er gaat een luikje open in die volle hersenpan, en de naam van de buurvrouw staat je ineens weer helder voor de geest. Je bent even uit de bramenstruik omhoog geklauterd. 

Herkenbaar?

Han Borg

KROKUSVAKANTIE? GEZINSBODES DUMPEN

Bovenstaande kop kan onterecht zijn, maar het roept wel de associatie op. Het idee dat een vijftig- of zestigplusser honderden Gezinsbodes in een keer wegsmijt is minder aannemelijk.

Foto's zijn een uurtje geleden gemaakt, twee papierbakken puilen uit met genoemde kranten, dusdanig dat er ook nog een stuk of tachtig exemplaren naast zijn gelegd.
Claremaheerd, vijf meter van Plein Oost vandaan.

We zijn allemaal jong geweest maar dit is ergerlijk gedrag. Een bezorgdienst vertrouwt je als bezorger een paar honderd rond te brengen kranten rond, die een krantenconcern aan de bezorgdienst heeft toevertrouwd, ga je als asociale bezorger de keten van vertrouwen diep beschamen.

Het zijn geen oude kranten die gedumpt zijn, de datum van vandaag, 20 februari staat erop.

Vorig jaar zomer werd een jonge 'dumper' betrapt en gefotografeerd, zie nog eens dit bericht

De huis aan huis-bladen worden ook wel eens in een sloot gedumpt

Update 19.30 uur, er komen meerdere reacties binnen vanuit verschillende gedeeltes in de wijk waarin mensen aangeven dat ze al maandenlang geen Gezinsbode meer ontvangen. Boelemaheerd al maanden geen krant, Sibrandaheerd ook niet. Wibenaheerd....Zie reacties.

VEEGAUTO VEROORZAAKT MINI-FILE

Zo heel af en toe duurt het wat langer als je als automobilist de wijkring af wil rijden richting de oostelijke ringweg om Stad. Vice versa kan natuurlijk ook.

Zoals eergisteren het geval was, half vier 's middags.

Een gemeentelijk veegwagentje veegde de weg schoon, speciaal het hoekje tegen de stoeprand aan.

In een bocht kun je een dergelijk wagentje niet links voorbij rijden, zo ook niet in de bocht ter hoogte van de Fossemaheerd, daar waar een vluchtheuvel ligt.

Het oponthoud duurde uiteindelijk een minuut of vijf.
Zie het rode veegautootje rechtsboven.
Het ding was de hoek om en de auto's vlogen links voorbij. Niet allemaal tegelijkertijd want er kwamen ook tegenliggers aangereden.

Binnen no time was de 'file' opgelost.
Een schoon Beijum kost soms een beetje geduld.