De lezer die ook op vakantie is geweest kent dat gevoel misschien wel. Bij terugkomst in de eigen stad en wijk bekijk je de eerste dagen je woonomgeving a.h.w. met toeristenogen. In den vreemde let je op bezienswaardigheden, kathedralen, kastelen, aanwijzingsborden, etc. Alles is vreemd en bepaalde zaken vallen gewoon op. Waar moet je heen, wat is bijzonder, waar is het toeristenverwijspand (VVV) en, nou ja, vul maar in. Ik bekeek de eerste dagen na terugkomst de Olle Grieze in de stad en Plein Oost in Beijum a.h.w. nog met toeristenogen. (Vooral Plein Oost was een bezienswaardigheid, kan dat een keer op de monumentenlijst?)
Het was nog nooit bij me opgevallen, en ik weet niet hoe lang het er al hangt. Het fietsbord aan het begin van het Heerdenpad, bij de Korrewegbrug. Met dank aan m'n toeristenogen. Ik weet nu dat er halverwege de stad en Beijum fietsroutes op een bord hangen.
Vlakbij de Korrewegbrug vergaapte ik me nog even aan een kunstwerk. Zie onderste onder. De stalen palen of pinnen, hoe heten die dingen toch, staan links in beeld. Ze waren me nog nooit zo opgevallen. Op de achtergrond ontwaarde ik een vertrouwder beeld, de brug was opengedraaid voor de scheepvaart en vijf auto's, waarvan een joekel, stonden daar waar ze eigenlijk niet mogen staan. Maar ja, waarom eigenlijk niet, alle fietsers liepen op het moment dat de foto werd gemaakt boven op de loopbruggen. Het heeft iets, terug zijn in je eigen woonomgeving en de boel nog even met toeristenogen bekijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten