woensdag 26 februari 2020

BEIJUMBORG (170)


 Nog een paar dagen, en ik ga jullie weer even een paar weken verlaten. De zon opzoeken, zogezegd. Want o,o,o…wat heeft die ons in de steek gelaten in de afgelopen tijd. Ik ben niet snel geneigd tot zwaarmoedigheid, maar zoals de weergoden ons deze winter in de steek laten, zo heb ik het al in geen jaren meer gevoeld. 


En ja: omdat ik nu alle tijd heb en omdat mijn zus (die daar woont) een poezenoppas nodig had (ikzelf trouwens ook, maar daar is gelukkig in voorzien) verkas ik even naar het zuiden van Europa. Mijn uitzicht daar bestaat niet uit kale Beijumse populieren, maar uit een kale berg: de Mont Ventoux. Die berg, precies 1912 meter hoog, overheerst het zuidoosten van Frankrijk en je kunt hem al op vele tientallen kilometers afstand zien. Wie ‘m één keer gezien heeft onthoudt trouwens voor altijd hoe hij er uit ziet. Ik hou erg van de Ventoux: in deze tijd van het jaar is de top nog in sneeuw gehuld, en kun je er niet op met de auto of -veel sportiever natuurlijk- met de fiets. Dat lukt pas weer in mei, en in oktober gaat de weg naar boven alweer dicht. Bovenop heerst vaak een enorme wind: ‘Ventoux’ komt dan ook van het latijnse woord ‘ventosus’, ofwel: winderig. 


Aan de voet van de Mont Ventoux en aan het begin van de toegangswegen naar boven liggen drie dorpjes: Bedoin, Malaucène en Sault. Alle drie zijn ze in de zomer echte fietsdorpen: hele groepen sportieve fietsers maken vanuit die dorpjes de tocht naar boven. Ik kijk er altijd met bewondering naar, vooral als die fietsers de laatste paar honderd meter op gaan: die zijn steil en onherbergzaam – en kaal als een maanlandschap. Zelf rijd ik dan in een oud cabriootje, dat we ooit hebben aangeschaft om bij bezoekjes aan zuslief niet altijd haar auto te hoeven lenen. 


Wat ik altijd heerlijk vind is om op dinsdagmorgen naar de markt in Vaison-la-Romaine te gaan. Vaison is een oud stadje, dat in de Romeinse tijd een belangrijke streekfunctie had. De opgravingen van Vaison zijn zeer de moeite waard, al was het alleen maar om één van de leukste musea die ik ken. Ook vind je er een oud Romeins theater, en de overblijfselen van grote Romeinse villa’s. Op de markt in Vaison is het ook in de winter altijd gezellig, en ze verkopen er de heerlijkste streekprodukten. Zeer smakelijke olijven, lekkere droge worstjes, groente en fruit van het seizoen. 

En dan na afloop van een bezoekje aan de markt even wat eten op een terrasje, als het kan in de zon……daar ga ik voor!! Ik stuur jullie wel een berichtje als ik er ben….

Han Borg

Geen opmerkingen: