COLUMN UIT LEWENBORG (214)

 Spinnen en wespen

We worden deze maand september weer door de spinnen aangevallen. Die akelige achtpotige beestjes willen onze huizen binnen dringen om alvast warme plekjes op te zoeken om te gaan paren volgens de geleerden. Zelf ben ik als de dood voor die beestjes en zeg maar gerust dat ik een spinnenfobie heb, wat ze met een dure naam ook wel arachnofobie noemen. 

Het zal wel, maakt mij niet uit hoe het heet, ze mogen wel wegblijven van mij en uit mijn huis. Ik kan werkelijk niet de tuin inlopen of moet door een spinnenwebdraad heen, als je de planten water wilt geven moet ik eerst op afstand de spinnenwebben verwijderen, inclusief de spin die in het midden zit te wachten op een vliegje als avondeten, waarbij mijn haren rechtop staan en ik nog net mijn gegil kan intomen. Ook buiten op straat momenteel her en der draden én geen spin te zien hé, toch weet je dat die ergens moet zijn. Yuk, in de tuin is het nog te doen als ik met een lange stok de spin op de grond zet en mijn kat roep, die lust ‘m gelukkig wel rauw. 

Een buurvrouw verderop moet er nogal om lachen en vertelde dat zij een hele grote spin in huis had, je weet wel zo’n grote harige achtpotige met een heel dik lijf. Deze kreeg de naam Japie en liep steevast elke avond rond tien uur over de muur heen boven haar t.v. Zij vond het mooi, tot na een paar jaar er geen Japie meer te zien was. Helaas vond ze ‘m later dood achter een kast. Hij schijnt een goed leven te hebben gehad. 

Wespen is weer een heel ander verhaal, die steken en spinnen niet. Toch haat ik wespen want als ze me prikken dan krijg ik een enorme bult. Sommige mensen zijn er zelfs allergisch voor en moeten tegengif inspuiten om vervolgens naar het ziekenhuis te moeten, gezellig hé die wespen. Ze kunnen en heleboel ellende veroorzaken. 

Ik ben er nog banger voor dan voor de spin en ga ervoor op de loop, wat al vaak tot hilarische situaties heeft gezorgd. Moet je je voorstellen dat je ergens op een terras zit, waar het natuurlijk zoet ruikt voor de wespen en ze er volop aanwezig zijn. Als ze te dicht bij mij in de buurt komen, zwaai ik in het rond met mijn armen en als ze niet weggaan spring ik van mijn stoel en loop als een halve malloot te springen over het terras. Iedereen heeft dan lol, behalve ik. Een gratis mallotenshow krijg je dan… 

Ja, ik schaam me dood en ik weet ook wel dat als je niets doet en rustig blijft zitten, het meestal wel meevalt. Nou ja zeg, mijn instinct denkt daar toch echt anders over. 

Gelukkig bestaan er tegenwoordig van die wespenmeppers met stroom, een soort tennisracket, waarmee ze als het ware worden geëlektrocuteerd. Deze gaat dus altijd met me mee als ik eens ga terrassen. Laatst waren er mensen daar op het terras en keken mij raar aan, wat mij niet raakt, ik doe toch wel wat ik wil. Nou goed, wij hadden geen last van wespen, op een paar doden om ons heen. Die mensen van verderop wilden nu toch wel heel graag even mijn wespenmepper lenen, aangezien er een dronken wesp rond zwom in mevrouw haar wijnglas en ze zo niet rustig konden dineren. Wespen vonden ook de honingachtige dressing op de salade erg aantrekkelijk. Ik snap ook wel dat het eerst wat raar leek, maar inmiddels was mijn wespenmepper al heel wat tafeltjes af geweest voordat ik ‘m terug kreeg. Zo zie je maar weer dat ik in de wespentijd toch rustig kan genieten van een hapje en een drankje als ik die knalgele racket maar bij mij me heb.

Beide beestjes zijn nuttig voor moeder natuur uiteraard. Dat weet iedereen wel. Spinnen maken ook nog eens kunstige kunstwerken van hun web, dat dan weer wel…

Welke vind jij nu eigenlijk erger, de spin of de wesp?

En doe je dan net zó gek als ik?

2021©Vlindertje73