"MOI, HOE GAAT HET?"

In het dorp in de Kanaalstreek waar ik ben opgegroeid groette je elkaar vroeger altijd."Moi, hou ist?" Steevast kreeg je dan als antwoord: "Bèèst, met tie den?"
De vrouwen van Vrouwengroep Orchidee ken ik nu ongeveer twee jaar en het leuke is dat het groeten van elkaar in het dorp Beijum gewoon door gaat. Opvallend hoe open de dames zijn, een foto is meestal geen bezwaar, altijd met brede smile erop en altijd tijd voor een praatje. Jammer genoeg niet in het Gronings, maar wat niet is kan nog komen (binnenkort schaatsles?).Ik heb me wel eens afgevraagd hoe het komt dat ik me zo met de Orchideevrouwen verbonden voel. Ten eerste die hoofddoekjes, die ervaar ik niet als bedreigend of afstotend, nee die komen me erg vertrouwd voor. Mijn moeder droeg vroeger in de Kanaalstreek ook vaak zo'n hoofdoekje, net als veel andere vrouwen. Als het regende deden de dames daar een plastic hoofddoekje op, een in- en uitschuifbaar exemplaar. Ik had vroeger ook een taalachterstand, mijn moeder beheerste de Nederlandse taal niet goed, die knauwde alleen maar het platte grunninger dialect. Daar krijg je toch een klap van mee.De overgang van dat achtergebleven gebied naar de stad kostte de nodige moeite, mijn integratie ging moeizaam en via de moedermavo en havo rolde ik het vrijwilligerswerk in. Na al 25 jaar betaald aan het werk te zijn, en na het inhalen van mijn achterstand mag ik toch wel concluderen dat ik nu een geïntegreerde stadjer ben geworden.
De hoofddoekjes van de dames kwamen de afgelopen vorstperiode natuurlijk goed te pas. Lekker de oren en een gedeelte van het hoofd ingepakt, zo hadden ze geen last van de kou. Een kritiekpunt heb ik wel, vroeger waren de hoofddoekjes veel fleuriger en mooier om te zien. Ze zien er nu vaak wat levenloos en saai uit, het mag wel wat bonter, uitbundiger en sexy-er. Het oog wil ook wat, zo gezegd.
Op de foto ziet u Soumaya uit Sudan met haar dochtertje. Ze zit al 2 jaar bij Vrouwengroep Orchidee en ze is er erg blij mee:"ik heb veel vriendinnen in de groep." Met een brede en hartelijke glimlach vervolgde ze haar weg.