Ze stonden enkele weken langs de wijkring. Emingaheerd en Amkemaheerd. Snelheidsdisplays waarop was te zien hoe hard je reed. Zie afbeelding rechts, april. Ze zij er niet meer.
Half april werden ze nabij de Fossemaheerd en de Kremersheerd geplaatst, zie nog eens dit bericht
De aanleiding, wat een ernstig ongeluk op 22 februari op de Emingaheerd
Het wierp de vraag op, is de wijkring van Beijum een racebaan?
De displays zijn er niet meer. En wat nu? Waren het tijdelijke lapmiddelen om de emoties de speelden rond de onveiligheidsgevoelens ten aanzien van de wijkring te dempen? Zijn ze uitgelezen om te kijken of er structureel te hard werd gereden om er vervolgens maatregelen op te zetten?
De emoties zijn inmiddels gezakt, niemand heeft het meer over een onveilige ring. Aanpassingen, schat deze blogger zo in, zullen er niet komen. Dat zal anders worden als er binnenkort weer een ernstig ongeluk op de ring zal plaatsvinden. Het klinkt misschien bot en gevoelloos, maar als er om de pakweg vijf jaar iets ernstigs op de ring plaatsvindt, is dat niet all in the game voor een grote stadswijk als Beijum is? Begrijp me niet verkeerd lezers, liever niet. Maar ongelukken zullen in de hele Stad blijven plaatsvinden, dat timmer je nooit helemaal dicht.
Het doet denken aan een onverkwikkelijke voorval op het Heerdenpad, ruim tien jaar geleden. Een vervelende aanranding vond plaats. Er moest een burgerwacht komen, bosschages moesten worden weggehaald voor meer veiligheid, betere verlichting....Lees hier Allemaal symboolpolitiek vanuit begrijpelijke emoties.
Op hoop van zegen. Rij voorzichtig en verantwoord op de wijkring mensen. En laat passerende meisjes en dames op het Heerdenpad (of naar Meerstad, onlangs verschrikkelijke zedenmisdrijf) gewoon met rust. De ellende met dit soort mooie woorden is dat er altijd verkeershufters zijn aan wie het niet is besteedt, of nog erger (ontucht Heerdenpad)...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten