En het is te harden, want als het goed is, is het tijdelijk.
De verwachting is dat deze noodgedwongen wat minder actieve blogger binnen zes weken een knieoperatie ondergaat. Een uur op de operatietafel, kapotte knie eruit en een knieprothese erin.
En daarna revalideren. Schijnt bij de een mee te vallen en bij de ander een langdurige en pijnlijke geschiedenis te zijn.
We zullen zien. Over pakweg zes weken staat het rechterbeen reeds een half jaar gebogen in een dwangstand. Lopen kun je alleen als je je been kan strekken. Tijdens de operatie mogen ze eraan trekken, zagen, hameren, vastschroeven...Opnieuw leren lopen zal even wat zijn na een half jaar immobiliteit.
Een gezond mens staat er niet zo bij stil, maar het leven van een rolstoelgebruiker kent zo zijn ongemakken.
Neem het binnengaan van de AH. Mien God, klappen die poortjes terug op....je knieën En dat doet behoorlijk zeer op een al pijnlijke knie.
Zie foto boven.
Links, de leestafel in de bieb. Bieb is goed toegankelijk voor een rolstoeler, maar de knieën passen niet onder de tafel. Beetje ongemakkelijk krantje lezen, al zijn er ergere dingen. Foto links.
Afbeelding rechts, ondergetekende is blij met zijn toene, en zijn bad. Ontspannen met een lekker geurtje.
Afbeelding beneden, gehandicapten ontmoeten elkaar. Blogger in de rolstoel, voormalig directeur van de Hulpexpress, Sietse den Iseger in een scootmobiel. De goede man geniet van zijn pensioen nadat hij is afgezwaaid.
Hij blijft onverminderd hulpvaardig: "Als je wil mag je mijn scootmobiel wel een paar dagen lenen."
Hij blijft onverminderd hulpvaardig: "Als je wil mag je mijn scootmobiel wel een paar dagen lenen."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten