Verdwalen in jezelf
Weet je wel dat er heel veel mensen zijn die weleens een leugentje om bestwil vertellen? Op zich is dat nog niet zo’n probleem. Toch zijn er mensen die liegen dat het gedrukt staat.
Ze geloven op den duur hun eigen leugens en leven in een soort van fantasiewereld. Geen onderscheid meer in te maken zeg maar. Zo iemand noem je dan een pathologische leugenaar. Het erge hieraan is dat ze zelf vaak niet weten waarom ze liegen. Het is een tweede natuur geworden. Helaas kom je met leugens niet zo ver, want zoals het gezegde zegt: “Als is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel.” Het komt gewoon altijd uit.
Liegen belemmert je ook in het sociale leven, je werk, in familiesfeer en in je omgeving. Als iemand pathologisch liegt heeft dat meestal een achterliggende oorzaak, waardoor het duidelijk kan worden waarom ze dat doen. Je zou het zelfs een ziekte kunnen noemen. Ze weten vaak wel dat ze liegen, alleen niet waarom. Eigenlijk gewoon erg triest voor zo’n persoon. De mensen die omgang hebben met zo iemand, weet niet meer of diegene nou liegt of niet.
Er is een lijst met kenmerken waarmee je zou kunnen checken of iemand pathologisch liegt. Ik zal er even een paar benoemen:
Een ziekelijke neiging om te liegen.
Gedragsproblemen in de kinderjaren.
Tegenstrijdige uitspraken.
Impulsief en manipulatief gedrag.
Om nog een stapje verder te gaan, kan het ook zijn dat iemand die veel liegt een persoonlijkheidsstoornis heeft, denk hierbij aan A.S.P.S. Dit staat voor Anti Sociale Persoonlijkheidsstoornis, wie dit heeft ziet de consequenties van liegen niet in. Vaak zijn het hele charmante mensen en hebben geen schuldgevoel als ze liegen.
En dan heb je nog de Pseudologia fantastica wat in het Nederlands betekent dat je onwaarheden vertelt. Zo ligt bijvoorbeeld nooit de schuld bij jezelf, maar altijd bij de ander. Stel dat je geliefde het uitmaakt, dan zeg je dingen als; hij was nog niet klaar voor een relatie… De werkelijkheid ligt dan heel anders, je zorgt ervoor dat je jezelf schoonpraat om de pijn die ervaren wordt niet te hoeven voelen. Zo zijn er talloze andere situaties te bedenken. Het feit is: Het ligt nooit aan jezelf, altijd aan een ander.
Waarom doet men dit eigenlijk? Ten eerste om de pijn voor jezelf te verzachten. Ten tweede hoe meer we onszelf een andere waarheid voorhouden, hoe meer je er in gaat geloven. Ze kunnen leugens zo vol zelfvertrouwen vertellen, dat een ander bereid is dit te gaan geloven.
Ook hier heb je achterliggende oorzaken die veel al in de jonge jaren zijn ontstaan.
Welke stempel een leugenaar ook krijgt opgeplakt, het blijft lastig voor de mensen die met zo iemand moet leven. Sommigen vinden echter hulp bij een psychiater en die hebben het heel moeilijk om het masker af te pellen, omdat zelfs de hulpverlener niet weet wat waar is of niet.
Al met al is het grote uitdaging, met winst, verlies of iets er tussen in. Wie zal het zeggen… Hoogstwaarschijnlijk blijft alleen de leugenaar weten wat de échte waarheid zal zijn en blijft verdwalen in zichzelf.
2021©Vlindertje73
Foto gemaakt met canva
Dood en leven bij elkaar, de omgewaaide of omgehakte bomen (geen idee wat de exacte reden is waarom ze plat liggen en zijn blijven liggen) rotten er al meerdere jaren weg.
