EEN BEETJE NAÏEF

Nee, niet zeggen waar in Beijum dit is. Je zult tuig maar op ideeën brengen.
Een touwtje uit de brievenbus is tot daar aan toe.
Touwtje in Beijum

Zie foto. Onlangs ergens in de wijk gemaakt.

Beetje naïef.

Nee, de hele wereld is niet verrot. Maar om nou een huisdeur sleutel aan je voordeur te hangen....

COLUMN UIT LEWENBORG (135)

Zijn emoties taboe?

Ieder mens heeft te maken met emoties, maar wat als je er niet meer bij kunt komen? Sommige emoties zijn nog steeds een taboe, toch hoort het bij het ‘mens’ zijn. 

Je hebt verschillende emoties; liefde, vreugde, afkeer, angst, verdriet, boosheid, verbazing, schuld en schaamte.
We rennen het liefst zo hard mogelijk weg van onprettige emoties, kroppen ze op of reageren ze op een ander af. Hoe doe jij dat eigenlijk?

Zelf heb ik sommige emoties blijkbaar zo diep weggestopt dat ik er met geen mogelijkheid bij kan. Dat is erg lastig, het lijkt dan soms voor de buitenwereld of dat ik een gevoelloos mens ben en juist dat maakt mij dan weer verdrietig.
Mijn turbulente verleden moest ik een paar week geleden vanuit mijn emoties bekijken… Dat is toch zo verrotte moeilijk. De emoties en dus mijn gevoel zijn zo ver weggestopt dat ik er niet bij kan.
Van verschillende mensen heb ik tips gekregen. De leukste daarvan was wel dat je naar je zelf moest kijken vanuit een helikopter. Maar wat als je de lucht niet in durft?

Nee, dat werkt niet voor mij, zelfs niet bij de gedachten daaraan. Verder op mijn zoektocht naar de gevoelens diep binnen in mij, raak ik er eerlijk gezegd nogal van in de war. Halve nachten liggen piekeren. Heb ik dan mijn verleden zover weggestopt dat het niet meer naar boven te halen is? Schrijven is mijn lust en leven. Alles kan ik er zo uit ratelen, zoals ik dat noem, maar het moet blijkbaar niet té dichtbij komen. Ja, frustraties van me afschrijven gaat prima en columns produceren elke week weer opnieuw is ook geen probleem.

Die emoties moeten nu toch echt op papier. Het is namelijk voor mij van groot belang, want als dit naar buiten komt, en ik het opstuur naar waar het heen moet… Dan gaat er een nieuwe wereld voor mij open. (hoop ik…)
Is het dan de schaamte wat me tegenhoudt of bezorgt het mij een onveilig gevoel om als mezelf naar buiten te treden. Het vanuit ‘ik’ en hoe ik op mijn verleden terug kijk, laat de rillingen over mijn lijf lopen.

Het glas is bij mij echter altijd halfvol en nooit halfleeg. Sommige mensen hebben overal wat over op en aan te merken. Van een mug een olifant maken bijvoorbeeld.
Sorry, ik kan er slecht tegen.
Met mijn inlevingsgevoel is volgens mij niets mis, want als een vriendin van mij een huilbui krijgt tijdens het drinken van het zoveelste biertje, huil ik gezellig mee. (of lachen, dat doen we liever)
En een ander die in de problemen zit help ik ook graag, maar soms dan is het teveel en weet je er geen raad mee en na de zoveelste aangebrachte oplossing moet je toch voor je eigen leven kiezen. Daarbij genomen dat ie van mij al aardig op z’n kop staat, moet je je soms toch echt even emotieloos opstellen naar een ander toe.
Puur en alleen voor mezelf kiezen, anders word ik gek.

Kan jij makkelijk bij je emoties en er dan ook nog over praten?

2019©Vlindertje73

foto: Pixabay

IS ER WAT LOOS IN BEIJUM?

Tegen een uur vanmiddag vlogen twee traumaheli's over de wijk.
De blogger reed Beijum uit en weet van niks. Is er wat gebeurd?
Onder het voorgaande bericht is een reactie gepost die het aannemelijk maakt dat erniets gebeurd is (al kunnen de heli's er los van staan).
Toen ik bij de AH in Beijum boodschappen deed, was het een komen en gaan van vele ambulances, 3 politie-auto en een helikopter. Goh, het leek wel oorlog tussen rivaliserende heerden. Weet je wat er aan de hand was ongeveer een uur geleden.
Weet iemand meer?
Update 17.55 uur; lezers melden dat een heli op het schoolplein van de Dom Helder Camaraschool is geland ivm een kind die een epileptische aanval heeft gehad.
Beijumnieuws@hotmail.com

RODE VUILNIS-TOETER WERD ZWARTE TOETER

Hij was ooit helemaal rood.

Tegenwoordig staat ie er een beetje zwart-grijzig geblakerd bij.

Daar heeft een vuurtje ingebrand.

Zie foto's. Een rode toeter ter hoogte van de Jaltadaheerd.

Een rode toeter?

Ja, een vuilnis-toeter.

En daar worden meer aanslagen op gepleegd.

Zie dit bericht met verwijzingen naar hoe rood de toeters ooit waren toen ze geplaatst werden. Rode toeter werd blanke toeter.

Groningen Zwart Geblakerd Dankzij Mij.

Arme toeters.

Ombouwen tot heerd-barbecues wordt lastig.

MAANDAGOCHTEND (396)

Het was een bizarre week die achter ons ligt. Vorige week maandag schoot een doorgesnoven gek een paar mensen dood in Utrecht en op de woensdag erna stemden veel mensen op een man die niet echt een verkiezingsprogramma had.

En duizenden mensen uit het aardbevingsgebied deden hetzelfde, stemmen op een man en een partij die schijt heeft aan de Groninger Problematiek.

Tot zover de politiek.

De natuur doet niet aan politiek, die is gewoon.

Foto boven, de vijver tussen de Ypema- en Galkemaheerd. Het waaide een paar dagen geleden nogal stevig, waarschijnlijk is toen de boom die we zien beneden gescheurd en grotendeels ter water gevallen.

Foto links, drie kleuren bloesem op een plaatje, geel, roze en wit.

Foto rechts, ergens achter een slaapkamerraam in Beijum. Een soort doesliefje.
Strooi je vriendelijkheid uit over mensen als confetti.

Of zulke posters met teksten helpen? Geen idee. Het geeft in elk geval wel aan dat degene die de omlijste posters voor het raam heeft gezet graag wat meer aardigheid en vriendelijkheid in het leven zou willen.

Dat is niet verkeerd, de polarisatie in het land en via Social Media loopt steeds meer op. Links vindt dat het gelijk heeft. De Rechtse Kerk evenzo. De oorlog om het Eigen Gelijk. En de politieke partij waar mee gesympathiseerd wordt zal dat gaan bewerkstelligen.

Kan een mens zonder illusies?

Verder niet te zwaar op de hand doen, we schijnen in de top vijf te staan van gelukkigste landen op aarde.

Doeslief deze week. En geniet van de bloesems, ze zijn er maar even, voordat de natuur die allervriendelijkst over de mensen heen zal strooien.

GAAN MET DIE BANAAN?

Het is niet helemaal een banaan-ligfiets (die ook door Beijum rijdt) maar hij lijkt er wel een beetje op.
Halverwege de middag reed een ligfiets vanaf de richting Winkelcentrum Beijum naar de wijkring om daar de oversteek te willen maken.

Ja, normaal gesproken overal lekker makkelijk tussendoor kunnen zoeven.
Maar nu even helemaal niet.

Zie foto, geen doorkomen aan.

Geen slecht woord over de ligfiets en zijn (meestal mannen) berijder. Is het dezelfde als deze?

Negen jaar geleden schreef de blogger als Groninger een bericht over deze eelske en 'aanstellerige krengen.'
De reacties waren niet van de lucht....activeer daarvoor de link.

FOTO'S VAN KERSTMAN PIET (1)

 Beijum tooit zich steeds meer in vrolijke voorjaarskleuren.

De blogger fietste vanmiddag door de wijk. hij voelde dat het nog fris was maar hij zag ook dat het prille voorjaar zich begint te manifesteren.

Daar hoefde hij geen foto's van te maken, die had Kerstman Piet hem eerder op de dag al toegestuurd.

Dat deed hij drie weken geleden ook al.

Zie de afbeeldingen. Piet schreef erbij:

Bij dezen even een paar foto's uit ons mooie Beijum. 

De narcissen bloeien al fleurig tegenover ons, de trouwe eendjes komen alweer dagelijks bij ons langs voor een broodje en in het park laten de primula's en de krokussen zich goed zien. En aan de Jensemaheerd staat een rode boerenkool in vol ornaat en als klap op de vuurpijl het mooie huisje dat tussen de mooie bomen staat. 

Het is dus weer genieten in en rond onze wijk.

Wij wensen iedereen een vrolijke en  gezellige lente tijd. 

De blogger heeft geen idee waar Piet het huisje gefotografeerd heeft, hij zal het hem gaan vragen.

Zie afbeelding beneden.

Foto rechts, een rode bloemkool?

Update 20.10 uur, de Kerstman reageert:

Dat huisje waar die staat zal ik je even uitleggen ….. die staat achter de Jensemaheerd ander kant van het water dat langs die fietspad loopt volgens mij staat ie aan de Noorddijkerweg als je langs die boerderij even naar links gaat dan moet je hem zien En wat betreft de rodekool-plant dat is geen echte rodekool maar lijkt er heel veel op . Ik heb je een hele tijd geleden ook al eens zo'n bijzondere plant toegestuurd maar daar zat toen een soort van een rode kooltje in maar dat was op een ander plek.

LASTIG OM KARTON IN DE PAPIERBAK TE STOPPEN?

Het kost redelijk wat moeite om karton dusdanig om te buigen zodat het door de gleuf van de papiercontainer past.
Een beetje begrip voor de dumper(s) van het karton dat we vandaag bij Plein Oost zien liggen mag derhalve wel.
Per slot van rekening moest alles er ook nog eens heen vervoerd worden. En daar kun je best heel moe van worden.

Beetje empathie mensen. Met het zweet op je voorhoofd haal je de kartonnen dozen en overige karton uit je schuur, je neemt de moeite om het naar een papiercontainer te verslepen. Daar val je door de inspanning bijna flauw.

Nat van het zweet besluit je: ik laat het liggen. Laten anderen het maar op gaan ruimen. En wat kan mij het aanzien van Beijum schelen.

Het zijn de liefdeloze mensen die rotzooi zoals bovenstaande foto laat zien bewerkstelligen. Geen respect. Geen verantwoording. Alles afschuiven. Letterlijk en figuurlijk.
(Nee, geen overvolle containers. Plek zat....)

NATUUR IN EN ROND BEIJUM (112)

Geen idee wat voor rode aanslag we op de sloot zien drijven. Zal rode eendenkroos bestaan?

De Fossemaheerd. Een beetje de Giethoorn-heerd van Beijum. Bruggetjes, water.

In principe zien we op de foto alleen maar natuur, in elk geval iets dat uit de natuur afkomstig is.
Stenen, hout, gras, lucht, struiken, bomen.

Terug naar het water, zien we nou rode en groene aanslag op het water drijven?
Aanslag is bij nader inzien niet het juiste woord. Dat woord roept tegenwoordig weer heel andere associaties op.

Een mooie structuur op het water, aldus de blogger.
De natuur in en rond Beijum gaat z'n eigen gang. Geen mens die invloed heeft gehad op het rode, het groene en de strepen die we op het water zien.