Onze Bert, hij staat weer in zijn Shoetime. Schoenen lappen, sleutels bij laten maken, een stomerij in de zaak. Een baken van vertrouwdheid, betrouwbaarheid en integriteit in Beijum.
Hij heeft het de afgelopen weken voor de kiezen gehad n.a.v. het overlijjden van zijn geliefde.
Zie hem hier nog eens met haar staan,in een bericht dat in maart op Beijumnieuws werd gepubliceerd (en insloeg als een bom, want massaal gelezen).
Ondergetekende, die weer in het Beijumse is maar nog even zomerreces houdt, liep vanmiddag even Shoetime binnen, de deur stond weer open en Bert stond weer op zijn vertrouwde plek achter de toonbank.
Vreemd in coronatijden, iemand condoleren maar geen hand geven. Even praten over de uitvaart. De eenvoudige Bert bracht zijn vrouw in korte broek met zijn eigen auto naar een natuurkerkhof vlakbij zijn huis in oost Groningen. Prachtig binnen het verdrietige.
Even een foto maken, zie boven. Bert ziet er wat mager uit, is althans de indruk van deze blogger. Verdriet kan ook lichamelijk iets met een mens doen.
Het cliché is maar al te waar en onverbiddelijk: het leven gaat door.
En Bert van Shoetime gaat door in Beijum. Dat is voor de wijk goed nieuws binnen het verdrietige nieuws.
Sterkte Bert, Beijum leeft een beetje met je mee!
(Afbeelding links, de voorlopige openingstijden)
Update, lezers vragen zich misschien af hoe het komt dat er niet gereageerd wordt. Gebeurt toch...via Fb Beijumnieuws en FB Sociale Long. Reageren via deze blog is gecompliceerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten