De 'actieradius' is op een dag als vandaag klein voor een (tijdelijk) gehandicapte. Actieradius is wellicht niet helemaal passend als woord, noem het maar bewegingsvrijheid.
Nee, geen weer om met een rolstoel door de wijk gezeuld te worden. Ook gehandicapten zijn niet van suiker, mor tou eev'n, dit was toch geen doen vanmiddag?
De altijd charmante chauffeuse even lief aankijken. Rondje wijk doen?
Zelfs met de krukken naar de auto lopen is al gedoe, uitkijken dat de poten van de krukken door de nattigheid niet wegglijden.
De ruitenwissers zwiepten onophoudelijk op en neer en vanuit het rechter zijraam viel door de druppels ook praktisch niks te zien.
Foto boven, op weg naar Winkelcentrum Beijum. Emingaheerd, De paraplu liep de andere kant op.
Normaal gesproken bij het winkelcentrum er even uit met de rolstoel.
Maar geen doen. Geen zin om zeiknat te worden.
Zet de auto maar op het winkelplein neer, beetje uitzicht op de mensen die het winkelcentrum in en uitlopen.
Mijn charmante chauffeuse ging boodschappen doen. Van het uitzicht genieten?
Foto links, dat werd hem niet, de regendruppels verhinderden dat binnen een halve minuut. Auto stond stil, geen zwiepende wissers die uitzicht creëerden. Centrum Beijum verwaterde.
Gauw weer naar het verwarmde huis. Verwarming aan, kopje thee, laptopje bij de hand. Blogberichtje maken over een koud nat uitstapje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten