NOG STEEDS HEET, NOG STEEDS RACEN OP DE WIJKRING

Je kunt ze moeilijk op de foto zetten, ze zijn immers voorbij gevlogen voor je je camera hebt kunnen pakken en richten. Maar je zou ze soms, de aso-wijkring-racers.

Je kunt de neiging krijgen om ze pontificaal te fotograferen en ze met naam en toenaam ergens op internet te zetten met de tekst: "Hallo...hier zijn wij, de aso's van Beijum. Wij racen op onze motoren en brommers omdat wij dat willen. Wat een ander daarvan vindt of denkt interesseert ons niet, wij doen waar we zelf zin in hebben. Fuck you Beijum en de 14.000 inwoners, we gaan alleen voor onze eigen lol."

Het kon wel eens de laatste echte hete dag van het jaar zijn, al weet je dat nooit met het huidige klimaat.

Dat de wespen om je kop zoemen in de tuin is irritant, maar dat is all in the game. De natuur.

Maar, en er komen vrij veel klachten uit de wijk los, dat een paar gekken menen met zeventig tachtig km/uur of harder over de wijkring te moeten loeien, dat is een heel ander verhaal.

Foto is iets voor drie uur vanmiddag gemaakt, de noordelijke wijkring. Een heerschap op een gedeeltelijk blauwe motor scheurde voorbij. Natuurlijk geen helm op.

Niet alleen overdag, ook later op de avond, als kinderen en andere Beijumers willen rusten of slapen.

Stelletje aso's.

Update 22.30 uur, twee reacties...
Ik heb in het mortuarium gewerkt, denk niet dat ouders mee willen maken om hun kind met een plamuur mes van de straat te halen.
Gemeente doe hier iets aan. Top punt is bereik.

Een ander: Drie maal daags een nekschot.

ZOMER ROND MIDDENSTUK ZUIDWENDING (7)

Het is hoogzomer, zo ook langs het middenstuk van de Zuidwending.
En ja, het ziet er toch wat anders uit in vergelijking met zeven weken geleden.

Foto is gistermiddag gemaakt, de zon scheen fel en door het felle licht werd de foto enigszins onduidelijk.

Vanaf morgen is de Errrr weer in de maand. September.
De overgang van de zomer naar de herfst is aanstaande. Al zou je dat op een dag als vandaag nog niet denken.

Tot zover het weerpraatje. Volgende week een duidelijker foto, en ook nog een van de andere kant, ter hoogte van de afslag naar het winkelcentrum.

Dan ook, er zijn drie hoge bomen langs het middenstuk van de Zuidwending blijven staan. Ze zitten vol in het blad.

RECREATIEPARK KARDINGE (113)

Leve het non-maaibeleid van de gemeente Groningen.
Denken de, beter gezegd denken sommige, bewoners die aan de zuidrand van Beijum wonen.

Uitzicht op het Kardingerpark, normaal gesproken op Natuurspeerplaats Oerrr.
Maar het riet in de sloot dat Beijum met Kardinge verbindt staat wel twee meter hoog.

Weg uitzicht als je op een stoel gaat zitten...staand kun je over het riet heenkijken.

Maar het heeft ook zo zijn charme...groene rietgordijnen tussen je tuin en het uitgestrekte recreatiepark...

ONDERTUSSEN BIJ DE MINIBIEB JENSEMAHEERD

Er zit een afdakje boven.
Nee, niet genoeg om comfortabel onder te gaan zitten als het hoost....en je een mooi boek wil lezen.
Beter een aangeboden boek meenemen naar huis.

Wel zo mooi, leg er als retour ook een mooi boek terug.

Zie foto, op een bankje kun je ook even mooi zitten en bladeren....is dit boek iets voor mij?

De Beijumblogger neemt zich voor....even een rondgang door de mini-biebs van Beijum....en direct daar buiten. In de komende herfst.

SCHAAKMOGELIJKHEID OP PLEIN OOST

Goh, wat staan die zitbanken ver van het schaakbord vandaan.

Was de eerste gedachte van deze blogger toen hij bovenstaande foto maakte.

Gistermiddag was dat.

Bovenstaande kan flauw overkomen, maar tijdens het fotograferen was deze blogger er zich echt niet van bewust dat de twee 'stompjes'  naast de schaaktafel dienst zouden kunnen doen als zitplaats.

Maar het schijnt wel zo te zijn.
Een nieuw hoogte punt in de geschiedenis van dé huiskamer van Beijum, Plein Oost, we/kunnen/er/ schaken!

Cynisme kan overheersen, het wordt nooit wat met Plein Oost.

Maar het wel zo eerlijk om de zeventienhonderdste (Mag er een knipoog bij? Dank u) poging vanuit de Gemeente Groningen om Plein Oost te Beijum 'leefbaar' te maken wederom een kans te bieden.

Echt, het wordt nooit wat met Plein Oost. Maar wat geeft dat?
Nieuwe investeringen zijn altijd welkom.

Laten we twintig miljoen in Plein Oost pompen. Een pretpark, een zwembad....

Kom lekker schaken op Plein Oost.
Neem wel je eigen schaakstukken mee..
Kijk uit, het blijft Beijum.

Opbeurend kritiekpuntje, jammer dat het schaakbord niet is om te draaien. Het damspel heeft ook zo zijn charme.....

Goedbedoelde dames en heren van de gemeente Groningen, vanaf uw bureau ergens in de Stad....zou er nog een afdakje boven het schaakbord + stoeltjes mogen komen?

Zo ja, dan organiseert Beijumnieuws er een wijk-schaak-tournooi.....Deal??

UITSLAANDE BRAND EMINGAHEERD

Update 30-8, 12.30 uur, omwonende stuurde bovenstaand kort filmbeeldje..een uitslaande brand...

Een gedeelte van de Emingaheerd is afgesloten, honderden nieuwsgierigen bekijken een brand die ter hoogte van de Munsterheerd woedt.

Een uitslaande brand. Brandweer....politie...

Snel meer...oa. een video...

Update 20.50 uur, Brandweer Groningen meldt de brand meester te zijn.

Naar het schijnt zijn er geen gewonden of doden te betreuren.

Aan de Emingaheerd in Groningen zijn we met twee brandweerwagens en een hoogwerker ter plaatse. Er is brand op de bovenste etage, de collega's zijn inmiddels binnen. De bewoners hebben de woning veilig kunnen verlaten. Ook de buren staan veilig buiten.

— Brandweer Groningen (@BRWGroningen) August 29, 2019]

Update 21.30 uur; omwonenden: "Er was  Paniek en er waren emoties. Maar gelukkig geen zwaar gewonden of doden.'

ONDERTUSSEN IN DE HUNZE (142)

De natuur kust de kunst.

Zo zou je het bovenstaande gezamenlijke kunstwerk kunnen omschrijven.

Vorig jaar voorjaar werd een replica van dit kunstwerk van kunstenaarscollectief de Ploeg geplaatst.

Heerdenpad, zie nog eens dit bericht

Nogmaals bovenstaande foto. Op de achtergrond zien we villa-wijk De Hunze.

De natuur, de wijk, de mens en kunst.

Komt bij de regen.
Dank bomen, langs het Heerdenpad, dat je de mens van een paraplu voorziet als het regent.

Tja, regen. De herfst komt langzamerhand dichterbij ook al zou je dit met het huidige weertype niet denken.

Waar moet je schuilen als het hoost als je The Hunze of het Heerdenpad opgaat?

Zie afbeeldingen links en rechts tijdens natte bezoek van de weersgoden.

De Hunze is niet een natuurwijk zoals Beijum wel is.
Maar het doet wel zijn best op dit gebied.

GINO EN RAMBO SCHUIMEN VOORT IN WINKELCENTRUM BEIJUM

De renovatie van AH Beijum is verleden tijd en de rust en orde schijnt weer teruggekeerd te zijn in en rond Winkelcentrum Beijum.

Maar hoe gaat het met de viervoetige en rood-witte landlopers aldaar die het winkelcentrum als een veredelde soort van daklozenopvang lijken te gebruiken?

Nou ja, dakloos zijn de schavuiten Rambo en Gino, want over die beiden gaat het natuurlijk, niet helemaal.

Gino heeft zoals eerder vermeld een appartement vlakbij voor hem alleen, zie nog eens dit bericht

En de pleegouders van het andere zorgenkind, van Rambo, meldden zich afgelopen week ook bij Beijumnieuws: "We begrijpen dat er mensen zijn die zich afvragen of Rambo wel een goed tehuis heeft of niet. Dat heeft hij en bij deze willen we de mensen adviseren om hem niet te voeren, we dachten dat het wel een slimme manier was om dit hier even te verkondigen. Verder lezen we stukjes over Rambo altijd met een dikke glimlach en we noemen hem wel onze bekende Beijumer."

Voor de mensen die Gino en Rambo moeilijk uit elkaar kunnen houden, Gino zit (ligt) meestal aan de kant van de slijterij. Hij is alcoholist en is meer van de wereld dan op de wereld.
Hij nestelt zich ook graag in de dierenspeciaalzaak

Mijnheer voelt zich een prins

Maar ondertussen....tuig van de richel

Rambo is een asbak-vreter, zie foto's in hetzelfde bericht

Al te onbescheiden zijn beide heren niet.
Zie afbeelding boven, Gino ligt weer eens zijn roes uit te slapen op het terrasje naast de loempiakraam.

Zie ook de vier bovenste afbeeldingen links en rechts, heer Rambo lijkt zich thuis te voelen aan de voorkant van het winkelcentrum.

Hij laat zich vooral graag door meisjes aaien, gaat als een playboy voor de fotograaf poseren en hij snaait en vreet dagelijks uit de vuilnisbak.

Foto links beneden, Gino verbeeldt zich dat hij de nachtburgemeester van Beijum is.

Tegelijkertijd een beetje loeren op lekkere hapjes uit de pizzeria.

Foto rechts beneden, hoe krijgt hij het voor elkaar?

Tijdens de verbouwing van de AH en de slijterij is voor hem een matras neergelegd waarop hij zijn roes uit kan slapen.

Waar moet dat heen dames en heren? Zijn er ook grenzen?

Wordt het geen tijd voor een winkelcentrum-verbod voor de beide zwervers?
Moet vooral Gino de toegang tot de slijterij niet ontzegd worden?
Of is hier een schone taak voor de wijkagent weggelegd?

Lastig, want de schavuiten spelen het slim. Mooi aaibaar en charmant over proberen te komen bij het winkelend publiek.

Maar ondertussen....

WAHAARHEEN GAHAAT DE WEG.....? (die we moeten gaan)

Beijumer automobilisten spelen als het ware een thuiswedstrijd in eigen wijk. 

Iedereen die hier woont heeft geen richtingaanwijzers nodig, iedereen weet hoe je vanuit Beijum naar de noordelijke ring om stad rijdt, hoe naar Hoogezand of naar het Julianaplein (en verder)?

Maar wat nou als je niet in de grootste en groenste wijk van Groningen woont en je wil vanaf Beijum Noord je weg vervolgen?

Zeker, de meeste automobilisten hebben tegenwoordig navigatie in hun auto.

Hoezo nog richtingaanwijzingen en via borden willen weten welke kant je op moet rijden?

Stel je verlaat als wildvreemde Beijum Noord vanaf de Amkemaheerd.

Benzinepomp voorbij, rechts liggen de Bekemaheerd en de Heratemaheerd.

Rechtdoor gaat het naar De Hunze.

Tussen genoemde heerden lijkt een verkeersbord te staan.

Zie foto boven. Half zichtbaar. Nog vijf meter terug is niks zichtbaar.

Leuk natuur, onderdeel van de Groenste wijk van Groningen.

Maar hoezo vreemde automobilisten vanuit hier het bos in willen sturen?

Waarheen Waarvoor...

VLAGGEN UIT VOOR BOMMEN BEREND IN DE SIJGERSMAHEERD

Je zou het bijna vergeten, het is Bommen Berend, 28 augustus, het Ontzet van Groningen.
Waarom vergeten? Nou, dat komt door de hittegolf, meestal hangt op de grens van augustus naar september de herfst in de lucht.

Zo niet vandaag. Het strandstad van Groningen was vanmiddag compleet vol en mensen probeerden op allerhande manieren verkoeling te zoeken.

Vanmiddag reed de Beijumblogger even de Sijgersmaheerd binnen, een heerd in Beijum die nooit negatief in het nieuws komt. Hoe kan het ook anders, het schurkt tegen De Hunze aan (kuch).

Hé, twee vlaggen. Waarom?

Het was, weet iedereen, heet. Opeens viel het kwartje. Bom'n Beern'd.

Vlaggen uit in Kabouterdorp Beijum, zo heten de huisjes aan de Sijgersmaheerd.

Tien jaar geleden reed de Beijumblogger door Kabouterdorp Beijum

BEIJUMBORG (145)

Begin augustus: Groningen lijkt wel uitgestorven! Iedereen zo’n beetje op vakantie? Veel mensen in ieder geval wel, zo lijkt het. Ook in de winkelstraten is het stiller dan normaal, en het is gemakkelijker dan gewoonlijk om ergens even een terrasje te pikken. 

Dat laatste doe ik zelden: de prijzen die je in de horeca betaalt zijn mij echt te hoog. Ik begrijp best dat je als ondernemer hoge personeelslasten hebt, en dat je dat moet verdienen met het vragen van een fors bedrag voor een kopje koffie, maar heel, heel soms reken ik het nog wel eens om naar de goeie ouwe gulden, en dan is het wel even schrikken. Stel: een kopje cappuccino kost je € 2,75, dan is dat in guldens een bedrag van fl. 6.  Voor een simpel kopje koffie,  dat meestal niet echt een originele cappuccino is…..

Nu ja: misschien moet ik mezelf dat maar niet aan doen, en gewoon voor 23 eurocent thuis een cappuccino maken. En dat onder de druivenranken in mijn tuin, aan de tuintafel, opdrinken. Met een krantje er bij, op het scherm van mijn tablet. Glaasje bubbelwater van de Duitse super erbij, voor acht eurocent per glas. En dan toch heel erg genieten, of niet soms?

De zomer: de tijd van het jaar om te ontspannen. Nou is dat als pensionado wel anders dan toen ik nog werkte.  Ik sta nog steeds om zeven uur, half acht op. Maar op de fiets of in de bus springen om op tijd op mijn werk te zijn is er niet meer bij. Behalve afgelopen zondag, toen ik voor een nieuwe klus op tijd in Leens moest zijn. Op zondag, jawel. De wekker op zeven uur, want ik word om uiterlijk half tien in Leens verwacht. En de weg tussen Groningen en Adorp ligt er uit, dus de route loopt via Zuid- en Noordwolde, een stukje Wolddijk en dan weer op de oude route naar Sauwerd, Winsum en verder.

In Leens wacht er een auto, die met allerlei beeld- en geluidsapparaten tot bijna op het terrein van Borg Verhildersum mag rijden. Ik rijd mee, want vandaag gaan we met een klein opnameploegje alvast opnames maken van een keur aan oude ambachten, die met het boerenbedrijf te maken hebben. En op Verhildersum wordt daar een weekend lang aandacht aan besteed. Geweldig om te zien hoe er uit een boomstam en met behulp van een gigantische stoommachine een boomstam tot drijfstangen voor een rosmolen verzaagd wordt. Hoe schitterende Belgische knollen een stuk land omploegen, en boeren nog met de hand schoven tarwe bouwen. Hoe stro tot balen verwerkt wordt, ook met stoom. Hoe een metselaar, na 42 jaar in loondienst gewerkt te hebben, nog steeds lol heeft in het metselen van rondboogjes boven een stalraam.

Ook al waait het behoorlijk: deze dag op Verhildersum brengt me even terug naar oude tijden, toen de gulden nog ons betaalmiddel was en het leven een stuk minder jachtig verliep dan nu, anno 2019. Nostalgie? Nee: je ging in die tijd bijvoorbeeld ook dood aan een eenvoudige infectie of aan de Spaanse Griep.  Met name voor de arbeiders was het een leven van keihard werken voor een hongerloontje. Niks nostalgie dus, maar wél genieten van mensen, die vol passie nog bezig zijn om die oude ambachten in ere te houden. Ook dat is zomer, in Groningen. (Bron foto: organisatie Borg Verhildersum)

Han Borg

CERTE: BLOEDPRIKKEN BEIJUM IN MELSEMAGEBOUW!!!

15 maart 2016

BLOEDPRIKKEN? MELSEMAGEBOUW!!!  CERTE!!!!

Google kan dwangmatig en vasthoudend zijn.

In 2016 publiceerde Beijumnieuws een bericht over toen nog bloedprikken in de Kleihorn. Certe. Zie hier.

Het bericht is opgefrist, de kop is aangepast. Zou Google aub willen volgen? Door dat bericht worden (werden?) namelijk nog steeds bloedprikkers naar de Fultsemaheerd (Kleihorn) geleid. En dat is niet de bedoeling.

De aankondiging dat Certe naar het Melsemagebouw is verhuisd (afgelopen april) is waarschijnlijk niet dominant genoeg op Google.

Afgelopen week kwam onderstaand bericht vanuit Certe binnen:

We krijgen nog steeds maandelijks wel een paar keer de opmerking van mede-Beijumers dat ze verkeerd zijn verwezen. Ze kijken naar het eerste zoekresultaat in Google en dat is jouw item uit 2016:https://beijumnieuws.blogspot.com/2016/03/certe-woensdags-bloedprikken-in-de.html

Het goede nieuws is dat jouw blog over bloed prikken in Beijum als autoriteit wordt gezien door Google, het slechte nieuws is dat de informatie in het item verouderd is. Onze bezoekers staan bij het verkeerde pand.

Een nieuw nieuwsbericht verschijnt niet bovenaan in de zoekresultaten in Google, kun jij daarom het bericht van 2016 updaten/aanpassen? Dat scheelt een aantal wijkgenoten een stuk ongemak.

Een drie jaar geleden gepubliceerd bericht moet een voorziening in Beijum natuurlijk niet in de weg zitten en hulpvragenden naar een verkeerd adres wijzen.

Mocht deze ingreep geen zoden aan de dijk zetten, dan wordt het bericht uit 2016 verwijderd.

HONDEN IN BEIJUM (84)

Het schijnt een vorm van zweten te zijn.

Tong uit de bek en flink hijgen. Geeft verkoeling.

Honden hijgen wat af tijdens deze tropische dagen.

Het woord bek heeft een negatieve lading, met dank aan het edel dier dat we mens noemen, maar het is niet anders, een hond heeft een bek.

Terzijde, het is soms oneerlijk verdeeld in het dieren-rijk, een paard heeft benen en een hond poten.
Een paard mag op de weg schijten, een hond(eneigenaar) riskeert een beste boete.

Terug naar de met open bek hijgende honden.

Zie foto's, afgelopen zaterdag voor Winkelcentrum Beijum gemaakt.

Het scheelt dat beide viervoeters op de grond in de schaduw konden wachten op terugkeer van hun boodschappen doende baasje.

Een hond kan niet zweten

Wij mensen gutsen al snel van het zweet, als we ons druk maken in de hitte. Zweten heeft dan ook een functie: het houdt de lichaamstemperatuur op peil. De mens heeft talloze zweetklieren, verspreid over de gehele huid. Honden niet. Honden kunnen hun warmte alleen kwijt door te hijgen, of via de voetzolen. 

Lees hier

UIT DE OUDE DOOS (425)

De Beijumblogger meent zich te herinneren reeds een keer eerder een foto in de Oude Doos over Natuurvoedingswinkel Honingraat te hebben geplaatst. Hij kan die niet terugvinden.
Maar deze foto's zeker nog niet, zie boven. Gescand van analoge foto's.

Wel weet hij dat in het pand die we zien, grens, Atensheerd/Stoepemaheerd, ooit een boekwinkel zat genaamd Sisters. Zie nog eens deze Doos

Zal het halverwege de jaren tachtig zijn geweest?

Beijum is al vele jaren bekend met de Natuurvoedingswinkel in de Wiershoeck.
Maar ver is dus ooit een voorloper geweest.

Zie foto's, pioniersjaren in de toen nog jonge wijk Beijum. Vergane glorie.

Voor zover bekend zit in het pand tegenover de kapper al weer jarenlang een pand van de Huismeesters.

BEIJUMSE EEN DER WINNAARS RAREKIEK-WEDSTRIJD DVHN (Noorderzon)

De parapludame verklapt: ,,Ik was dat enorme monster met die grote kop. En nou heb ik pijn in mijn nek.”

De meer dan geslaagde editie van Noorderzon 2019 is al weer verleden tijd. Een der activiteiten was een workshop Rarekiek volgen en/of meedoen aan een wedstrijdje Rarekiek-schrijven.
De veelzijdige Beijumse kunstenares Willy Koolstra was een der deelnemers. 

Bijna negen jaar geleden stelde ze zichzelf voor op Beijumnieuws
Dat ze ook verhalen of verhaaltjes kan schrijven bewees ze in 2012 al via Smikkelpikkel

Schrijven, schilderen, fotograferen, het behoort allemaal bij het kunsten-pakket van deze Beijumse. 

Rechts ziet u Willy bij een der door haar beschilderde kastjes in de wijk. "In mijn schilderwerk zoek ik al wel vaak naar bijzondere dingen in de dagelijkse realiteit om die op een grappige manier weer te geven. Bijvoorbeeld iets willen hebben dat absoluut overbodig is zoals deze kikker die echt geen paraplu nodig is om droog te blijven als ie net de sloot is uitgesprongen." 

Terug naar de Rarekiek, Willy, je kan goed schrijven. Vertel zelf maar, hoe ging het? Dat deed ze, zie het resultaat hieronder.

Bladerend door de programmagids van Noorderzon zag ik onder andere een fietstocht Rarekiek en een workshop om er zelf eentje te leren schrijven. Ik was meteen enthousiast. Een Rarekiek is een kort stukje tekst over een klein voorval dat zich in de stad heeft afgespeeld en dagelijks te lezen is in het Dagblad van het Noorden.
We fietsten die bewuste middag langs plekken waar Rarekieken zich hebben afgespeeld en een verslaggeefster van het Dagblad van het Noorden las ze op locatie voor uit het pas verschenen boek met 80 van de leukste kieks, geselecteerd door de Groninger dichter Jean Pierre Rawie. Daarna de workshop in de Horatiotent. Maaike Trimbach en Inki de Jonge van het Dagblad legden de spelregels uit. Een Rarekiek moet waar gebeurd zijn, maar mag enigszins zijn aangedikt. Belangrijk is een onverwachte wending op het eind en het liefst ook een beetje schuren.
Na de uitleg werden we het plantsoen ingestuurd om inspiratie op te doen: "Op Noorderzon gebeurt van alles als je maar goed om je heen kijkt."

Ik heb als journalist bij verschillende huis-aan-huisbladen veel ervaring opgedaan met interview. Alle informatie krijg je dan van de persoon die je spreekt. Dat is toch wel anders dan zelf op zoek gaan naar het bijzondere in het alledaagse. Het leuke van een Rarekiek vind ik dat het aan de ene kant journalistiek is, maar een klein beetje fictie toevoegen om het verhaal leuker te maken is toegestaan.
In totaal hadden negen mensen een Rarekiek geschreven en die bespraken we woensdagavond op de redactie van het Dagblad. Een leerzame ervaring. Hoe schrijf je het zo op dat de lezer die er niet bij was het goed begrijpen kan? Zo kwam de clue in mijn verhaal een beetje uit de lucht vallen. We kregen een halve dag de tijd om onze verhalen aan te passen en uiteindelijk zijn ze van iedereen geplaatst in het Dagblad van vrijdag 23 augustus.

Ook mijn Rarekiek speelt zich af op Noorderzon:

In de mist

Zondagavond, even na tienen op Noorderzon. Voor de beschilderde tent van Torno Subito, Italiaans voor ‘Ik kom zo terug’, danst een dame met paraplu op het ritme van accordeon en klarinet. De gladde stof van haar bloemetjesregenjas glimt in het kleurige licht van lampen en lantaarns: ,,Laatste voorstelling, tien minuten voor vier euro, nog geen 50 cent per minuut. Waar krijg je dat tegenwoordig nog?”

Sommige voorbijgangers beantwoorden haar show met een wederdansje. Betalend publiek verzamelt zich mondjesmaat bij de tent. Één van hen heft met aangeschoten enthousiasme zijn glas bier in de lucht: ,,Mooie voorstelling, bavariadrinkers gaan voor, rokers gratis!”

Bij eindelijk voldoende belangstelling gaat de deur van het kleine theater open. Slierten opgesloten mist ontsnappen in de avondlucht. De gastvrouw leidt met opgestoken paraplu haar bezoekers binnen en verdwijnt: ,,Torno Subito! Tot over tien minuten!”
Een witte waas vlakt hun contouren onmiddellijk uit. Ademloze stilte vanachter de dunne, houten theatermuren. En dan ... gestamp... muziek... gebrul... gegrom...

Na de voorstelling wacht de parapludame, nu in zomerjurk, haar gasten weer op. Hun gezichten verraden een spannend avontuur. De parapludame verklapt: ,,Ik was dat enorme monster met die grote kop. En nou heb ik pijn in mijn nek.”

Bij de Rarekiek tent...

MET SCHEPNETJE FLESSEN UIT DE SLOOT VISSEN

"Tot mijn schrik zag ik dat er meerdere flessen in de sloot dreven."

Waar precies in Beijum weet deze blogger niet. Maar ergens in de wijk is het aangetroffen/gefotografeerd. 

Lezer Bert stuurde onlangs de foto's die we zien.

De glasbak was waarschijnlijk te ver weg. Bert schreef bij de foto's:

Tot mijn grote schrik zag ik dat er meerdere lege flessen in de sloot dreven. Gelukkig kon ik ze er met een verlengde schepnet uitvissen. In de bosjes lag het ook bezaaid met flesjes en blikjes. 

Een pilsje drinken op een bankje in het park bij de sloot, natuurlijk moet kunnen, leuk zelfs, daar is het voor, maar aub neem de lege flesjes en blikjes in het vervolg graag even mee.

Bert Boorsma. 

COLUMN UIT LEWENBORG (151)

Nieuw begin!

Mijn laptop was in ruststand sinds week achtentwintig, de week voor de vakantieperiode begon. Nu week vijfendertig is het hoog tijd om het normale leven weer op te pakken. Deze column is de eerste van een nieuw seizoen en bedoeld om mezelf een flinke schop onder mijn reet te geven.

Ik moet mezelf nog resetten, want ook ik heb van de vakantie genoten. En hoe! Een festivalletje hier en daar, weekendje weg naar vrienden en/of familie doet een mens goed. Terrasje hier en daar. Gezelligheid om me heen. Mijn overspannen hoofd leeg maken. Lekker toeren op de scooter. Relaxen in de tuin met mijn dieren en dierbaren onder het genot van een hapje en een drankje. Serieuze gesprekken gevoerd, gehuild, gelachen en lol gemaakt. Lekker slap ouwehoeren, tot je je buikspieren voelt door het vele lachen. 

Man, wat heb ik genoten.

Zelfs omtrent mijn boek ben ik stil gebleven, ook was ik niet vaak op social media te vinden. Mocht ik dus iemand hebben vergeten om te feliciteren of sterkte te wensen dan vraag ik bij deze om excuus.
Gewoon even een paar week helemaal niets moeten doen, regelen en of zorgen maken om anderen, zal ik toch weer aan de bak moeten. Mijn boek heeft inmiddels een derde druk en komende week zal ik gebruiken om nieuwe plannen te gaan maken en oude afspraken weer op te pakken. Mijn website ligt ook op z’n gat, dringend toe aan een update.

Heel mijn lichamelijk systeem haperde namelijk, wat natuurlijk niet zo gek is als je bedenkt dat ik meer dan twee jaar elke dag druk was. Vorig jaar zomer zat ik nog midden in de D’s en T’s en was mijn band met de redacteur zeer hecht qua redigeren. Erna volgde een zeer drukke periode, tot aan het moment dat mijn lichaam net voor de vakantie zei dat het wel even goed was. Gelukkig heb ik daarnaar geluisterd. Luisteren is soms niet mijn sterkste kant, alleen mijn lichaam is toch écht de baas. Dus mijn trouwe laptop ging uit en bewust heb ik ‘m uit het zicht gezet, ook hij was aan rust toe. Zelfs mijn telefoon heb ik weinig gebruikt. Ik heb ervan geleerd dat ik mijn tijd nu anders zal moeten plannen en dat het leven buiten social media te tof is om daar niet ook van te genieten. Je leeft immers maar één keer.

Over op de orde van de dag. 

Hoe was jullie vakantie eigenlijk? Hebben jullie lezers er al zin in om weer de dagelijkse sleur te omarmen? Zeker nu er weer een hittegolf heerst lijkt me dat nog niet meevallen.
De kinderen weer naar school, de meeste mensen weer aan ‘t werk. Ach, wie weet geldt komende week het nationale hitteplan nog wel en kunnen de kids in de middag nog lekker zwemmen en ravotten, in plaats van boven de boeken te hangen. You never know! 

Het weer doet toch wat ie wil. Mij hoor je in ieder geval niet klagen. 

I’m back.

2019©Vlindertje73

KINDEREN PLAATSTEN VEILIGHEIDS-BORDJES IN BEIJUM

Pas op.
Speelplaats.
Hier waken wij.

Afgelopen weekend zijn er verscheidene bordjes in het straatbeeld van Beijum geplaatst.

Deze Beijumblogger was afgelopen weekend bevangen door de hitte, en hij kon zich niet meer het hoe en wat van deze borden herinneren.

Aah, kijk, hij vindt op Facebook:

Vandaag zijn er door kinderen verkeersborden gemaakt. Deze plaatsen we zondag in de wijk. Zo hopen wij dat er weer bewustzijn gecreëerd wordt dat er goed op de snelheid wordt gelet in de auto en er goed wist uitgekeken bij de zebrapaden zodat kinderen en volwassenen veilig over kunnen steken! 

Het is natuurlijk ook leuk om vanaf maandag een rondje Beijum te fietsen om de kunstwerken te bewonderen ;)


Jeugdwerk Beijum.

Foto links, de zogenaamde veilige oversteek aan de Emingaheerd ter hoogte van de Heerdstee. Links naast het fietspad is een al jaren geleden door kinderen gemaakt bord geplaatst. Nu staat er rechts in de berm nog een, maar dan dichter bij de grond.

In combinatie met jeugdigen geeft het geen pas om hier cynisch te doen. Maar elke ouder weet, goeie actie van de kids ook al zal het geen echte vellige zoden aan de dijk zetten.

Doet niks af aan de betrokkenheid en motivatie van de kids om Beijum veiliger te willen maken.

MAANDAGOCHTEND (409)

De scholen zijn weer begonnen. 

Staat op een spandoek dat voor het hek van basisschool de Heerdstee hangt.

Zie foto boven. 

En dat klopt, een lange hete zomer is nog volop bezig, maar na zes weken schoolvakantie zijn de deuren van de basisscholen in Beijum (en natuurlijk daarbuiten) een half uur geleden weer opengegaan. 

De aftrap van schoolseizoen 2019/2020 is begonnen.

Foto's links, een gedeelte van het schoolplein van de Dom Helder Camaraschool werd einde afgelopen week onder handen genomen. Het is al de meest ruime schoolplein van Beijum, maar zo te zien zijn er nog wat speeltoestellen bijgekomen.

Je boft toch maar als kind als je in Nederland-Groningen-Beijum geboren bent. Top-voorzieningen in dit land (waarin ook het meest geklaagd en gezeurd wordt).

Over voorzieningen gesproken, zie foto rechts. Rensumaheerd.

Een parkeervak voor een invalidenauto met een laadpaal en een oplaadplek voor elektrische auto's naast elkaar.

De mens is zogezegd tot veel in staat. Voorzieningen treffen bijvoorbeeld.

Maar wat nog steeds onoverkomelijk is voor dezelfde mensensoort, is het uitbannen van blauwalg in de Kardingerplas.

Zie foto links.

Luttele bezoekers zoeken de schaduw van de bomen op (gistermiddag, heet)....een enkeling laat zijn of haar kinderen toch de blauwalg-plas ingaan.

De nieuwe week is weer begonnen. Sterker nog, het nieuwe seizoen is weer begonnen.
Noorderzon is voorbij. Bommen Berend (28e) komt eraan. Normaal gesproken de overgang van zomer naar herfst.

Maar gelukkig is genoemde natte, donkere en winderige jaargetijde nog ver weg.

Een prettige en voor zover mogelijk gezonde week toegewenst.

'WIR UNTERHALTEN UNS MIT EINEM WOCHENENDE IN GRONINGEN'

"Wir kommen aus Leer und verbringen alle ein Wochenende in Groningen. Schön. Wir übernachten in einem Hotel und haben Fahrräder gemietet um Groningen zu entdecken."

Naar aanleiding van de informatie (en het voorgaande bericht dat er uit voort is gekomen) over het bezoek van tientallen Beijumers afgelopen vrijdag aan Pitch & Putt fietste de Beijumblogger gistermiddag nog eens het terrein van de golfclub op.

Er was niet veel bedrijvigheid (einde middag) meer, wel ontwaarde de blogger een elftal Duitsers met blauwe shirts aan en met een fiets onder de kont. Dat Duits ontdekte hij omdat hij met de blauwe shirts in gesprek ging.

Het was een vrolijk gezelschap, ze droegen allemaal hun voornaam op hun shirt. Even een gesprek in het Duits, iets wat deze blogger met zijn Berlijn-ervaringen goed afgaat.

Natuurlijk wilden ze wel even op de foto. Allemaal uit Leer, weekendje Groningen, mooi weer, prachtige stad, mooi Kardingergebied,-zoiets moet toch tevreden stellen.

Na het maken van de foto fietsten ze het terrein van Pitch & Putt af, richting de mooiste stad van Nederland.

Vrolijk lachend passeerden ze deze blogger. Zul je altijd zien, een paar Duitsers die willen laten horen dat de ook een mondje Nederlands kunnen praten.

Uit drie monden: "Doei."

TIENTALLEN BEIJUMERS NAAR OPEN MIDDAG PITCH & PUTT

Het werd twee keer aangekondigd op Beijumnieuws, vrijdag 23 augustus konden Beijumers gratis gebruik maken van de activiteiten bij Pitch & Putt.

Was het een succes eergisteren?

De Beijumbloger legde gisteravond de vraag voor aan Atsje Straatsma, ze is als werkneemster verbonden aan Pitch & Putt.

Ze stuurde de foto die we rechts zien met onderstaande tekst.

Er zijn 50 Beijumers langs geweest, die konden golfen, footgolfen of footdarts konden doen. Er waren veel kinderen, maar golfen (en footgolf en footdarts) is voor kinderen onder de 8 niet geschikt. 

Deze spellen zijn juist leuk voor de oudere jongeren.😉 Velen kozen om een rondje te gaan footgolfen. 

Dat is een combinatie tussen golf en voetbal, erg leuk. Ik heb niet echt tijd gehad om foto's te maken want er waren ook andere gasten. 

Op de foto het footdarts-bord vanaf het boventerras met fantastisch uitzicht. 

De blogger maakte halverwege de bijna afgelopen week na een bezoekje aan Pitch % Putt onderstaande foto.